Zgłaszam reklamację! Nikt mi nie powiedział, że ta historia może złamać serce…

“Home far away”, autorstwa Teki Yatsudy, to opowieść o relacji dwóch młodych mężczyzn - Alaina i Haydena. Zwykłe spotkanie na ulicy doprowadza do wspólnej ucieczki, która ostatecznie kończy się w Oceanie Zapomnienia.

Po opisie spodziewałam się zwykłego, może trochę smutnego romansu, a dostałam coś, co przy lepszym rozwinięciu mogłoby być drugim “Banana Fish”. A ja po tym anime zbierałam się ponad miesiąc.

Fabuła okazała się bardzo interesująca, choć jednocześnie czegoś mi w niej brakowało. Przydałoby się bardziej rozwinąć niektóre wątki, zwłaszcza wątek relacji Marii z Alainem.
Widać, że autorka chciała ukazać, że są sobie bliscy, ale cóż, niezbyt jej się to udało. Wszystko dzieje się stanowczo zbyt szybko.

Jeśli chodzi o sam romans, to związek głównych bohaterów jest naprawdę piękny, ale z drugiej strony tu również brakowało mi rozwinięcia. Nie wiem nawet, kiedy oni się w sobie zakochali, bo większość wydarzeń, które do tego doprowadziły, nie zostały w ogóle przedstawione.

Końcówka złamała mi serce. Mogłam spodziewać się czegoś takiego już po samym początku, ale cóż, nadzieja matką głupich, nie? Zwłaszcza że reszta historii również nie zapowiadała, że skończę tę mangę z uśmiechem na ustach.

“Home far away” z pewnością odcina się od reszty mang boys love, i to w dobrym tego słowa znaczeniu. Z chęcią przeczytałabym więcej podobnych historii.

Zgłaszam reklamację! Nikt mi nie powiedział, że ta historia może złamać serce…

“Home far away”, autorstwa Teki Yatsudy, to opowieść o relacji dwóch młodych mężczyzn - Alaina i Haydena. Zwykłe spotkanie na ulicy doprowadza do wspólnej ucieczki, która ostatecznie kończy się w Oceanie Zapomnienia.

Po opisie spodziewałam się zwykłego, może trochę smutnego romansu, a dostałam...

Mocne, hardkorowe, ma tę moc.

Mocne, hardkorowe, ma tę moc.

Boleśnie przykra, pełna życiowej tragedii. Podczas lektury ubolewałam nad tym, że ci młodzi mężczyźni nie spotkali na swojej drodze, choć jednej osoby dorosłej, która by ich nie skrzywdziła i nie straumatyzowała. Koniec końców, wszystko to co się wydarzyło się na kartach powieści, było spowodowane poczuciem, że tylko w ten sposób mogą wyzwolić się z kajdan przeszłości. Do samego końca szukali ratunku w relacji ze sobą i mam nadzieję, że odnaleźli spokój.

Boleśnie przykra, pełna życiowej tragedii. Podczas lektury ubolewałam nad tym, że ci młodzi mężczyźni nie spotkali na swojej drodze, choć jednej osoby dorosłej, która by ich nie skrzywdziła i nie straumatyzowała. Koniec końców, wszystko to co się wydarzyło się na kartach powieści, było spowodowane poczuciem, że tylko w ten sposób mogą wyzwolić się z kajdan przeszłości. Do...

Po mandze yaoi z reguły nie można się spodziewać zbyt wiele. Duża część historii, na które trafiałam na przestrzeni lat romantyzowała toksyczne relacje, gwałty i tego typu rzeczy. Ale nie ta. Porusza się tu wiele często zapomnianych w tym gatunku tematów, przemoc rodziców wynikającą z obsesyjnej wiary w Boga, molestowanie przez księży, przemoc domową, trudność wyjścia z nałogu i kilka innych. Wszystko to na przestrzeni niewiele dłuższej od 200 stron. Mimo jednak, że są tu pokazane wszystkie te ciemne strony życia, manga zachowana jest w nadal pozytywnym nastroju.
Piękna historia o wolności połączona ze śliczną kreską oraz czymś rzadko kiedy spotykanym na przestrzeni tego gatunku.

Po mandze yaoi z reguły nie można się spodziewać zbyt wiele. Duża część historii, na które trafiałam na przestrzeni lat romantyzowała toksyczne relacje, gwałty i tego typu rzeczy. Ale nie ta. Porusza się tu wiele często zapomnianych w tym gatunku tematów, przemoc rodziców wynikającą z obsesyjnej wiary w Boga, molestowanie przez księży, przemoc domową, trudność wyjścia z...

Home far away ➜

Gubię się w tym świecie.
Chodzenie każdego dnia na poranne msze i ciągłe modlitwy...kiedy to się w końcu skończy?
Czy jest ktoś, kto wyrwie mnie z tej
codziennej monotonni?
Mam serdecznie dość tego wszystkiego...
Dość, dość, DOŚĆ!
Czy jest ktoś w stanie dać mi, chociaż na moment odrobinę szczęścia?
Czy znajdzie się ktoś, kto uchroni mnie
przed Bogiem?

„Ciągle na nowo przenosiłem się dalej i dalej, zupełnie jakbym uciekał.
Aż któregoś ranka...w pewnym mieście...spotkałem chłopaka...o takim samym spojrzeniu jak moje”.

Alain Saverio pochodzi z bardzo pobożnej rodziny, która stawia Boga na pierwszym miejscu.
Chłopak czuję się przez to niedoceniany, bezwartościowy i obarcza się winą.
Każdego dnia musi pokutować za swoje nawet najbardziej błahe czyny, przez co nie ma poczucia, że naprawdę istnieje.
Pewnego zimowego wieczoru przypadkowo spotyka Haydena Stewarta - mężczyznę, który nie ma stałego miejsca zamieszkania i podróżuje po świecie, chcąc zaznać podobnie jak on sam świętego spokoju.
W trakcie rozmowy postanowili zostać dobrymi przyjaciółmi, dopóki ten drugi nie wyjedzie z miasta, ale wtedy jeszcze nie zdawali sobie sprawę z tego, że to spotkanie odmieni resztę ich życia.
Hayden podejmuje się spontanicznej decyzji i zabiera Alaina w podróż.
Podróż do tego jedynego miejsca na ziemii, które można byłoby nareszcie uznać za prawdziwy dom...

„Chciałem zatonąć w uczuciu, które wypełniało moje serce, ale nie pozwalała mi na to świadomość własnego grzechu”

USA, lata dziewięćdziesiąte - to były zaledwie trzy zwykłe słowa, które natychmiastowo skłoniły mnie, aby przeczytać ten tytuł.
Bądź co bądź raczej nie często się zdarza, aby w jakiejkolwiek mandze ukazywano dawne czasy, a otoczka lat 90 nadała tej historii niepowtarzalnego klimatu.
Fabuła została dobrze poprowadzona, a narracja niejednokrotnie skłaniała mnie do wielu przemyśleń.

„Jestem skupiony wyłącznie na tym...by uciec jak najdalej”.

Historia Alaina i Haidena nie należy do tych łatwych - to ciężka opowieść o ucieczce i walce z demonami przeszłości, które nachodzą ich każdego dnia, każdej nocy.
Nie dają im spokoju i gdy myślimy, że już wszystko będzie w porządku, to nagle otrzymujemy kolejny cios w sam środek serca.
Obaj cały czas ciągną za sobą pewien niewidzialny łańcuch bólu i cierpienia, który uniemożliwia im bycie szczęśliwym.
Starają się wspólnie uciec od grzechu i odnaleźć ukojenie.

„To musi być koniec świata. Miejsce...w którym nie ma nic poza nami”

Kreska jest dopracowana, a sam styl rysowania autorki podciągnęłabym trochę pod taki realistyczny.
Kadry z wielką łatwością mogą wzbudzić w nas masę niepożądanych emocji i faktycznie dla osób przewrażliwionych może być to jeszcze cięższe w odbiorze.

„Nie potrafię patrzeć na świat tak jak ty”

„Home far away” to tytuł skierowany do starszych czytelników.
Znajdziemy w nim nie tylko trudną w odbiorze historię, ale również pojawią się tam nieco ostrzejsze sceny, które niekoniecznie powinny widzieć osoby poniżej 18 roku życia, więc nałożone ograniczenie wiekowe jest adekwatne i warto mieć je na uwadze przy zakupie tejże mangi.

„Czuję, że nieuchronnie zbliża się koniec”
Samo zakończenie można stwierdzić, że jest czymś w formie wybawienia, ale też nakłonienia nas jako czytelników do potencjalnej refleksji.
Osobiście warto po ten tytuł sięgnąć, bo nie jest to typowe yaoi, gdzie główny nacisk kładzie się na romantyczną relacje pomiędzy pierwszoplanowymi bohaterami.
Mnie manga Pani Teki Yatsudy w pewien sposób urzekła i z pewnością zapamiętam ją na długo, więc też mogę Wam ją z czystym sumieniem polecić.

„Moje miejsca...jest w jego oczach”

Ograniczenie wiekowe: 18+
TW! Maltretowanie, napaść, gw@łt, narkotyki, zaburzenia psychiczne, z@bójstwo

Home far away ➜

Gubię się w tym świecie.
Chodzenie każdego dnia na poranne msze i ciągłe modlitwy...kiedy to się w końcu skończy?
Czy jest ktoś, kto wyrwie mnie z tej
codziennej monotonni?
Mam serdecznie dość tego wszystkiego...
Dość, dość, DOŚĆ!
Czy jest ktoś w stanie dać mi, chociaż na moment odrobinę szczęścia?
Czy znajdzie się ktoś, kto uchroni mnie
przed Bogiem?...