Książka z rodzaju tych "twardych", czyli takich, do których trzeba mieć wiedzę i przede wszystkim zajawkę. Za wstęp autor obrał Japonię, która w ciągu koło 50 lat, z kraju zamkniętego na świat, stała się ekspansywna i agresywna zarazem. Na jej podstawie, Solarz dokonuje rozróżnienia na doktryny militarne i wojskowe. Pierwsze są budowane przez mundurowych, a drugie przez garnitury w stolicach. Co jest wielkim plusem to, że książka nie skupia się na takich klasykach, jak np. Guderian z blitzkriegiem, ale obejmuje też mniej znane, np. Sikorski i koncepcja lotnictwa wojskowego. Same doktryny są o tyle ważne, bo to, co jeden z drugim wymyśli, to trzeci z czwartym buduje i sprawdza na poligonie. Trzeba przyznać, że same myśli, nawet ładnie opisana i wałkowane przez kilka wpływowych osób, bardzo ciężko przebijały się przez "beton". Sukcesem już były manewry na poligonie i sprawdzanie w rzeczywistości, jak się sprawdzają. Choć i tak mogły zostać szybko pogrzebane przez generałów inaczej myślących. Przykładem jest Francja z wojskami pancernymi. Błędnie założyli, że przyszła wojna będzie podobna do poprzedniej i swoje czołgi raz, że rozproszyli to na dodatek, podporządkowali piechocie. Co było dalej, to już wiemy, chociaż "Achtung Panzer!" było przetłumaczone na francuski. Jak już wspomniałem, do tej książki trzeba się mocno wczytać i poświęcić sporo czasu, jednak dużo z niej się wynosi. Zwłaszcza listę książek z licznych i długich przypisów.

Książka z rodzaju tych "twardych", czyli takich, do których trzeba mieć wiedzę i przede wszystkim zajawkę. Za wstęp autor obrał Japonię, która w ciągu koło 50 lat, z kraju zamkniętego na świat, stała się ekspansywna i agresywna zarazem. Na jej podstawie, Solarz dokonuje rozróżnienia na doktryny militarne i wojskowe. Pierwsze są budowane przez mundurowych, a drugie przez...