To chyba po przeczytaniu epokowej „Burzy nad Pacyfikiem” autorstwa Zbigniewa Flisowskiego zrodziło się u mnie zamiłowanie do literatury marynistycznej, ze szczególnym uwzględnieniem operacji na Oceanie Spokojnym w latach 1941-45. Ileż znaczy dobro pióro, umiejętność frapującego pisania. Podobną rolę w wersji amerykańskiej pełniło monumentalne, 15-tomowe opracowanie kontradmirała Samuela E. Morisona poświęcone dziejom US Navy w czasie II wojny światowej.
Opowieść o dramatycznych walkach na wodach Guadalcanal jest niezwykle plastyczna i żywa. Może też dlatego, że autor wziął bezpośredni udział w wojnie na Pacyfiku. Jednocześnie trwające ponad pół roku walki o zdobycie wyspy wchodzącej w skład wysp Archipelagu Salomona były niezwykle zacięte i pełne nieoczekiwanych zwrotów. Zaskakujących decyzji operacyjnych i niewykorzystanych szans. Amerykanie przeważali w dzień, nocą znacznie skuteczniejsze były wojska japońskie. W sumie bardzo wartościowy cykl, a tom piąty poświęcony zmaganiom o Guadalcanal - godny polecenia.

To chyba po przeczytaniu epokowej „Burzy nad Pacyfikiem” autorstwa Zbigniewa Flisowskiego zrodziło się u mnie zamiłowanie do literatury marynistycznej, ze szczególnym uwzględnieniem operacji na Oceanie Spokojnym w latach 1941-45. Ileż znaczy dobro pióro, umiejętność frapującego pisania. Podobną rolę w wersji amerykańskiej pełniło monumentalne, 15-tomowe opracowanie...