Stephen Laws

"Pomroka", definiowana jako thriller, jest pierwszą książką Lawsa po którą sięgnęłam. Prolog zachęcił mnie swoim mrocznym klimatem. Krótkie, momentami "surowe" zdania przecinały akapity niczym pioruny burzowe niebo. Zapowiadało się więcej niż obiecująco, a cytaty z Boskiej Komedii Dantego i tytuły poszczególnych części tylko wzmagały poczucie grozy i niepewności. Akcja powieści dzieje się w Newcastle, w Wigilię. Nad miastem zbierają się burzowe chmury, zwiastujące nadejście nawałnicy. Nikt nie wie, że ma być to burza szczególna. Tytułowa Pomroka, otwierająca bramy piekła, które upatrzyła sobie tym razem w budynku biurowca zwanym Fernley House, gdzie trwały wigilijne imprezy firmowe. Jednak żaden z ich uczestników nie wrócił do domu na wigilijną kolację. Wszyscy z wyjątkiem starego dozorcy zniknęli, jakby rozpłynęli się w powietrzu. To samo stało się z częścią grupy policjantów, którzy zostali wezwani na miejsce przez przerażonego ocalałego. Początkowo nie wierzyli mu i traktowali z politowaniem, jednak szybko przekonali się, że mają do czynienia z czymś niewytłumaczalnym, groźnym i żądnym krwi. Akcja dzieje się szybko, jest dynamiczna i momentami bardzo zaskakująca. Może grozy za dużo w tym nie ma, jednak trzyma w napięciu, bo sama istota Pomroki nie zostaje od razu jasno wyjaśniona. Potencjał moim zdaniem trochę niewykorzystany, same opisy "postaci" będącymi efektami działania tej niezwyczajnej burzy wydają się być trochę przekombinowane i momentami po prostu nudzą. Według mnie na większą uwagę i rozwinięcie zasługiwałby główny czarny charakter, Rohmer. Jednak książka mimo wszystko jest dobrą pozycją na umilenie podróży, relaks na plaży czy urozmaicenie czasu oczekiwania w kolejce do lekarza. Nie żałuję poświęconego na jej przeczytanie czasu.