OdNowa

Ewa jest jedynaczką. Zawsze musiała robić wszystko pod dyktando matki. Ojciec niewiele miał tutaj do gadania. Poszła na inne studia niż marzyła. Ewa jest artystką: maluje, lepi z gliny. Ale w tym mogła się spełniać dopiero wtedy gdy poślubiła Krzysztofa. On jednak przedwcześnie zmarł zostawiając ją w rozpaczy. Kiedyś do jej pracowni trafia bezdomny rzeźbiarz Tadeusz. Potem poznaje Marcina i świat nabiera barw. A jej córka jaką pójdzie drogą? Piękna książka.

Ewa jest jedynaczką. Zawsze musiała robić wszystko pod dyktando matki. Ojciec niewiele miał tutaj do gadania. Poszła na inne studia niż marzyła. Ewa jest artystką: maluje, lepi z gliny. Ale w tym mogła się spełniać dopiero wtedy gdy poślubiła Krzysztofa. On jednak przedwcześnie zmarł zostawiając ją w rozpaczy. Kiedyś do jej pracowni trafia bezdomny rzeźbiarz Tadeusz. Potem...

“OdNowa” to moja kolejna przygoda z wydawnictwem Labreto, ale pierwsze z autorką Anną Kasiuk.
Szczerze mówiąc tego typu powieści to nie do końca moja bajka, ale muszę przyznać, że akurat ta tematyka wpasowała się w moje obecne nastroje i w to, co ostatnio dzieje się wokół mnie, wśród moich znajomych.
Zdecydowaną zaletą książki jest to, że czyta się ją błyskawicznie, więc jeśli nawet komuś nie bardzo spodoba się twórczość autorki, nie będzie zmuszony do spędzenia z nią wielu godzin. Uważam jednak, że w przypadku “OdNowy” tak się nie stanie.

“OdNowa” ma złożoną kompozycję, ale niektórym czytelnikom może się wydawać (błędnie),że to taka sobie historyjka o niczym. Anna Kasiuk “powkładała” do tej książki naprawdę sporo, ale co najważniejsze - opowieść nadal ma sens.

A co mamy?
Córkę w ciągłym konflikcie z matką. Toksyczny rodzic nawet po latach ma nieprawdopodobny wpływ na życie dorosłej już kobiety.
Mamy główną bohaterką, Ewę, będącą w udanym i szczęśliwym związku - jednak w momencie, gdy zaczynamy lekturę ten związek brutalnie i nieodwracalnie się kończy. Mąż Ewy “odchodzi do lepszego świata”. Na scenę, po chwilowej nieobecności wraca kochająca mamusia, Jagoda, z wachlarzem najlepszych rad. I wcale (przynajmniej dla mnie) nie jest dziwne, że dorosła kobieta znów zaczyna czuć się jak mała dziewczynka, całkowicie uzależniona od zdania mamy.

Na szczęście na drodze Ewy los postawił kilka osób, na które może liczyć w każdej sytuacji i którzy staną za nią murem gdy zajdzie taka potrzeba. Alicja, Marlena, Tadeusz, Marcin - każdy jest inny i każdy będzie miał inną rolę do spełnienia.

Obserwujemy zmianę Ewy, od potulnej i uległej córki nie potrafiącej zawalczyć o siebie, do kobiety wyzwolonej, w końcu mającej własne zdanie.
“OdNowa” daje nadzieję, że nawet gdy jest źle, to zawsze można zobaczyć przysłowiowe światełko w tunelu. Potrzeba siły i odwagi by stawić czoła przeciwnościom losu. Historia bohaterki uczy, że zawsze znajdzie się obok nas ktoś, kto poda rękę, ktoś na kogo możemy liczyć. Tylko musimy umieć tę pomoc przyjąć.

Jak napisałam wcześniej, nie znam twórczości Anny Kasiuk, ale ta książka okazała się jakby uszyta na miarę. Myślę, że w przyszłości jeszcze nie jeden raz ‘spotkamy się’ literacko z autorką, bo potrafiła poruszyć we mnie to, co wydawało mi się już zamknięte na zawsze, skończone. Jak widać po bohaterce (tak wiem, że to fikcja) w każdym wieku można osiągnąć wiele, obudzić się z drętwoty, poprawić swój dobrostan.

Powieść o dającym nadzieję tytule „OdNowa” polecam każdej kobiecie, która ma trudność z wybraniem własnej ścieżki w życiu; chcącej uwolnić się z toksycznych związków; niezbyt wierzącej w siebie. Czytajcie ‘dziewczyny’ bo może znajdziecie rozwiązanie dla swoich problemów. A poza tym to dobra i mądra książka.

“OdNowa” to moja kolejna przygoda z wydawnictwem Labreto, ale pierwsze z autorką Anną Kasiuk.
Szczerze mówiąc tego typu powieści to nie do końca moja bajka, ale muszę przyznać, że akurat ta tematyka wpasowała się w moje obecne nastroje i w to, co ostatnio dzieje się wokół mnie, wśród moich znajomych.
Zdecydowaną zaletą książki jest to, że czyta się ją błyskawicznie, więc...

Zwykła opowieść o zwykłych ludziach i relacjach. Miło było oderwać się od świata słuchając tej przyjemnej książki.

Zwykła opowieść o zwykłych ludziach i relacjach. Miło było oderwać się od świata słuchając tej przyjemnej książki.

Mam trochę mieszane uczucia. Z jednej strony w treści wplecione jest wiele zdań, nad którymi warto się pochylić na dłużej bo mogą popchnąć do chwilowego zatrzymania się i przełożenia przeczytanego fragmentu na własne doświadczenia lub poglądy z drugiej strony akcja toczy się tak powoli, że w pewnej chwili nie mogłam doczekać się końca

Mam trochę mieszane uczucia. Z jednej strony w treści wplecione jest wiele zdań, nad którymi warto się pochylić na dłużej bo mogą popchnąć do chwilowego zatrzymania się i przełożenia przeczytanego fragmentu na własne doświadczenia lub poglądy z drugiej strony akcja toczy się tak powoli, że w pewnej chwili nie mogłam doczekać się końca

Przygotujcie się na niezwykle poruszającą wizję relacji międzyludzkich w najnowszej powieści Anny Kasiuk! ''OdNowa'' to opowieść o kobiecie, której traumatyczne i dość bolesne doświadczenia z młodości wpłynęły na dorosłe życie. Gdy Ewa otrzymuje bolesną wiadomość, jej przyszłość staje pod znakiem zapytania. Jak żyć bez ukochanej osoby? Żałoba, problematyczne rodzinne sytuacje, toksyczne dzieciństwo, próba pogodzenia się z nową rzeczywistością - te wątki zostały świetnie nakreślone przez autorkę. Warto jednocześnie wspomnieć o delikatnym motywie miłosnym i uwzględnieniu kreatywnej pasji głównej bohaterki! Jeśli poszukujecie emocjonalnej przygody z ważnymi motywami w tle, najnowsza historia Anny Kasiuk okaże się idealnym wyborem! Czy Ewa zdoła odzyskać kontrolę nad własnym życiem? Sprawdźcie sami!

Przygotujcie się na niezwykle poruszającą wizję relacji międzyludzkich w najnowszej powieści Anny Kasiuk! ''OdNowa'' to opowieść o kobiecie, której traumatyczne i dość bolesne doświadczenia z młodości wpłynęły na dorosłe życie. Gdy Ewa otrzymuje bolesną wiadomość, jej przyszłość staje pod znakiem zapytania. Jak żyć bez ukochanej osoby? Żałoba, problematyczne rodzinne...

"Każdy z nas ma wybór. Bo decydujemy o swoim życiu, nie o czyimś."

Jak cudownie było się zatopić w ten świat.

Z takimi książkami kojarzą mi się jesienne wieczory, kiedy to mogę usiąść pod kocem z kubkiem gorącej herbaty i zapomnieć o otaczajacym mnie świecie.
Mimo iż mamy środek lata, sięgnęłam po książkę Anny Kasiuk "OdNowa" i poczułam, że spędzę z nią wieczór. Tak, jeden wieczór bo to książka, której się nie odkłada a wręcz płynie się przez tę historię.
A o czym ta historia?
Jest to historia przepełniona bólem ale dająca nadzieję. Nadzieję na lepsze jutro, lepsze relacje z bliskimi i samym sobą.
Czy traumy z dzieciństwa mają wpływ na nasze dorosłe życie? Ewa niestety się o tym doskonale przekonała. Toksyczna matka, pełne niesprawiedliwości zachowanie w stosunku do własnej córki sprawiło, że z młodej dziewczyny wyrosła pełna kompleksów, bojąca się spełniać własne marzenia kobieta.
Miłość ulecza. Jej zranione serce uleczył Krzysztof by po kilku latach los ponownie zadrwił z Ewy. Bo czym możemy się stać w obliczu śmierci. Śmierci osoby, która tchnęła w nas życie, pozwoliła spełniać się w tym co kochamy i na każdym kroku nas wspierała?
Ból jaki towarzyszył Ewie towarzyszył i mi. Jej zmartwienia i udręki odczuwałam wraz z nią. Chciałam aby odnalazła odrobinę szczęścia i tak się właśnie stało.

Potrzebowałam takiej książki. Pokrzepiająca i dająca nadzieję. Chcę więcej takich historii ❤️

"Każdy z nas ma wybór. Bo decydujemy o swoim życiu, nie o czyimś."

Jak cudownie było się zatopić w ten świat.

Z takimi książkami kojarzą mi się jesienne wieczory, kiedy to mogę usiąść pod kocem z kubkiem gorącej herbaty i zapomnieć o otaczajacym mnie świecie.
Mimo iż mamy środek lata, sięgnęłam po książkę Anny Kasiuk "OdNowa" i poczułam, że spędzę z nią wieczór. Tak,...

Ewa nie miała ani łatwego dzieciństwa, ani dorastania. Wiecznie nieobecny ojciec, ale przede wszystkim toksyczna matka sprawiały, że nigdy nie miała odwagi sięgać po własne marzenia.
I wtedy poznała Krzyśka. To on tchnął w nią wiarę we własne możliwości i wspierał na każdym kroku. Przyszedł jednak taki dzień, kiedy szczęście Ewy prysnęło jak mydlana bańka i teraz kobieta topi swoje smutki we własnej pracowni, gdzie rodzą się z bólem lepionki z gliny. W tym trudnym czasie los stawia na jej drodze Tadeusza i Marcina.
Czy mężczyźni pomogą jej otrząsnąć się z bolesnych wspomnień?
Czy któryś z nich da Ewie upragnione szczęście?
Tego dowiecie się z książki.

Ta historia jest jak balsam na zbolałą duszę i na głębokie smutki. Jest jak ostrze do walki z utratą nadziei. Autorka sprytnie wplata w dialogi życiowe przemyślenia i z kartki na kartkę buduje nie tylko w bohaterce, ale i w nas samych wiarę i nadzieję, że po najgorszej burzy zawsze przychodzi słońce. Że chociaż jesteśmy wystawiani na różne próby, to one są po coś i dają nam siłę, byśmy z kolejnych problemów wychodzili jako zwycięzcy.
Nie powinniśmy zamykać się na świat, bo zawsze obok nas są ludzie, dla których jesteśmy ważni i którzy chcą nam pomóc, chociaż my tę pomoc postrzegamy zupełnie inaczej.
Czy nasza bohaterka zbuduje siebie na nowo?
Czy odnajdzie tę siłę, nadzieję i..miłość?
Tego Wam nie zdradzę, za to gorąco zapraszam do czytania.

Ewa nie miała ani łatwego dzieciństwa, ani dorastania. Wiecznie nieobecny ojciec, ale przede wszystkim toksyczna matka sprawiały, że nigdy nie miała odwagi sięgać po własne marzenia.
I wtedy poznała Krzyśka. To on tchnął w nią wiarę we własne możliwości i wspierał na każdym kroku. Przyszedł jednak taki dzień, kiedy szczęście Ewy prysnęło jak mydlana bańka i teraz kobieta...

Każdy coś w życiu przegapił, zrozumiał za późno, utracił. Myślimy wówczas, że wszystko skończone, że już nigdy nie będziemy szczęśliwi. Nie ma siły na łzy, tak bardzo boli. Gdyby tak można było w szczelnej puszce zamknąć wszystkie rozczarowania i zawody. Nawet w tej najciemniejszej godzinie i tak pozostaje wybór. Można się poddać albo zawalczyć i zwyciężyć. To co wygląda na koniec, będzie początkiem. Nieważne ile razy nie udało się, ilu decyzji nie podjęliśmy, jakie pobojowiska powstały przez nieudolne próbowanie. Zmiana zawsze jest możliwa. Każdego dnia można rozpocząć kolejną próbę. Zaczynanie wszystkiego od nowa nie jest domeną wartko toczących się scenariuszy a przywileju tego nie otrzymują tylko wybrańcy, którzy po wygranej mogą uciec i zapomnieć. Zazwyczaj, aby coś zyskać, trzeba coś stracić.

Trudne relacje z matką, wycofany wręcz nieobecny ojciec, odcisnęły piętno na psychice Ewy. W ramionach Krzysztofa odnajduje spokój, zrozumienie i upragnione bezpieczeństwo. Tworzą szczęśliwy związek, ale los szybko odbiera jej ukochanego. Rozpacz rozgościła się w jej życiu, a tęsknota odebrała sens istnienia. Samotność zagłusza uciekając w sztukę, tworząc zaznaje pozornego ukojenia. Otaczający ją ludzie wspierają i dają wiarę na lepszy czas.

Życiowa historia. Ciepła, autentyczna powieść, która tchnie nadzieją. Dojrzała i subtelna. Wiele w niej prawd i stała się mi bardzo bliska, pozostawiając we wzruszeniu, z samotną kroplą łzy na policzku. Uwiedzie Was fabuła i dostarczy wielu emocji.
Los kobiety, której doświadczenia z dzieciństwa zdefiniowały dorosłość. Siła przyjaźni, pasja, utrata i poszukiwanie siebie, a przede wszystkim toksyczna relacja na linii matka - córka.

Niespodziewana śmierć męża, jedynego towarzysza, który rozumiał, wspierał i prowadził, zmienia życie bezpowrotnie. Dzięki niemu bohaterka wierzyła w siebie i potrafiła cieszyć się każdym dniem pomimo wyniesionych traum z domu rodzinnego i zachwianej wierze w siebie. Zniknął na zawsze. Jej opoka, filar życia. Pozostała pustka rozpaczy.

Spokój odnajduje w sztuce. Przelewa emocje, te zepchnięte głęboko na dno serca. To jej "wentyl uwalniający głowę od ciążących myśli". Otoczona bólem utraty z pomocą przyjaciółek i dobrych ludzi leczy emocjonalne rany. Uczy się jak wydostać się z pułapki, którą zastawiła na nią matka. Jej głos ciągle obecny, wrósł w umysł. Osiadł na duszy. Słowa świdrują. Umniejszające, poniżające, okrutne. Trudno wyzbyć się tych traum, bo dają złudzenie więzi. Pomimo prawie pięćdziesięciu lat, żyje pod presją rodzicielki. Ta ingeruje w każdą przestrzeń, dyktuje warunki. Ewa musi odciąć się od tego co nie służy, bo "póki będziemy karmić nasze zmory one będą nam towarzyszyć".

Wizja nowego przeraża. Chce być szczęśliwa, zacząć od nowa, ale niepewność staje na drodze. Wycofuje się, waha, zamiast przyjąć to co ofiaruje los. Warto przecież dać się ponieść fali życia.

Odnajdywanie siebie to przygoda do końca naszych dni. Weryfikowanie przekonań, wartości początkowo powoduje poczucie zagubienia, ale warto odciąć się od tego co nie służy. Tylko wtedy możliwe jest odnalezienie drogi do szczęścia.
Anna Kasiuk stworzyła piękną historię!

Polecam bardzo. Czytajcie!

Każdy coś w życiu przegapił, zrozumiał za późno, utracił. Myślimy wówczas, że wszystko skończone, że już nigdy nie będziemy szczęśliwi. Nie ma siły na łzy, tak bardzo boli. Gdyby tak można było w szczelnej puszce zamknąć wszystkie rozczarowania i zawody. Nawet w tej najciemniejszej godzinie i tak pozostaje wybór. Można się poddać albo zawalczyć i zwyciężyć. To co wygląda na...

Jedna książka a tyle emocji.
Główna bohaterka Ewa, która dorastała w toksycznej relacji z matką i wiecznie nieobecnym ojcem nie potrafiła siebie zaakceptować a tym bardziej walczyć o własne marzenia. Gdy poznaje Krzysztofa, zakochuje się i wychodzi za mąż, to wydawałoby się, że jej życie będzie stabilne. Lecz nagła śmierć męża wywraca ten spokój do góry nogami. Rozpacz, żałoba a także rozpamiętywanie przeszłości stają się codziennością głównej bohaterki. Ewa ucieka w swoją pasję lepienia z gliny, zamyka się na wszystko i wszystkich dookoła. Czy sobie poradzi z tak trudnymi emocjami? Kto będzie przy niej w tak ciężkim czasie? Czy poczuje czym jest radość lub szczęście?
Opowiadanie porusza wiele istotnych tematów związanych z życiem, miłością, smutkiem i żałobą. Autorka doskonale przedstawia dylematy głównej bohaterki, dzięki czemu czytelnik ma możliwość zrozumieć jej motywację oraz lęki. Książka porusza istotne oraz trudne tematy co dodaje jej autentyczności. Polecam to naprawdę dobre opowiadanie 👍

Jedna książka a tyle emocji.
Główna bohaterka Ewa, która dorastała w toksycznej relacji z matką i wiecznie nieobecnym ojcem nie potrafiła siebie zaakceptować a tym bardziej walczyć o własne marzenia. Gdy poznaje Krzysztofa, zakochuje się i wychodzi za mąż, to wydawałoby się, że jej życie będzie stabilne. Lecz nagła śmierć męża wywraca ten spokój do góry nogami. Rozpacz,...

"OdNowa" to bardzo życiowa, smutna, poruszająca książka o stracie, żałobie i radzeniu sobie z nową, jakże bolesną sytuacją. To powieść o dojrzałej kobiecie, która musi odnaleźć w sobie siłę i nadzieję w zaczynaniu wszystkiego od nowa. Ale przede wszystkim to historia o relacjach. Tak, ta opowieść jest idealnym przykładem na to, że od ludzi, którzy źle na nas wpływają trzeba uciekać, jak najdalej. Bo stawianie granic jest cholernie ważne.

Na szczęście mamy tu również ukazany świetny i pełen emocji przykład, że najlepszych przyjaciół poznaje się w biedzie. I że to właśnie takie relacje trzeba pielęgnować z całej siły. Ale nie bać się również i tych nowych, bo zmiany, choć bywają straszne, potrafią być tym światełkiem w tunelu, które jest tak bardzo potrzebne, gdy wydaje się, że wszystko zostało stracone.

Sięgnęłam po tę książkę, gdyż chciałam się przekonać, czy warto ją będzie zakupić do swojej biblioteki. I zdecydowanie kupię, bo coś czuję, że dużo moich starszych czytelniczek może być bardzo z niej zadowolonych. Tym bardziej, że inne książki Kasiuk rzadko długo stoją u mnie na półkach.

Zatem tak, bardzo przyjemnie mi się jej słuchało i myślę, że dużo osób może znaleźć w niej coś dla siebie. A z pewnością można wynieść z niej wiele ważnych lekcji. Nie tylko o akceptacji i docenianiu chwil szczęścia, ale i odnajdywaniu samego siebie czy spełnianiu dawno zapominanych marzeń.

Choć tych kilka rozmów pełnych patetyzmu można było sobie odpuścić albo ubrać ich przekaz w inne słowa. Ale to jedyny minus.

Doceniam za drogę, jaką przeszła główna bohaterka.

"OdNowa" to bardzo życiowa, smutna, poruszająca książka o stracie, żałobie i radzeniu sobie z nową, jakże bolesną sytuacją. To powieść o dojrzałej kobiecie, która musi odnaleźć w sobie siłę i nadzieję w zaczynaniu wszystkiego od nowa. Ale przede wszystkim to historia o relacjach. Tak, ta opowieść jest idealnym przykładem na to, że od ludzi, którzy źle na nas wpływają trzeba...