Książka spontanicznie pożyczona mi przez kolegę z pracy - w zamyśle jako przedłużenie i uzupełnienie licznych naszych debat na linii dobro-zło (albo na przykład chirurg-anestezjolog).
Autorskie tłumaczenie Księgi Genesis - pierwszej części Starego Testamentu, a następnie kilka esejów dotyczących problematyki Księgi Rodzaju i Starego testamentu w ogóle. Głównie wgłębiających się w ich chronologię i kompozycję oraz próbujących - lokalizując powstanie w czasie poszczególnych jej fragmentów, czy nawet przypisując ich powstanie poszczególnym autorom - odtworzyć zamysł i powód powstania tej “świętej” księgi.
Samo tłumaczenie również wzbogacone obszernym komentarzem (rozdział po rozdziale), gdzie autor dokładnie opisuje, które fragmenty poszczególnych rozdziałów są pisane z pozycji jahwistycznej (najwcześniejszej narracji jeszcze bardzo animistycznej i politeistycznej), które z elohistycznej (późniejszej i bardziej abstrakcyjnej), a które są najpóźniejszymi fragmentami w narracji “kapłańskiej”. Właśnie to ma autor za zadanie: uświadomić nam etapy powstawania ksiąg Starego Testamentu oraz ukazać te szwy spajające owe tak różne i odległe w czasie narracje.
Poznajemy więc historię boga JHWH, czyli przekształcenia dość złośliwego lokalnego pustynnego bożka ognia i błyskawicy (jednego z wielu czczonych wówczas równolegle przez ludy Bliskiego Wschodu) w przedwiecznego stwórcę nieba i ziemi i boga jedynego. Bardzo ciekawy i przekonujący wywód. A sama przemiana miała - chyba nie dziwi to nikogo - usankcjonować obecność kasty kapłanów przyjmujących łaskawie rząd ofiarnych zwierząt przyprowadzanych na ołtarz owego demiurga. Nic nowego pewien współczesny nam Torunianin nie wymyślił…
Ciekawym ujęciem (chyba zresztą dziś już prawomocnie uznanym przez biblistów) jest uznanie za najstarsze fragmenty Starego Testamentu pewnych fragmentów Księgi Sędziów, a opowieść o podboju Kanaan przez Jozuego za opis prawie reporterski współczesnych mu nieomal autorów. Cała wcześniejsza zaś część - z Pięcioksięgiem włącznie - miała zostać dopisana później, by uzasadniać najazd Izraelitów na Kanaan rzekomo historyczną ich tam obecnością w czasach przed-egipskich.
Jest to książka przeznaczona dla tych, którzy zastanawiają się, kim byli prawdziwi autorzy Starego Testamentu. Nie poda nam ona wprawdzie imion owych Homerów, Herodotów czy Piliniuszów, ale dostaniemy ich sylwetki, zamysły, zlokalizujemy ich w historii narodów Izraela i Judy (wprawdzie współczesne datowanie nieco ich poprzesuwało na osi czasu), a nawet umieści na dworach konkretnych władców.
Dzieło imponujące intelektualnie, zwłaszcza w dobie pisarstwa instagramowego, gdzie autorem może być już niemal każdy, a nie jest nim, kto nie pisze pięciu-sześciu książek rocznie. Tymczasem mamy tu do czynienia z erudycją pozwalającą nie dość że na autorskie tłumaczenie księgi Starego Testamentu, to jeszcze na miejscami dość głęboką jej językową analizę, osadzenie jej powstania w wydarzeniach historycznych epoki, a wszystko to pisane czterdzieści pięć lat temu, czyli gdzieś w epoce Kopalińskiego i jego słynnych fiszek. Imponujące.

Książka spontanicznie pożyczona mi przez kolegę z pracy - w zamyśle jako przedłużenie i uzupełnienie licznych naszych debat na linii dobro-zło (albo na przykład chirurg-anestezjolog).
Autorskie tłumaczenie Księgi Genesis - pierwszej części Starego Testamentu, a następnie kilka esejów dotyczących problematyki Księgi Rodzaju i Starego testamentu w ogóle. Głównie wgłębiających...