Od jakiegoś czasu z lubością zaczytuję się w różnego rodzaju XIX-wiecznych wspomnieniach, czy pamiętnikach i w końcu trafiłam i na ten. A jako iż różni się on od większości tego typu książek tym, że spisany został nie przez szlachciankę, a polityczne kwestie nie grają tutaj niemal żadnej roli, tym bardziej wydał mi się on interesującym. Więcej - tym wartościowszą stanowił dla mnie lekturę, bo też i o codziennych kwestiach chciałam poczytać, a właśnie pod tym względem sprawdził się znakomicie. Szkoda, że pewne życiowe nieszczęścia sprawiły, iż Aleksandra nie kontynuowała swego pamiętnika, bo niestety pozostał mi po nim spory niedosyt.

Od jakiegoś czasu z lubością zaczytuję się w różnego rodzaju XIX-wiecznych wspomnieniach, czy pamiętnikach i w końcu trafiłam i na ten. A jako iż różni się on od większości tego typu książek tym, że spisany został nie przez szlachciankę, a polityczne kwestie nie grają tutaj niemal żadnej roli, tym bardziej wydał mi się on interesującym. Więcej - tym wartościowszą stanowił...

Czarodziejski wiek XIX, oddalony od nas o dwa stulecia, a ciągle tak bliski, niemalże namacalny. Bardzo lubię czytać pamiętniki z tego okresu. Odnajduję w nich ( mimo niespokojnych wydarzeń historycznych) spokój, refleksję nad przemijającym czasem, wspaniałe opisy życia towarzyskiego, które stanowiło główny punkt upływającego dnia. Teraz zastąpił je telewizor, komputer i internet. Żyjemy dziś w takim pędzie i pośpiechu, że nie mamy czasu ani chęci poznać najbliższych nam sąsiadów. Tych zza ściany.
Innym powodem, dla którego z zapałem czytam pamiętniki jest fakt, że w przeciwieństwie do ich autorów wiem jak zakończyły się niektóre wydarzenia historyczne, znam ich konsekwencje dla losów Polski i mogę zgodzić się z przypuszczeniami stawianymi w tekście lub powiedzieć w myśli autorowi, że jest w błędzie.
Aleksandra z Tańskich Tarczewska jest siostrą znanej pisarki Klementyny z Tańskich Hoffanowej. Sama także podejmowała pewne próby literackie, o czym wspomina w swym pamiętniku. Zapiski Aleksandry obejmują swym zakresem lata dziecinne ( skrótowo),młodzieńcze i krótki okres po zamążpójściu. Zaletą pamiętnika jest fakt, iż spisywany był on na bieżąco, przez co przepełniony jest on żywiołowością oraz pewną dozą naiwności. Autorka z rozbrajającą szczerością opisuje wszystkie kłopoty, które spadały na młodą pannę na wydaniu, począwszy od doboru odpowiedniego stroju balowego a skończywszy na umiejętności zrywania zaręczyn zgodnie z obowiązującą etykietą. Wprowadza nas także w tajniki pożycia małżeńskiego, Takich szczegółów nie znalazłam w żadnych innych wspomnieniach.
W pamiętniku Tarczewskiej odnajdujemy nie tylko szczegóły życia codziennego, ale także jesteśmy świadkami powstawania nowej warstwy społecznej tz: szlacheckiego mieszczaństwa. Przed naszymi oczami przesuwa się korowód rozmaitych postaci, gdyż dom pań Tańskich był często odwiedzany przez rozlicznych krewnych i przyjaciół. Młode Tańskie były zapraszane nawet na wielkie bale arystokratyczne, których opis także znajdziemy w pamiętniku. Całość okraszona dowcipnymi i ciętymi komentarzami stanowi wspaniałą lekturę dla miłośników gatunku.

Czarodziejski wiek XIX, oddalony od nas o dwa stulecia, a ciągle tak bliski, niemalże namacalny. Bardzo lubię czytać pamiętniki z tego okresu. Odnajduję w nich ( mimo niespokojnych wydarzeń historycznych) spokój, refleksję nad przemijającym czasem, wspaniałe opisy życia towarzyskiego, które stanowiło główny punkt upływającego dnia. Teraz zastąpił je telewizor, komputer i...