"Żony" powieść autorstwa Maggie Osborne ocenia bardzo dobrze a dlaczego? Po pierwsze porusza bardzo ważne tematy, ale podkreślam nie jest to studium psychologiczne danego przypadku, jednak można z powodzeniem wczuć się w daną sytuację. Po drugie jest to miły romans, może nie iskrzy nie wiadomo jak ale chemia jest. Po trzecie, pokazuje nam skrajnie różne od siebie kobiety, które przy głębszej analizie okazują się bardzo do siebie podobne. Jest też parę rzeczy, które mi się nie podobały ale to już byłby spoiler. Ogóle polecam, myślę że wiele osób będzie zadowolona po lekturze.

"Żony" powieść autorstwa Maggie Osborne ocenia bardzo dobrze a dlaczego? Po pierwsze porusza bardzo ważne tematy, ale podkreślam nie jest to studium psychologiczne danego przypadku, jednak można z powodzeniem wczuć się w daną sytuację. Po drugie jest to miły romans, może nie iskrzy nie wiadomo jak ale chemia jest. Po trzecie, pokazuje nam skrajnie różne od siebie kobiety,...

Nie można odmówić autorce wyobraźni . Jej historie są wręcz absurdalne i chyba dlatego dobrze się czyta. Ameryka czasów osadników i walk z Indianami. Bohaterowie honorowi i dzielni oraz nietuzinkowe kobiety. Problemy ponadczasowe: przemoc wobec kobiet ich alkoholizm ale również siła i wielkoduszność. No i miłość. Trochę przegięte ale polecam.

Nie można odmówić autorce wyobraźni . Jej historie są wręcz absurdalne i chyba dlatego dobrze się czyta. Ameryka czasów osadników i walk z Indianami. Bohaterowie honorowi i dzielni oraz nietuzinkowe kobiety. Problemy ponadczasowe: przemoc wobec kobiet ich alkoholizm ale również siła i wielkoduszność. No i miłość. Trochę przegięte ale polecam.

Takie klimaty nieszczęśliwego losu, jaki spotyka dwie kobiety i mężczyznę, gdzie walczą o przetrwanie, każdego dnia w skrajnym bólu, trudnymi warunkami życia na prerii;
jedna traci wszystko i musi sama zadbać o siebie i dziecko, a druga uprawia ziemię i jest postrzegana jako dziwadło.
Łączy je jeden mężczyzna.
Ciekawa.

Takie klimaty nieszczęśliwego losu, jaki spotyka dwie kobiety i mężczyznę, gdzie walczą o przetrwanie, każdego dnia w skrajnym bólu, trudnymi warunkami życia na prerii;
jedna traci wszystko i musi sama zadbać o siebie i dziecko, a druga uprawia ziemię i jest postrzegana jako dziwadło.
Łączy je jeden mężczyzna.
Ciekawa.

Bohaterowie z problemami, oczekiwaniami i jakimś charakterem. Całkiem spoko jak na ten gatunek. Mało opisów erotycznych, jak coś. Przeczytałam jedną opinię tutaj i zgadzam się z tym, że ta książka jest raczej dla ludzi, którzy lubią nieszczęścia.

Bohaterowie z problemami, oczekiwaniami i jakimś charakterem. Całkiem spoko jak na ten gatunek. Mało opisów erotycznych, jak coś. Przeczytałam jedną opinię tutaj i zgadzam się z tym, że ta książka jest raczej dla ludzi, którzy lubią nieszczęścia.

Książka składa się z historii dwóch kobiet, które miały "jednego męża". Osobiście bardziej podobała mi się historia Rosie. Warto przeczytać.

Książka składa się z historii dwóch kobiet, które miały "jednego męża". Osobiście bardziej podobała mi się historia Rosie. Warto przeczytać.

Wspaniała, przepiękna opowieść. Jestem zachwycona. Polecam gorąco wszystkim romantyczkom!

Wspaniała, przepiękna opowieść. Jestem zachwycona. Polecam gorąco wszystkim romantyczkom!

Świetny romans! Czytałam go już kilka razy i za każdym razem podoba mi się tak samo. Zawsze też mam ten sam problem, ponieważ dawno temu czytałam jeszcze jedną podobną historię i nijak nie mogę sobie przypomnieć tytułu książki...

Wszystkie książki tej autorki mają w sobie to coś. Bohaterowie, mimo że każdy z nich dźwiga własne brzemię, dają się lubić i wzbudzają natychmiastową sympatię.

Zdecydowanie polecam!

Świetny romans! Czytałam go już kilka razy i za każdym razem podoba mi się tak samo. Zawsze też mam ten sam problem, ponieważ dawno temu czytałam jeszcze jedną podobną historię i nijak nie mogę sobie przypomnieć tytułu książki...

Wszystkie książki tej autorki mają w sobie to coś. Bohaterowie, mimo że każdy z nich dźwiga własne brzemię, dają się lubić i wzbudzają...

Maggie Osborne lubi umieszczać akcję swych powieści na Dzikim Zachodzie. Tym razem wybrała dwa miejsca – Kansas i Wyoming z 1880 roku. „Żony” to dosyć nietypowy romans historyczny, biorąc pod uwagę poplątane życiorysy poszczególnych postaci. Opis znajdujący się na okładce nie przygotował mnie na bohaterkę, jaką okazała się Rosie Mulvehey. Jej zachowanie jest wyjątkowo irytujące, choć przyznaję, że z czasem można ją zrozumieć, a nawet polubić. Czytając książkę, wciąż się zastanawiałam, jak autorka wyprostuje ścieżki swych bohaterów. Prawie każdego z nich obdzieliła jakąś traumą lub tragedią, zafundowała przeżycia wpędzające w alkoholizm lub depresję. Mimo tego znęcania się nad bohaterami, książkę czyta się całkiem nieźle, bo akcja obfituje w niespodzianki. Jedynie końcówka budzi moje zastrzeżenia. Autorka mogła bardziej się postarać, jeśli chodzi o zakończenie. Warto było je rozbudować, aby zaspokoić ciekawość czytelnika.

Maggie Osborne lubi umieszczać akcję swych powieści na Dzikim Zachodzie. Tym razem wybrała dwa miejsca – Kansas i Wyoming z 1880 roku. „Żony” to dosyć nietypowy romans historyczny, biorąc pod uwagę poplątane życiorysy poszczególnych postaci. Opis znajdujący się na okładce nie przygotował mnie na bohaterkę, jaką okazała się Rosie Mulvehey. Jej zachowanie jest wyjątkowo...

Jak dla mnie książka rewelacyjna. Gwiazdkę zabieram tylko za zakończenie, które mogłoby być bardziej rozbudowane.

Jak dla mnie książka rewelacyjna. Gwiazdkę zabieram tylko za zakończenie, które mogłoby być bardziej rozbudowane.

Opowieść o ludziach walczących ze swoimi demonami, ze swoją przeszłością, o ludziach z jednej strony słabych, często poddających się swoim słabościom, ale z drugiej strony silnych charakterem, którzy mając impuls starają się odnaleźć lepsze jutro. W sumie książka nawet zaciekawiła, czytało się przyjemnie, jeśli autorka postarałaby się urozmaicić trochę końcówkę (bardzo szybkie rozwiązanie nieco skomplikowanej sytuacji),to dałabym jedną gwiazdeczkę więcej. Polecam

Opowieść o ludziach walczących ze swoimi demonami, ze swoją przeszłością, o ludziach z jednej strony słabych, często poddających się swoim słabościom, ale z drugiej strony silnych charakterem, którzy mając impuls starają się odnaleźć lepsze jutro. W sumie książka nawet zaciekawiła, czytało się przyjemnie, jeśli autorka postarałaby się urozmaicić trochę końcówkę (bardzo...