Książka opowiada o Franzisce, której rodzice się rozwodzą. Dziewczynka zamieszkuje z mamą w jej starym, rodzinnym domu. Na strychu znajdują lalkę, Annę-Barbie. Mama opowiada córce historię swojego dzieciństwa, bardzo związaną z Anną-Barbie.
Ciężko mi cokolwiek powiedzieć o tej książce. Jest napisana dziecięcym językiem, można więc uznać, że jest dla dzieci. Ja jednakże nie przeczytałabym jej żadnemu dziecku. Dlaczego? Po pierwsze, opowiada w dużej mierze o alkoholiźmie. Po drugie, znajdują się tam fragmenty związane z seksem. Dzieci oglądają gazety pornograficzne i dyskutują o piersiach. Występuje również opis związany z włosami łonowymi (w sumie, nie wiem czy ten fakt jest najgorszy i czy w ogóle jest zły, aczkolwiek zdecydowałam się o tym wspomnieć). Wreszcie temat śmierci, poruszony w taki sposób, jakby dla każdego dziecka śmierć była rzeczą oczywistą, z którą jest ono oswojone.
Porozmawiajmy o plusach. Książka napisana fajną czcionką, cienka, szybko się czyta, cienka. Dziecinny język czasami nieco denerwuje, ale ułatwia nam identyfikację z Anną i Franziską.
Pięć gwiazdek. Polecam, ale na pewno nie dzieciom!

Książka opowiada o Franzisce, której rodzice się rozwodzą. Dziewczynka zamieszkuje z mamą w jej starym, rodzinnym domu. Na strychu znajdują lalkę, Annę-Barbie. Mama opowiada córce historię swojego dzieciństwa, bardzo związaną z Anną-Barbie.
Ciężko mi cokolwiek powiedzieć o tej książce. Jest napisana dziecięcym językiem, można więc uznać, że jest dla dzieci. Ja jednakże nie...