Krótkie historyjki, które wprawiają w nostalgiczny nastrój. Ma swoje wzloty i upadki, ale warto sięgnąć. To na pewno źródło kilku świetnych cytatów, niestety rozpadła mi się w rękach, więc nie mogę ich tu przytoczyć :) Jeśli dobrze pamiętam, to początek mnie urzekł, później było już troszkę gorzej.

Krótkie historyjki, które wprawiają w nostalgiczny nastrój. Ma swoje wzloty i upadki, ale warto sięgnąć. To na pewno źródło kilku świetnych cytatów, niestety rozpadła mi się w rękach, więc nie mogę ich tu przytoczyć :) Jeśli dobrze pamiętam, to początek mnie urzekł, później było już troszkę gorzej.

Sięgnęłam po tę książkę przez pomyłkę. Niemniej jednak, gdy zorientowałam się, że to "nie ten Bułhakow", przeczytałam. Czyta się ją szybko i lekko - ja zabierałam ją na spacery z psem i czytałam małymi kawałkami. To zbiór niedługich historyjek w głównej mierze z dzieciństwa. W poruszanych tematach jest dużo humoru ale i sporo tęsknoty za minionym czasem.
Pomimo, że książeczka raczej nie jest światowego formatu arcydziełem, ja znalazłam w niej interesująco uchwyconą myśl:
"W dzieciństwie życie charakteryzowało się tym, że miało sens absolutny, niepodważalny. Sens naszego życia tkwił w samym życiu. [...] W dzieciństwie toczące się wokół życie pełne było głosów, dźwięków, zapachów, niczym leśna polana w upalny letni dzień. Potem wszystko to przygasa, zostaje samo wyobrażenie."

Sięgnęłam po tę książkę przez pomyłkę. Niemniej jednak, gdy zorientowałam się, że to "nie ten Bułhakow", przeczytałam. Czyta się ją szybko i lekko - ja zabierałam ją na spacery z psem i czytałam małymi kawałkami. To zbiór niedługich historyjek w głównej mierze z dzieciństwa. W poruszanych tematach jest dużo humoru ale i sporo tęsknoty za minionym czasem.
Pomimo, że...

Znalazłam książkę przez przypadek pomiędzy innymi i nie wiedziałam czy zabrać ja do domu czy wziąć coś znanego. Wzięłam, odłożyłam na półkę a teraz przeczytałam za jednym zamachem. Dzieciństwo opisane z punktu widzenia dorosłego, zabawy na podwórku, szkolne miłości i przyjaźnie. Najbardziej podobały mi się jednak refleksje dorosłego - smutne i życiowe. Polecam.

Znalazłam książkę przez przypadek pomiędzy innymi i nie wiedziałam czy zabrać ja do domu czy wziąć coś znanego. Wzięłam, odłożyłam na półkę a teraz przeczytałam za jednym zamachem. Dzieciństwo opisane z punktu widzenia dorosłego, zabawy na podwórku, szkolne miłości i przyjaźnie. Najbardziej podobały mi się jednak refleksje dorosłego - smutne i życiowe. Polecam.

Mikołaj Bułhakow swoją jako taką popularność zawdzięcza głównie temu, że niektórzy niezbyt dokładnie przyglądają się książkom, które właśnie kupują w antykwariacie. No ale skoro już tak się wydarzy - należy przeczytać. Ja przeczytałem i przyznam szczerze, jestem pozytywnie zaskoczony. "Krótko mówiąc" jest zbiorem wielu zgrabnych, niedługich historyjek, opowiadających o dzieciństwie autora. Fragmentami jest to świetna książka dla dzieci, przywołująca na myśl słynne przygody Mikołajka Rene Goscinnego. Czasem refleksje Bułhakowa skierowane są bardziej w kierunku dorosłych, nadal jest to jednak sympatyczna i nieco nostalgiczna lektura, z całkiem celnymi uwagami, które zmuszają do chwili zadumy. Nie spodziewałem się takiego obrotu sprawy, ale okazuje się, że z czystym sumieniem mogę "Krótko mówiąc" polecić.

Mikołaj Bułhakow swoją jako taką popularność zawdzięcza głównie temu, że niektórzy niezbyt dokładnie przyglądają się książkom, które właśnie kupują w antykwariacie. No ale skoro już tak się wydarzy - należy przeczytać. Ja przeczytałem i przyznam szczerze, jestem pozytywnie zaskoczony. "Krótko mówiąc" jest zbiorem wielu zgrabnych, niedługich historyjek, opowiadających o...

Wspomnienia z dzieciństwa połączone z przemyśleniami o dorosłości

Wspomnienia z dzieciństwa połączone z przemyśleniami o dorosłości

Książkę wypożyczyłam przez przypadek, święcie przekonana, że biorę coś Michała. Okazało się, że pomyliłam też biblioteki - tak oto trafiłam do filii szkolnej :D książki chyba nikt nie czytał od lat bo bibliotekarka nie mogła jej namierzyć dłuższą chwilę. ale dlaczego niby jest dla dzieci? nie wiem, wątpię też, żeby dzieci interesowały wspomnienia jakiegoś moskwiczanina. Ale dla mnie - rewela. Prawdy o życiu wysnute na podstawie naiwnego spojrzenia dziecka sprawiają, że chciałoby się wierzyć, że życie jest proste i może być piękne.

Książkę wypożyczyłam przez przypadek, święcie przekonana, że biorę coś Michała. Okazało się, że pomyliłam też biblioteki - tak oto trafiłam do filii szkolnej :D książki chyba nikt nie czytał od lat bo bibliotekarka nie mogła jej namierzyć dłuższą chwilę. ale dlaczego niby jest dla dzieci? nie wiem, wątpię też, żeby dzieci interesowały wspomnienia jakiegoś moskwiczanina. Ale...

Ta książeczka po raz pierwszy wpadła mi w ręce w okolicach podstawówki czy gimnazjum. Wtedy przeczytałam tylko jej połowę, ponieważ interesowały mnie te całkiem krótki historyjki, które potrafiłam czytać po kilka razy. Teraz, zapoznając się z tym udziałem w całości, poznałam jego prawdziwą wartość. Nie tylko umila czas, ale też daje do zastanowienia... Te sentymentalne, śmieszne, a momentami zaskakujące czy ironiczne opowiastki są naprawdę godne polecenia.

Ta książeczka po raz pierwszy wpadła mi w ręce w okolicach podstawówki czy gimnazjum. Wtedy przeczytałam tylko jej połowę, ponieważ interesowały mnie te całkiem krótki historyjki, które potrafiłam czytać po kilka razy. Teraz, zapoznając się z tym udziałem w całości, poznałam jego prawdziwą wartość. Nie tylko umila czas, ale też daje do zastanowienia... Te sentymentalne,...