WIELKI POPIS TALENTU

Osiem miesięcy czekaliśmy na kolejny tomik „Atelier spiczastych kapeluszy”, ale w końcu jest i… No kto lubi ten schemat, kogo to kupiło, nie pożałuje, bo poziom utrzymany, jakość zachowana, a rysunkowo to w ogóle rzecz zachwyca na każdym niemal kroku. A że nastrojowa to część, klimatyczna – a im bliżej końca, tym bardziej – i naprawdę widowiskowa, jest się z czego cieszyć. Tym bardziej, że to co dzieje się w drugiej połowie tomu autentycznie potrafi zachwycić i dostarczyć prawdziwych wrażeń.

W jedenastym tomiku nadal trwają przygotowania do celebracji Święta Srebrnej Nocy. Wszystko już właściwie idzie pełną parą, jak to się mówi, czasu jest coraz mniej, a młode adeptki dopada coraz większe zniechęcenie. Najbardziej cierpi chyba Koko, bo nie jest w stanie rysować, niczego nie jest już pewna, a co gorsza cokolwiek nie zrobi, nie jest z tego zadowolona. A tymczasem czarodzieje podejrzewają, że dziewczyna coś ukrywa i…
Czy dziewczyny znajdą w sobie siłę i pokażą na co je stać? Co przygotują? I jak przebiegnie wielka parada?

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/10/atelier-spiczastych-kapeluszy-11-kamome.html

WIELKI POPIS TALENTU

Osiem miesięcy czekaliśmy na kolejny tomik „Atelier spiczastych kapeluszy”, ale w końcu jest i… No kto lubi ten schemat, kogo to kupiło, nie pożałuje, bo poziom utrzymany, jakość zachowana, a rysunkowo to w ogóle rzecz zachwyca na każdym niemal kroku. A że nastrojowa to część, klimatyczna – a im bliżej końca, tym bardziej – i naprawdę widowiskowa, jest...