Książka niniejsza jest pierwszym tomem rozprawy monograficznej przedstawiającej funkcjonalno-pragmatyczną teorię działalności ludzkiej opartą na hipotezie lingwosemiotycznej. Praca ta jest wynikiem podsumowania pewnych rozważań na temat doświadczenia i antropocentrycznej wizji świata, roli i miejsca znaków w nich występujących, przede wszystkim znaków językowych. Znalazło się w niej wiele uogólnień i twierdzeń o charakterze daleko wykraczającym poza granice językoznawstwa, a nawet semiotyki. Jest to raczej lingwofilozofia doświadczenia i metodologia humanistyki rozpatrywanej przez pryzmat językowej działalności obrazu świata. Pierwszy tom zaplanowanej trylogii jest pewnego rodzaju analityką metodologii funkcjonalno-pragmatycznej. Zawiera ona uzasadnienie podstaw ontologicznych, gnoseologicznych i stricte metodycznych, zwłaszcza typologicznych, na których oparta jest lingwosemiotyczna analiza doświadczenia w dwóch następnych tomach. Książka ta może interesować lingwistów, semiologów, filozofów, psychologów, socjologów, politologów oraz antropologów-humanistów.