Dzień, w krórym umilkły głosy

Świetna! Mocna i poruszająca!

Świetna! Mocna i poruszająca!

Mocna książka. Historia pełna bólu i niezrozumienia, ze słodko-gorzkim zakończeniem. Na mnie zrobiła duże wrażenie. I aż żal bierze, że chłop pożył ledwo pięćdziesiąt lat i z tych pięćdziesięciu lat dłużej był chory, niż zdrowy. A jak już się wydawało, że wychodzi na prostą, to koniec.
Ech, życie ma dziwne poczucie humoru.

Mocna książka. Historia pełna bólu i niezrozumienia, ze słodko-gorzkim zakończeniem. Na mnie zrobiła duże wrażenie. I aż żal bierze, że chłop pożył ledwo pięćdziesiąt lat i z tych pięćdziesięciu lat dłużej był chory, niż zdrowy. A jak już się wydawało, że wychodzi na prostą, to koniec.
Ech, życie ma dziwne poczucie humoru.

Żeby przeczytać tę książkę musiałam wyjść ze swojej strefy komfortu i sięgnąć po wersję papierową bo ebook nie wyszedł.
Ogromnie się cieszę, że to zrobiłam. Przeczytana jednym tchem, nieodkładalna historia heroicznej walki o siebie ...
Bardzo warto!

Żeby przeczytać tę książkę musiałam wyjść ze swojej strefy komfortu i sięgnąć po wersję papierową bo ebook nie wyszedł.
Ogromnie się cieszę, że to zrobiłam. Przeczytana jednym tchem, nieodkładalna historia heroicznej walki o siebie ...
Bardzo warto!

Ken Steele zmagał się ze schizofrenią paranoidalną. Jego opowieści o zmaganiu z chorobą wysłuchał Claire Berman. To historia prawdziwa. Ken Steele zapadł na schizofrenią w wieku 14 lat. Leczył się w wielu szpitalach psychiatrycznych, miał próby samobójcze. W swoim życiu sięgnął dna, był bezdomnym żywiącym się resztkami, prostytuował się. Opisana historia na długo pozostanie w mojej pamięci. Byłam wstrząśnięta, ile ten mężczyzna ścierpiał, łzy napływały do oczu. To książka, którą każdy powinien przeczytać. Medycyna posunęła się do przodu, są lepsze leki, mają mniej skutków ubocznych. "Ludzie wracają do naszego świata po dziesiątkach lat separacji. Czasami nie wiemy, że w naszym otoczeniu są osoby zmagające się ze schizofrenią. Ja znam taką osobę, widziałam atak tej choroby, kiedy zostały odstawione leki. Spójrzmy na takie osoby przychylniejszym okiem, pomóżmy im. Tak jak pomagał Ken Steele, gdy przestał słyszeć głosy. Jego przeżycia, doświadczenie pomogły wielu osobom.

Ken Steele zmagał się ze schizofrenią paranoidalną. Jego opowieści o zmaganiu z chorobą wysłuchał Claire Berman. To historia prawdziwa. Ken Steele zapadł na schizofrenią w wieku 14 lat. Leczył się w wielu szpitalach psychiatrycznych, miał próby samobójcze. W swoim życiu sięgnął dna, był bezdomnym żywiącym się resztkami, prostytuował się. Opisana historia na długo pozostanie...

Książka, która warto przeczytać, która zostaje w pamięci. Przeczytana w mgnieniu oka historia człowieka, który mimo tylu traumatycznych sytuacji w życiu przetrwał. Czytając ja miało się wrażenie jakby było się w środku zmagań tej osoby z chorobą. Bliscy zapadają niestety na tą chorobę ale nie trzeba patrzeć na chore osoby przez pryzmat tej choroby. Chorzy dalej mają swoje prawa jak zdrowi ludzie.

Książka, która warto przeczytać, która zostaje w pamięci. Przeczytana w mgnieniu oka historia człowieka, który mimo tylu traumatycznych sytuacji w życiu przetrwał. Czytając ja miało się wrażenie jakby było się w środku zmagań tej osoby z chorobą. Bliscy zapadają niestety na tą chorobę ale nie trzeba patrzeć na chore osoby przez pryzmat tej choroby. Chorzy dalej mają swoje...

Trudno ocenić tak prywatną historię drugiego człowieka, więc ocenię jako książkę. Uważam, że każdy powinien spróbować to przeczytać, by zrozumieć tę niebywale ciężką chorobę. Historia wciągała i trzymała czytelnika z nosem w książce. Budziła we mnie współczucie, szok i gniew jednocześnie. Miło jest dotrzeć do końca, gdzie Steele miał się już o wiele lepiej. Jak już mówiłam, ciężko jest od tak wtrynić swoją opinię w książki takiego rodzaju. Denerwowało mnie to ciągłe wracanie do punktu wyjścia oraz krążenie w kółko, ale to nieodłączna część życia Steele'go, co idealnie ukazuje uciążliwość owej choroby.

Trudno ocenić tak prywatną historię drugiego człowieka, więc ocenię jako książkę. Uważam, że każdy powinien spróbować to przeczytać, by zrozumieć tę niebywale ciężką chorobę. Historia wciągała i trzymała czytelnika z nosem w książce. Budziła we mnie współczucie, szok i gniew jednocześnie. Miło jest dotrzeć do końca, gdzie Steele miał się już o wiele lepiej. Jak już mówiłam,...

Czy jesteście sobie w stanie wyobrazić, że każdego dnia, na każdym Waszym kroku jesteście atakowani przez głosy w swojej głowie? Własnie - ja też nie!

"Dzień, w którym umilkły głosy" to osobista i ogromnie inspirująca opowieść Kena Steela, który przez 32 lata zmagał się z niszczycielskimi objawami schizofrenii. To co dla nas niewyobrażalne, dla Kena Steela było codziennością. W wieku 14 lat po raz pierwszy usłyszał głosy - i to nie takie przyjacielskie czy motywujące, lecz pełne agresji i destrukcji. Pozbawiony wsparcia i zrozumienia ze strony najbliższych przez lata szukał medycznej pomocy w placówkach, które nie raz swoimi standardami i praktykami przerażały niż objawy choroby. Świat widziany oczami schizofrenika to świat nacechowany paranoicznymi zachowaniami, myślami, urojeniami, i omamami, które mają ogromną niszczącą siłę. Dorosłe życie Kena pełne było osobistych potknięć i błędnych wyborów jednak miał także szczęście spotkać na swojej drodze osoby, które wiedziały jak mu pomóc (chociaż osoby cierpiące na schizofrenię często uważają pomoc za coś podejrzanego). Steel postanowił także przekształcić swój stan w coś lepszego dla innych - zaczął brać udział w szerzeniu wiedzy związanej z chorobami psychicznymi, założył także czasopismo poświęcone zdrowiu psychicznemu. Jednak największym jego osiągnięciem jest wygrana z chorobą - chociaż dzień, w którym głosy ucichły był uważany za jeden z gorszych. Cała książka jest przejmująca, intymna ale także ogromnie pouczająca - zwracając chociażby uwagę na niską świadomość dotyczącą chorób psychicznych czy nieprofesjonalne podejście do pacjentów (na szczęście nie wszędzie). To, co jest jednak najważniejsze, to nie tyle medykamenty sama obecność najbliższych, i jej wsparcie w tych okropnych chwilach - a tu niestety tego podstawowego czynnika u Steela zabrakło.

Jest to jedna z takich książek MUST READ nie dla sensacyjnego tematu a w celu uświadamiania i empatycznego spojrzenia na choroby psychiczne a na samych chorych jak ...na ludzi.

Czy jesteście sobie w stanie wyobrazić, że każdego dnia, na każdym Waszym kroku jesteście atakowani przez głosy w swojej głowie? Własnie - ja też nie!

"Dzień, w którym umilkły głosy" to osobista i ogromnie inspirująca opowieść Kena Steela, który przez 32 lata zmagał się z niszczycielskimi objawami schizofrenii. To co dla nas niewyobrażalne, dla Kena Steela było...

Historia Kena Steele, który przez wiele lat zmagał się ze schizofrenią. Fantastyczna, poruszająca opowieść. Człowieka, który sięgnął dna - szpitale psychiatryczne, prostytucja, spanie na ulicy. Ostatecznie dzięki nowatorskiemu leczeniu farmakologicznemu (dziś powszechnie dostępnemu) powrócił do świata. Zajął się walką o prawa chorych psychicznie. Niósł również pomoc im oraz ich rodzinom.
Fantastyczna książka

Historia Kena Steele, który przez wiele lat zmagał się ze schizofrenią. Fantastyczna, poruszająca opowieść. Człowieka, który sięgnął dna - szpitale psychiatryczne, prostytucja, spanie na ulicy. Ostatecznie dzięki nowatorskiemu leczeniu farmakologicznemu (dziś powszechnie dostępnemu) powrócił do świata. Zajął się walką o prawa chorych psychicznie. Niósł również pomoc im oraz...

Ciężko jest ocenić książkę, tak osobistą i intymną jaką jest ta powieść. Autor - Ken Steele zmagający się ze schizofrenią przez wiele lat, opisuje swoją wyboistą drogę, w której towarzyszyły mu głosy. Pozycja porusza wiele problemów związanych z chorobami psychicznymi - samotność, brak wsparcia i zrozumienia ze strony bliskich, wzloty i upadki... To wszystko może dotyczyć nie tylko schizofrenii, ale też depresji, borderline, afektywnej dwubiegunowej i wielu innych schorzeń. Ken Steele opisuje wszystkie swoje trudności jakie przyniosła mu schizofrenia, opisuje wizyty w szpitalach, życie na ulicy, podejmowanie się prostytucji, odrzucenie przez rodzinę, nowe znajomości.
Książka napisana w dość ciekawy sposób, przystępnym językiem. Mimo, że fabuła nie zrobiła na mnie wrażenia "wow", to cieszę się, że takie powieści powstają. Dzięki temu szersze grono odbiorców ma szansę by dowiedzieć się czym są choroby psychiczne i jak ważnym jest to aby dawać chorym wsparcie i tolerancję. Myślę, że tytuł jest warty przeczytania. Książka skłania do refleksji i wywołuje w czytelniku wiele emocji. Na szczególny podziw zasługuje też fakt, że autor potrafił otworzyć się na tyle by przelać wszystko to na papier i obnażyć się przed czytelnikami ze swoich problemów.

Ciężko jest ocenić książkę, tak osobistą i intymną jaką jest ta powieść. Autor - Ken Steele zmagający się ze schizofrenią przez wiele lat, opisuje swoją wyboistą drogę, w której towarzyszyły mu głosy. Pozycja porusza wiele problemów związanych z chorobami psychicznymi - samotność, brak wsparcia i zrozumienia ze strony bliskich, wzloty i upadki... To wszystko może dotyczyć...

Na temat zdrowia psychicznego nadal mówi się zbyt mało.Osoby chore na schizofrenię pomijane są w dyskursie publicznym, marginalizowane. Społeczeństwo nie ma świadomości z czym wiąże się ta choroba.Jak ją właściwie zdiagnozować.Jak wspierać bliskich, których dotyczy.O dobrze dobranym leczeniu nie wspominając. Objawami schizofrenii są między innymi : paranoje, upośledzenie w postrzeganiu rzeczywistości,apatia, izolowanie się od świata zewnętrznego.

Ken Steele w wieku 14 lat ( to był 1962 rok) zaczął słyszeć głosy, które usilnie namawiały go do samounicestwienia. Parantela i środowisko poza ukochaną babcią nie stanowiły wsparcia, dokładały trosk, budziły demony, skazywały na ostracyzm.W tej intymnej spowiedzi dzieli się drogą ku odzyskaniu zdrowia, która zajęła mu 32 lata.Opisuje etapy choroby, relację z Bogiem, wielokrotną dramatyczną hospitalizację, upadki (w tym doświadczenie bezdomności)i egzystencję w kraju,który depcze marzenia, ma dziurawą opiekę zdrowotną. Spowiedź momentami wstrząsająca.Poprzetykana stanami emocjonalnymi,ranami w psychice, wprost spisanymi uczuciami kłębiącymi się w arteriach powodującymi kilkukrotne próby samobójcze. Steele stworzył " Projekt Umożliwienia Głosowania -wezwanie do walki za tych, których choroba umysłowa pozbawiła praw wyborczych i usunęła z politycznego spectrum", propagował za sprawą czasopisma jakie powołał do życia wiedzę o schizofrenii. Wspierał tych, których również to dotyka. Starał się pokazać,że można dobrze funkcjonować mimo choroby. Grunt to właściwa opieka zdrowotna i państwo, które wspiera - zamiast pozbawiać elementarnych praw. Historia ma interwencyjny charakter. Przypomina jak wiele potrafi zdziałać jednostka. Nie brak widoku na "akty przemocy dokonane przez schizofreników i innych umysłowo chorych"polityki, zmian w Ameryce na przestrzeni lat, wobec osób, które systemowo dyskryminowano.Wiedza w pigułce o schizofrenii podana w bardzo plastycznej i sugestywnej otulinie.
"Być chorym umysłowo to nie to samo,co być umysłowo niekompetentnym (...)Dlaczego w takim razie my, umysłowo chorzy, pozostajemy na marginesie, kiedy w grę wchodzi tak wiele spraw, które mogłyby wpłynąć na jakość naszego życia ?"

Na temat zdrowia psychicznego nadal mówi się zbyt mało.Osoby chore na schizofrenię pomijane są w dyskursie publicznym, marginalizowane. Społeczeństwo nie ma świadomości z czym wiąże się ta choroba.Jak ją właściwie zdiagnozować.Jak wspierać bliskich, których dotyczy.O dobrze dobranym leczeniu nie wspominając. Objawami schizofrenii są między innymi : paranoje, upośledzenie w...