Kreska nawet ma swój urok, ale... reszta to tylko ciąg przypadkowych zdarzeń urabianych na komedię (bo inaczej byłoby zbyt mrocznie i dołująco, jak zauważa sam autor). Najciekawszy był fragment o pracy gazownika, zaś bezdomność i odwyk... są dość żenujące, pomimo silenia się na zabawną kreskę. Po prostu niezwykle trudno współczuć autorowi, bo z całej tej historii (a innego dostępu do jego przeżyć nie mamy), wyłania się obraz człowieka, który po prostu CHCE być schlany, grzebiący w śmietnikach, łażący bez celu, oszukiwany przez ludzi i poganiany do roboty (jeśli już jakąś ma). Właściwie cały ten komiks można podsumować tekstami z dwóch kadrów: "Zrobiłem się potem trochę sławny, a rysowanie dla magazynu SF było swoistym spełnieniem marzeń. Nim się zorientowałem, rzuciłem pracę, dostałem depresji i uciekłem, wróciłem do domu, uciekłem i pracowałem w gazowni, zostałem alkoholikiem". Tyle - więcej głębi nie dostaniemy.

Kreska nawet ma swój urok, ale... reszta to tylko ciąg przypadkowych zdarzeń urabianych na komedię (bo inaczej byłoby zbyt mrocznie i dołująco, jak zauważa sam autor). Najciekawszy był fragment o pracy gazownika, zaś bezdomność i odwyk... są dość żenujące, pomimo silenia się na zabawną kreskę. Po prostu niezwykle trudno współczuć autorowi, bo z całej tej historii (a innego...