Niniejsza książka to wynik realizacji jednego z punktów szerszego planu, polega­jącego na zastosowaniu perspektywy antropologicznej w definiowaniu i rozstrzy­ganiu światopoglądowych problemów pedagogiki. Zawiera ona charakterystykę pedagogicznego poznania i wiedzy na szerszym tle procesów informacyjnych, leżących u podstaw narodzin, funkcjonowania i rozwoju ładu edukacyjnego. Swym podtytułem praca nawiązuje do jednego z rozdziałów (Pedagogika jako logos edukacji) pierwszego tomu obecnego cyklu Wykładów, w którym idee tu rozwijane zostały po raz pierwszy przedstawione w swej wstępnej, a zarazem elementarnej postaci.

W sensie dydaktycznym prezentowana książka dotyczy spraw, które w syste­mie kształcenia wyższego pedagogów (na UMK) zajmują miejsce pośrednie mię­dzy „Wprowadzeniem do pedagogiki" a „Metodologią badań pedagogicznych".

Znaczenie terminu „logos" jest najczęściej objaśniane za pomocą takich po­jęć, jak: „słowo", „mowa", „rozum", „nauka", „myślenie". Sens nadrzędny w sto­sunku do tych znaczeń ma jednak interpretacja, zgodnie z którą „logos" to duch, dusza, czynnik ożywiający martwą materię, siła tłumacząca szczególny status i własności tworów ożywionych. W takim właśnie - ogólnym - znaczeniu, z jego licznymi pochodnymi, słowo „logos" jest stosowane w niniejszej książce.