Eden: It's an Endless World 4

Powrót do serii. Pamiętam, że skończyłem czytanie na czwartym lub piątym tomie. Cóż, po traumatycznej historii z trzeciego albumu autorzy będą mieli problem przeskoczyć wyśrubowany dramatyzm wczesnych okoliczności. Obecnie połowa albumu skupia się na przeszłości Kenji'ego. O tym, jak z bratem w mafii robią interesy z grubymi rybami. Dynamiczny odcinek. Dzieje się więcej niż ustawa przewiduje. Wparowujemy do laboratorium z wirusem, gdzie zastawiono pułapkę na sabotażystów. Gdzie polityczne gierki wciąż topią zasoby ludzkie. Gdzie Islam wojuje z Propartią o korzyści ekonomiczne. Gdzie gniew napędza do działania. Stymulacja przemocy zaimplikowana dożylnie bez jeńców. Bestialstwo i okrucieństwo w post-apokaliptycznej wizji, gdzie mutacje zyskują na sile. Dobra seria, ale nadmiar fajerwerków nieco odziera z filozoficznego impaktu.

Powrót do serii. Pamiętam, że skończyłem czytanie na czwartym lub piątym tomie. Cóż, po traumatycznej historii z trzeciego albumu autorzy będą mieli problem przeskoczyć wyśrubowany dramatyzm wczesnych okoliczności. Obecnie połowa albumu skupia się na przeszłości Kenji'ego. O tym, jak z bratem w mafii robią interesy z grubymi rybami. Dynamiczny odcinek. Dzieje się więcej niż...

TOM IV jest o sile nienawiści, zazdrości, trudnej przeszłości i bezwarunkowym oddaniu autorytetowi. Przesączony jest analogiami do Biblii oraz słownictwem nawiązującym do genetyki czy cybernetyki. W ogólnym zarysie skupia się na przeszłości Kenjiego, ukazuje genezę narodzin oddziału ,,ION'' oraz odkrywa karty Propatrii - a tą jest...zniszczenie pojęcia Boga na świecie.

Im lepiej poznajemy przeszłość bohaterów tym bardziej się z nimi zżywamy, a dobrze zakreślony portret psychologiczny postaci, intryga i dynamika walk sprawia, że trudno jest porzucić tak wciągającą fabułę i tak po prostu wrócić do codziennych obowiązków.

Jeszcze jedno słowo o kobiecych bohaterkach - Helenie i Sophii. Cechuje ich charyzma, wdzięk, upór, przywiązanie a nade wszystko wola walki. Zrobią wszystko dla swoich towarzyszy, a zwłaszcza tych, którzy są dla nich ważni. Polubiłem te dwie postaci.

PARĘ CYTATÓW:
- ,,Czasami robi mi się tak smutno...że aż trudno wytrzymać. Co można...wtedy zrobić?''
- ,,Młode pokolenie ma skłonność do myślenia o sobie jako o wybrańcach...''
- ,,Pacjenci na wykończeniu, którzy nie mają forsy są zaniedbywani...to przecież dyskryminacja...''
- ,,Z historycznego punktu widzenia, nie ma czegoś takiego jak wojna religijna. Tłem wszystkich konfliktów zawsze były ekonomiczne dysproporcje i rasizm. Ponad połowa ludności tego świata wciąż toczy wojny tylko o to, żeby mieć co jeść. Dla nich ,,Bóg'' i ,,wiara'' to pojęcia, które dają im oparcie i pozwalają przeżyć(...)''

TOM IV jest o sile nienawiści, zazdrości, trudnej przeszłości i bezwarunkowym oddaniu autorytetowi. Przesączony jest analogiami do Biblii oraz słownictwem nawiązującym do genetyki czy cybernetyki. W ogólnym zarysie skupia się na przeszłości Kenjiego, ukazuje genezę narodzin oddziału ,,ION'' oraz odkrywa karty Propatrii - a tą jest...zniszczenie pojęcia Boga na świecie....

Dawne dzieje. Ten tom to głównie jedna wielka retrospekcja. Ukazana tu jest przeszłość Kenjiego, zdolnego nożownika działającego w grupie Sophie.

Początkowo byłem trochę rozczarowany, że akcja niewiele posuwa się tutaj do przodu. Wprawdzie w „opowieści ramowej” dochodzi do pewnych zdarzeń, które zapowiadają pewne zmiany, ale w sumie taki przebieg fabuły był bardzo przewidywalny Jednakże przedstawiona tu historia jest na tyle mocna, że wynagradza niespełnione oczekiwania.

Młode lata bohatera jak nietrudno się domyślić były pełne przemocy i naznaczone pewną traumą. Jednakże wbrew pozorom miał on wybór – mógł wieść spokojne i normalne życie, a zamiast tego wybrał walkę. Widać przy tym jak wielki wpływ miał na niego brat, który chciał brutalnie go naprostować, a zamiast tego sprawił, że ten poszedł jego ślady. Większość ich działań można w mniejszym czy większym stopniu usprawiedliwić, więc są to raczej typowi szlachetni dranie. To, co może przeszkadzać to dosyć przerysowane umiejętności obu braci – zbyt łatwo radzą sobie z zagrożeniami i czasami wypada to niezamierzenie śmiesznie.

Retrospekcja rozbudowuje też trochę świat przedstawiony. Pokazane są pierwsze działania organizacji Nomad, która już wtedy dysponowała rozwiniętą technologią. Także debiutuje pewna nowa broń, która jest naprawdę przerażająca, a jej pochodzenie nasuwa pewne niepokojące skojarzenia.
Rysunki tutaj robią duże wrażenie. Obfitują w mnóstwo szczegółów, a także są przy tym bardzo dynamiczne. Rysownik przy tym nie stosuje żadnej cenzury, więc jest tu wiele bardzo drastycznych scen.

Tom wieńczy też króciutka historia o… zbieraniu owoców. W sumie nie wiem czemu ona miała służyć. Krótko wspomniane tylko jest grzebanie ofiar zarazy, ale tak naprawdę nie rozbudowuje ona świata przedstawionego, ani nie posuwa akcji do przodu. Moim zdaniem jest to niepotrzebny zapychacz.

Warto przeczytać ten tom ze względu na warstwę graficzną i psychologię postaci. Niestety jest też tu parę niezamierzonych śmieszności i zapychaczy, które trochę psują lekturę.

Dawne dzieje. Ten tom to głównie jedna wielka retrospekcja. Ukazana tu jest przeszłość Kenjiego, zdolnego nożownika działającego w grupie Sophie.

Początkowo byłem trochę rozczarowany, że akcja niewiele posuwa się tutaj do przodu. Wprawdzie w „opowieści ramowej” dochodzi do pewnych zdarzeń, które zapowiadają pewne zmiany, ale w sumie taki przebieg fabuły był bardzo...