To dziwna historia - zaczyna się tam, gdzie zazwyczaj inne się kończą. Daje nam wgląd w to co dzieje się, gdy emocje i kurz po wielkiej bitwie już opadną. Wgląd ten jest tym ciekawszy, że stanowi perspektywę tysiącletniej elfki.
To ciekawe studium czasu, historii, wspomnień, celu i istoty życia ubrane w prostą i przyjemną formę. Daje do myślenia.
Do polecenia. :)

To dziwna historia - zaczyna się tam, gdzie zazwyczaj inne się kończą. Daje nam wgląd w to co dzieje się, gdy emocje i kurz po wielkiej bitwie już opadną. Wgląd ten jest tym ciekawszy, że stanowi perspektywę tysiącletniej elfki.
To ciekawe studium czasu, historii, wspomnień, celu i istoty życia ubrane w prostą i przyjemną formę. Daje do myślenia.
Do polecenia. :)

Ogólnie była to moja pierwsza w życiu przeczytana manga. Jednak powodem jej przeczytania był fakt wciągnięcia się w anime na jej podstawie (do którego oglądania zachęciła mnie przyjaciółka, ale nie żałuję). Manga ma cudowną kreskę, postacie są interesujące a historia, pomimo pewnej zachowanej powagi (manga jest raczej poważną pozycją, choć ciężko mi porównać do innych) jest często przeplatana rozluźniającymi i zabawnymi momentami. Można ją trochę określić jako taki serial obyczajowy, choć nie używam tych słów jako obelgi. Nie żałuję wybrania jej jako swoją pierwszą mangę i na pewno polecam, jeśli ktoś chce spróbować wkręcić się w ten gatunek.

Ogólnie była to moja pierwsza w życiu przeczytana manga. Jednak powodem jej przeczytania był fakt wciągnięcia się w anime na jej podstawie (do którego oglądania zachęciła mnie przyjaciółka, ale nie żałuję). Manga ma cudowną kreskę, postacie są interesujące a historia, pomimo pewnej zachowanej powagi (manga jest raczej poważną pozycją, choć ciężko mi porównać do innych) jest...

Manga rozpoczyna się w momencie, gdzie normalnie by się kończyła. Z 10-letniej wyprawy powracają elfka, krasnolud, wojownik i kapłan. Zostają okrzyknięci bohaterami, ludzie budują im pomniki. Później mamy przeskok o 50 lat i wszyscy znowu się spotykają. Elfka znów wyrusza w podróż bez celu, z czasem znowu spotyka swoich byłych towarzyszy broni. Na koniec przygarnia podopieczną.
"Frieren. U kresu drogi 1" to manga nijaka. Nie jest ani dobra, ani zła. Może w kolejnych tomach będzie lepiej? Początek oryginalny, ale później jest nudno i o niczym. Zapowiadało się na coś głębszego związanego z umieraniem i krótkości ludzkiego życia. Ale wyszło nijak, taka sobie wzmianka... Z nielicznych zalet mogę wymienić ładną kreskę.

Manga rozpoczyna się w momencie, gdzie normalnie by się kończyła. Z 10-letniej wyprawy powracają elfka, krasnolud, wojownik i kapłan. Zostają okrzyknięci bohaterami, ludzie budują im pomniki. Później mamy przeskok o 50 lat i wszyscy znowu się spotykają. Elfka znów wyrusza w podróż bez celu, z czasem znowu spotyka swoich byłych towarzyszy broni. Na koniec przygarnia...

Mangę kupiłam spontanicznnie, zainteresowana opisem oraz kreską. Czy żałuję? Ciężko powiedzieć.

Wymieńmy może zalety. Po pierwsze: manga ma śliczną kreskę! Jest to niepodważalny plus. Również zamysł jest ciekawy, bo historia zaczyna się tam, gdzie większość kończy. Podobnie jak filozoficzna część historii: doceniajmy to, co tu i teraz, ludzi, których mamy wokół siebie. Ani się obejrzysz, minie dekada, a dawnych przyjaciół może już z tobą nie być. Frieren, jako długowieczna elfka, uświadamia to sobie zbyt późno...

Minusem jest to, że 10 lat, które upłynęło, nie jest widoczne na rysunkach - wydaje się, że postaci nic się nie zmieniały, a w dodatku wszyscy żyli (i żyją!) niezwykle długo, moim zdaniem. Co jeszcze mogę uznać za minus? To, że akcja jest baaardzo powolna (nie zawsze jest to minus, ale tu akurat czegoś brakło) i skupia się głównie na Frieren oraz jej długiej podróży z Fern. Brakowało mi tu trochę więcej retrospekcji z poprzednią drużyną. Dopiero pod koniec pojawia się wątek, który ciągać ma serię do przodu.

Czy warto sięgnąć po tę mangę? Zobaczę, jak wypadnie drugi tom, bo widzę tu prawdziwy potencjał! Polecam osobom +12

Mangę kupiłam spontanicznnie, zainteresowana opisem oraz kreską. Czy żałuję? Ciężko powiedzieć.

Wymieńmy może zalety. Po pierwsze: manga ma śliczną kreskę! Jest to niepodważalny plus. Również zamysł jest ciekawy, bo historia zaczyna się tam, gdzie większość kończy. Podobnie jak filozoficzna część historii: doceniajmy to, co tu i teraz, ludzi, których mamy wokół siebie. Ani...

Co się dzieje z bohaterami gdy przygody się już skończą? To pomysł na osobną opowieść, i o tym właśnie jest ta manga. Przyjemnie się czyta!

Co się dzieje z bohaterami gdy przygody się już skończą? To pomysł na osobną opowieść, i o tym właśnie jest ta manga. Przyjemnie się czyta!

Gwiazdki wyłącznie za piękną kreskę. Fabuła miałka i generalnie równie męcząca jak bohaterki. Oczekiwałam wiele po długowiecznej elfce pragnącej lepiej poznać krótko żyjących ludzi, ale nie spodziewałam się, że nie dostanę kompletnie nic. Mam nadzieję, że z drugim tomem będzie już tylko lepiej.

Gwiazdki wyłącznie za piękną kreskę. Fabuła miałka i generalnie równie męcząca jak bohaterki. Oczekiwałam wiele po długowiecznej elfce pragnącej lepiej poznać krótko żyjących ludzi, ale nie spodziewałam się, że nie dostanę kompletnie nic. Mam nadzieję, że z drugim tomem będzie już tylko lepiej.

Manga taka nijaka. Sama bohaterka mówi, że chodzi bez celu. Dopiero pod koniec robi się ciekawiej.

Manga taka nijaka. Sama bohaterka mówi, że chodzi bez celu. Dopiero pod koniec robi się ciekawiej.

Pierwsza manga, ktora przeczytalam z tegorocznego wiosennego festiwalu. Kreske ma przepiekna ^..^ Fabula jest tez calkiem oryginalna bo zaczyna sie tak naprawde od samego konca kiedy to druzyna rozchodzi sie po pokonaniu glownego Bossa.... ale im dalej tym tylko ciekawiej sie to czyta. Elfka Fieren jest dlugowieczna tak wiec reszta jej druzyny z czasem starzeje sie i umiera, a ona nie moze nic na to poradzic wciaz zostajac niezmiennie mloda. Nieoczekiwanie los obdarza ja uczennica Fern, a glowna bohaterka coraz bardziej stara sie zrozumiec uplyw czasu i ludzkie uczucia. Podrozuja we dwie odwiedzajac miejsca ze wspomnien, gdzie to Frieren przezywala przygody z druzyna... tylko tym razem elfka pragnie bardziej wczuc sie w te klimaty ;) Juz po pierwszym tomiku widac, ze manga sklania do glebszych przemyslen na temat nieublaganego uplywu czasu i ulotnosci chwil oraz tak szybkiego przemijania. Az sie lezka w oku zakrecila ;3

Pierwsza manga, ktora przeczytalam z tegorocznego wiosennego festiwalu. Kreske ma przepiekna ^..^ Fabula jest tez calkiem oryginalna bo zaczyna sie tak naprawde od samego konca kiedy to druzyna rozchodzi sie po pokonaniu glownego Bossa.... ale im dalej tym tylko ciekawiej sie to czyta. Elfka Fieren jest dlugowieczna tak wiec reszta jej druzyny z czasem starzeje sie i...