Kompletnie nie rozumiem, co tutaj zaszło. "Czarny Młot '45" to aktualnie nie tylko najmniej ciekawy tytuł z uniwersum Czarnego Młota, ale też jednocześnie jeden z najgorzej narysowanych komiksów z jakimi miałem do tej pory do czynienia. Kreska Matta Kindta to jakiś koszmar, przypomina nasze rodzime półprofesjonalne wydawnictwa o zabarwieniu satyrycznym. Do tego dochodzą kiepskie i bardzo niekonsekwetnie nakładane kolory, za które odpowiada Sharlene Kindt. Gwoździem do trumny tego spin-offa okazuje się nijaki scenariusz, który okazał się być kompletnie nieangażujący. Ray Fawkes robi dosłownie wszystko, żeby ten album był sztampowym do bólu tytułem traktującym o oddziale "wyrzutków" wykonującym trudne zadania podczas II Wojny Światowej. Nie wiem, jak to się stało, że Jeff Lemire zgodził się, żeby ta historia znalazła się w uniwersum Czarnego Młota. Mogłoby się wydawać, że ważnym wątkiem tego komiksu będzie wątek rasowy, ale tak nie jest. Ten motyw pojawia się może ze dwa razy, ale tylko po to, żeby w ogóle się pojawił, nic za sobą nie niesie. "Czarny Młot '45" to aktualnie moje największe rozczarowanie tego roku.

Kompletnie nie rozumiem, co tutaj zaszło. "Czarny Młot '45" to aktualnie nie tylko najmniej ciekawy tytuł z uniwersum Czarnego Młota, ale też jednocześnie jeden z najgorzej narysowanych komiksów z jakimi miałem do tej pory do czynienia. Kreska Matta Kindta to jakiś koszmar, przypomina nasze rodzime półprofesjonalne wydawnictwa o zabarwieniu satyrycznym. Do tego dochodzą...