Takie może 6,5 *
Poznajemy Davida Bowiego linearnie poprzez mikroopowieści komiksowe o chłopcu, który dostał od ojca plastikowy saksofon, nastolatku, który w wyniku pobicia przez zdradzonego przyjaciela zyskał swoje dwukolorowe wejrzenie, o zespołach, w których zdobywał pierwsze szlify wokalno-instrumentalno-kompozytorskie od The Lower Third po The Kon-Rads, o zainspirowanym Kubrickowską wizją kosmosu superhicie "Space Oddity" (przygrywce dla dokumentów relacjonujących "mały krok dla człowieka..."_), o gejach, którzy go ukształtowali (i na których niejako pasożytował), jak mim Lindsay Kemp czy menedżer Ken Pitt, o burzliwym związku z Angie, mrocznych, ale inspirujących frenemies (z Iggy Poppem na czele), narkotykowej dekadzie chaosu, eksplorowaniu świata i kultur lokalnych (USA - Berlina), filmowych i teatralnych przystankach na drodze artystycznej, jedynej prawdziwej miłości do Iman i tej ojcowskiej do dwójki dzieci z dwóch różnych związków, o Davidzie-petardzie i Davidzie-cieniu człowieka, o wszystkich jego najważniejszych wcieleniach (jak Ziggy czy Thin White Duke), o cieniu brata, jego choroby psychicznej i samobójczej śmierci. Słowem, jest tu wszystko, co najważniejsze w biografii i twórczości Człowieka, który spadł na Ziemię. W formie przystępnej i wdzięcznej. Nie powala, ale wciąga.

Takie może 6,5 *
Poznajemy Davida Bowiego linearnie poprzez mikroopowieści komiksowe o chłopcu, który dostał od ojca plastikowy saksofon, nastolatku, który w wyniku pobicia przez zdradzonego przyjaciela zyskał swoje dwukolorowe wejrzenie, o zespołach, w których zdobywał pierwsze szlify wokalno-instrumentalno-kompozytorskie od The Lower Third po The Kon-Rads, o...