Obsesja, seks, perwersja, cały wachlarz dewiacji, choroba psychiczna, makabryczne pasje i zachcianki, tortury, agresja, potwór, czyste zło.

Pierwsze moje zetknięcie z twórczością Slade’a. Sięgnęłam po nią, bo poszukiwałam czegoś mrocznego i mocnego, ale czegoś aż tak miażdżącego się nie spodziewałam.

„Drzwi do śmierci” to książka druzgocząca, brudna, miejscami obrzydliwa, przyprawiająca o mdłości, ociekająca krwią, ale dobra.

Czytając zaczęłam się zastanawiać, co jeszcze może stworzyć chory umysł autora. Nie rozumiem tego, ale ta książka mnie odrzucała i fascynowała zarazem, nie chciałam odwracać kartki ze strachu przed przeczytaniem czegoś, co wstrząśnie mną bez reszty, ale z drugiej strony nie mogłam się od niej oderwać. Wciągnęła mnie, a potem sprawiła, że przez jakiś czas z niepokojem oglądałam się przez ramię. No i oczywiście wywołała obsesyjny strach przed chirurgami plastycznymi

Pozycja zwala z nóg, i robi to w bardzo brutalny sposób, po prostu niszczy, łamie wiarę w człowieka. Zastanawiałam się, jak ktoś jest w ogóle zdolny do takich rzeczy i jeszcze czerpie z tego dziką satysfakcję.

Nie wiem, co trzeba mieć w głowie żeby wymyślać takie rzeczy, ale autor chyba osiągnął swój cel – „Drzwi do śmierci” zapamiętałam bardzo dobrze i na długo.

Przerażające dzieło dla osób o mocnych nerwach i silnym żołądku.

Obsesja, seks, perwersja, cały wachlarz dewiacji, choroba psychiczna, makabryczne pasje i zachcianki, tortury, agresja, potwór, czyste zło.

Pierwsze moje zetknięcie z twórczością Slade’a. Sięgnęłam po nią, bo poszukiwałam czegoś mrocznego i mocnego, ale czegoś aż tak miażdżącego się nie spodziewałam.

„Drzwi do śmierci” to książka druzgocząca, brudna, miejscami obrzydliwa,...