Rok 732 przed Chrystusem

Żydzi są podzielonym narodem. Dziesięć plemion zamieszkujących północną część Izraela, poddało się już kultowi pogańskich bóstw. Nikczemny król sprawujący władzę w Judzie, z lekceważeniem i pogardą wypowiada się na temat proroctwa króla Dawida. Jednakże spora część wiernych nie opuszcza swego jedynego, prawdziwego Boga. Powyższe wydarzenia są tłem do przedstawienia historii Iszmy; jej imię oznacza „spustoszenie”. Okazuje się, że Pan ma dla niej specjalny plan.

Iszma zjawia się w domu proroka Izajasza jako niewolnica, lecz bystrość jej umysłu i pomysłowość sprawiają, że szybko staje się przyjaciółką księcia Ezechiasza. Widząc ich rodzącą się zażyłość, Izajasz postanawia zaadoptować Iszmę, nadając jej też królewski tytuł i nowe imię. Iszma staje się Chefsibą – radością Pana, zaś w przyszłości – królową Judei.

Kochający Ezechiasz stawia przed nią jednak wymagania, których się nie spodziewała. Od przerażających rządów Achaza po asyryjskie pogróżki i niepokojące proroctwa Izajasza – Siba zamienia się w zakładniczkę strachu i niepewnej przyszłości. Czy pałacowe życie pomoże jej uwolnić się od piętna minionych dni? Pamięta jednak, że zaufanie można pokładać jedynie w Tym, który daje życie i przynosi zbawienie?

Dlaczego Chefsiba?

Kilka słów od autorki Mesu Andrews

„Chefsiba już dawno stała się moją ulubioną żeńską postacią Pisma Świętego. Gdy z badania Biblii wynikło, że to właśnie ona była żoną Ezechiasza, najbardziej sprawiedliwego króla Judy, a jednocześnie matką Manassesa, najbardziej niegodziwego spośród wszystkich władców państwa, zaintrygowała mnie jeszcze bardziej. Moja miłość do Chefsiby sprawiła, że zaczęłam przeszukiwać pod jej kątem biblioteki sześć lat przed dniem, gdy wydawca zamówił tę książkę. Moja interpretacja jest FIKCYJNĄ opowieścią o Chefsibie, dawnej królowej, która z ludzkiego spustoszenia stała się rozkoszą Boga. Nauczyła się odnajdywać Boży pokój na tej ziemi, żyjąc w perspektywie wieczności”