Genethliakon to utwór z okazji urodzin (gr. genethlia). Poezja grecka i łacińska zawiera wiele przykładów tego typu - zwykle drobnych - wierszy, ale nie zniknęły one wraz z końcem starożytności. Średniowiecze i nowożytność często operowały genethliakonami i w zasadzie Autorka ma zupełną rację, próbując nieco przywrócić pamięć o tym tak niegdyś ważnym gatunku. W układzie chronologicznym przedstawia ona różne utwory urodzinowe, wychodząc od uniwersalnej dla wszystkich chyba cywilizacji tendencji do jakiejś formy upamiętnienia przyjścia człowieka na świat. Dobrze zatem, że ten typ poezji okolicznościowej został przypomniany polskiemu czytelnikowi. Szkoda tylko, że Autorka nie wyszła specjalnie poza wyliczenie różnego rodzaju utworów (czy - w odniesieniu do niepomiernie obszerniejszej od antycznej literatury średniowiecznej i nowożytnej - do ich wybrania). Praktycznie nie ma tu analizy i bardzo duży procent objętości to tekst oryginalny i przekład, brakuje jakiejś głębszej refleksji nad tytułowym tematem. Jest to więc zdecydowanie tylko zarys niezwykle obszernego zagadnienia filologicznego.

Tomasz Babnis

Genethliakon to utwór z okazji urodzin (gr. genethlia). Poezja grecka i łacińska zawiera wiele przykładów tego typu - zwykle drobnych - wierszy, ale nie zniknęły one wraz z końcem starożytności. Średniowiecze i nowożytność często operowały genethliakonami i w zasadzie Autorka ma zupełną rację, próbując nieco przywrócić pamięć o tym tak niegdyś ważnym gatunku. W układzie...