Książka petarda!! Bawiłam się znakomicie. Dawno nie miałam w rękach tak zawiłej i zaskakującej zagadki do odkrycia, tak dobrego tekstu zainspirowanego najbardziej znaną na świecie pisarką kryminałów Agathą Christie. Sam autor, Alex Michaelides, zaznaczył na końcu książki, że to właśnie słynna królowa kryminałów, była jego inspiracją. Przeszkodziło mi, co prawda, bezpośrednie zwracanie się narratora czyli Elliota, do odbiorcy, nie przepadam za takim stylem, zauważyłam, że nie tylko mnie to przeszkadzało, ale jakoś dało się to przejść, później już wiemy, dlaczego autor zastosował taki środek stylistyczny. Książka "Furia" to uczta dla wielbicieli kryminałów, znakomicie odzwierciedla dramat składający się z pięciu aktów, aktorzy odgrywający swoje role, wystawiony jak sztuka teatralna. Do samego końca wyczuwało się dramatyzm, pełen napięcia, jak to się wszystko potoczy. Bohaterzy książki faktycznie wcielili się w swoje role mając nawet w pobliżu Ruiny dawnego amfiteatru, bądź co bądź, to grecka wyspa, wyszło więc wyśmienicie. Autor stworzył sztukę, gdzie jest zbrodnia i kara, miłość, nienawiść, zazdrość, niespełnione marzenia, oczekiwania, intryga, oszustwo, małżeństwo z rozsądku, skryte pożądanie. Dwie kobiety, mężczyzna między nimi, zatem wszystko, co może poprowadzić do tragedii. Główny bohater, wspomniany wyżej Elliot Chase, wprowadza nas swoim opowiadaniem na grecką wyspę Aura, po kolei przedstawia charakterystykę każdej postaci: Lana Farrar, Kate, Jason, Leo, Agathi oraz Nikos. Siebie oczywiście też, co ma decydujący wpływ na cały przebieg wydarzeń. Lana Farrar kolejna główna bohaterka, gwiazda Hollywood która przeszła na emeryturę, a chwile największej sławy ma już za sobą, zaprasza swoich najbliższych przyjaciół na prywatną grecką wyspę, aby spędzić z nimi beztroski weekend, czy aby na pewno? Czy skrywane namiętności i urazy pozwolą na przyjemny, lekki wypoczynek, czy może zaprowadzą do zabójstwa? Wszystkie odpowiedzi znajdziemy w "Furii". W książce spodobała mi się również ciekawa konstrukcja czasu i miejsca, barwne opisy przyrody, cały czas czułam ten powiem morskiej bryzy, WIATRU, który jest ważnym elementem utworu, potem już przemienionego w furię, która rozszalała się wśród wypoczywających na wyspie bohaterów. Każdy z nich niesiony wiatrem swoich żądz i oczekiwań. "Wiatr może doprowadzić człowieka do szaleństwa". Miłej lektury :)