Podmiot Ludwikowskiej opowiada o wspinaczce, choć przecież kryje się tu opowieść o człowieku w ogóle. O tym, co nas stwarza i co my sami kreujemy. O życiowych wyborach i o emocjach. Przede wszystkim o emocjach! O pragnieniu bycia lepszym niż się jest, o przekraczaniu granic i potrzebie bycia w drodze. Bycie w drodze z kimś. Bo Granit jest też książką o miłościach różnego rodzaju.

Charakterystyczna dla poezji Agaty Ludwikowskiej urywana fraza w pełni angażuje czytelnika. Poetka zrezygnowała ze znaków interpunkcyjnych, swobodnie posługuje się przerzutnią. Jednak to my musimy dopasować sobie te wszystkie komponenty. I dopowiedzieć sobie to, co autorka przemilcza, czego nie precyzuje.

Podoba mi się ten surowy, w pewnym sensie, styl Ludwikowskiej. Niezwykle sugestywnie współgra z tym, o czym opowiada. Warto też podkreślić konstrukcję całego tomu – świetnie złożony i zredagowany. Całość sprawia bardzo pozytywne wrażenie.

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2022/09/granit-agata-ludwikowska.html

Podmiot Ludwikowskiej opowiada o wspinaczce, choć przecież kryje się tu opowieść o człowieku w ogóle. O tym, co nas stwarza i co my sami kreujemy. O życiowych wyborach i o emocjach. Przede wszystkim o emocjach! O pragnieniu bycia lepszym niż się jest, o przekraczaniu granic i potrzebie bycia w drodze. Bycie w drodze z kimś. Bo Granit jest też książką o miłościach różnego...