„Dziewczyna z Titanica” to książka, którą chciałam przeczytać odkąd tylko zobaczyłam jej tytuł. Przed zakupem jednak postanowiłam poczytać recenzje i mój entuzjazm opadł. Głównym zarzutem jaki się pojawiał było to, że sama historia rejsu stanowi ledwie mały fragment tej powieści, ale i ogólna ocena nie zachęcała. Być może tytuł nie jest szczególnie trafiony, na pewno nastawiony był na zwiększenie sprzedaży książki, ale sama historia w mojej ocenie się broni.
Tytułowa „Dziewczyna z Titanica” to Madeleine Force, druga żona pułkownika Johna Jacoba Astora IV. W powieści poznajemy historię, skandalicznego, jak na owe czasy, romansu. Parę dzieliło bowiem prawie 30 lat, Madeleine była jeszcze bardzo młoda (poznali się, gdy miała 17 lat),pochodzili z różnych warstw społecznych, a pułkownik był rozwodnikiem.
Bardzo podobał mi się sposób prowadzenia narracji: każdy rozdział składał się ze wspomnień bohaterki, które spisuje w liście do syna oraz opowieści z narracją w trzeciej osobie. Historia romansu była dla mnie wciągająca (choć na pewno nie porywająca- autorka pozostała bardzo powściągliwa w opisach uczuć głównych bohaterów). W powieści odnajdziemy też wiele „smaczków” dotyczących epoki i życia elit (m.in. opisy rezydencji J.J. Astora czy wyprawianych przyjęć). Bardzo pozytywnie oceniam też rozdziały dotyczące rejsu Titaniciem. Autorka buduje rzetelny obraz katastrofy oparty na wspomnieniach jej uczestników i innych dostępnych źródłach- widać tu ogrom pracy jaką musiała wykonać. Mnie przedstawiona historia bardzo poruszyła i naprawdę miło spędziłam czas z tą książką.

„Dziewczyna z Titanica” to książka, którą chciałam przeczytać odkąd tylko zobaczyłam jej tytuł. Przed zakupem jednak postanowiłam poczytać recenzje i mój entuzjazm opadł. Głównym zarzutem jaki się pojawiał było to, że sama historia rejsu stanowi ledwie mały fragment tej powieści, ale i ogólna ocena nie zachęcała. Być może tytuł nie jest szczególnie...

Przyjemna powieść chociaż uważam, że tytuł może zmylić. Spodziewałam się, że w książce będzie więcej Titanica. Okazało się natomiast, że tragiczna historia statku była bardzo małą częścią tej powieści.

Przyjemna powieść chociaż uważam, że tytuł może zmylić. Spodziewałam się, że w książce będzie więcej Titanica. Okazało się natomiast, że tragiczna historia statku była bardzo małą częścią tej powieści.

Sięgając po książkę "Dziewczyna z Titanica" Shana Abe spodziewałam się odkryć nieco historii o dziewiczym rejsie największego pasażerskiego statku parowego.
Jednak opowieść opisana w książce nie przywołuje za wiele historii Titanica a opowiada o rodzącym się uczuciu, którego historia przecina się właśnie na pokładzie statku.
To przepięknie napisana książka, niezwykle wdzięczna i elegancka.
Napisana jest z perspektywy młodziutkiej Madeline, która opowiada o miłości do starszego o niemal 30 lat Jacka Astora, uważanego za wpływową osobistość Nowego Jorku.

"-Tak-powiedziała pewnym głosem.- To był ten moment. Spojrzałam wtedy na Ciebie, ty spojrzałeś na mnie- nie przypomnisz sobie tego, ale zrobiłeś to, tylko na sekundę - i tadam. I się stało. Miłość. Tak po prostu."


Lekki, przyjemny i płynny język powieści dla mnie był dużym atutem.
Autorka wszystko doskonale obmyśliła i dołożyła wiele starań, by połączyć fakty z fikcją literacką.
Jeśli poszukujecie książek o miłości z lekkim, historycznym tłem, ta powieść będzie idealna w swym rodzaju.🥰
Dla mnie to strzał w dziesiątkę.

Sięgając po książkę "Dziewczyna z Titanica" Shana Abe spodziewałam się odkryć nieco historii o dziewiczym rejsie największego pasażerskiego statku parowego.
Jednak opowieść opisana w książce nie przywołuje za wiele historii Titanica a opowiada o rodzącym się uczuciu, którego historia przecina się właśnie na pokładzie statku.
To przepięknie napisana książka, niezwykle...

Historia Titanica jest znana w każdym zakątku świata i narosło wokół niej wiele mitów. Do dziś inspiruje twórców filmowych, pisarzy, poetów czy muzyków. Wokół tragedii było dużo zamieszania, wątpliwości i zagadek. Na nie wszystkie do dziś trudno znaleźć wytłumaczenie, więc ujrzawszy powieść o tytule związanym z transatlantykiem liczyłam na to, że będzie to historia nie tylko o jednej z pasażerek, ale właśnie rozprawiająca się z mitem, pozwalająca znaleźć odpowiedzi na rodzące się po katastrofie odpowiedzi. Niestety tego w tej książce nie ma. Autorka skupiła się na opowiedzeniu historii autentycznych postaci - małżeństwa nowojorskiej śmietanki towarzyskiej, państwa Astorów. Głównie kierując uwagę na nastoletnią Madeleine Talmage Force, która w 1911r. z nikomu nieznanej panny stała się narzeczoną prawie trzydzieści lat starszego, właśnie rozwiedzionego milionera Johna Jacoba Astora IV. Nie trudno się domyślić, że w tamtych czasach ich ślub wywołał skandal. Słuchając audiobooka miałam wrażenie, że słucham historii nieco zmienionej, ale łączącej historię życia księżnej Diany i bohaterów filmu Jamesa Camerona - Rose i Jacka, choć Astorowie w produkcji również wystąpili. Choć w porównaniu z Dianą, można stwierdzić, że Pani Astor była jedynie sensacją tabloidów i żoną swojego bogatego męża, która po jego śmierci odziedziczyła fortunę.
Informacje na temat początków ich związku, krótkiego małżeństwa i podróży poślubnej po Egipcie, zakończonej śmiercią Astora w katastrofie Titanica są ogólnie i wyczerpująco dostępne w internecie, więc nie trzeba sięgać po książkę, by poznać ich perypetie, a nawet znaczenie więcej szczegółów z życia owdowiałej Madeline. Sceny związane z tym, co działo się po zderzeniu statku z górą lodową, Shana przedstawia w sposób mało wnikliwy w przyczyny katastrofy, czy ukazujący winnych za katastrofę, do których niewątpliwie należał odpowiedzialny za łączność na statku oficer, który podobno przywiązywał większą wagę do wysyłania osobistych wiadomości od zamożnych pasażerów, jak Madeleine Astor, niż do odbierania napływających ostrzeżeń przed górami lodowymi. Zabrakło również emocji, które powinny mi towarzyszyć w najbardziej dramatycznych momentach, a przywołały jedynie wspomnienie ostatnich scen wspomnianego wcześniej filmu Camerona.
Podsumowując mogę powiedzieć, że w tym wypadku nie podzielam zachwytu innych czytelników i nie czuję, by książka niosła ze sobą jakiekolwiek przesłanie, czy poruszała problemy społeczne ówczesnego świata. Nie zaiskrzyło między mną a historią przedstawioną przez autorkę, ale jeśli macie ochotę, czytajcie.

Historia Titanica jest znana w każdym zakątku świata i narosło wokół niej wiele mitów. Do dziś inspiruje twórców filmowych, pisarzy, poetów czy muzyków. Wokół tragedii było dużo zamieszania, wątpliwości i zagadek. Na nie wszystkie do dziś trudno znaleźć wytłumaczenie, więc ujrzawszy powieść o tytule związanym z transatlantykiem liczyłam na to, że będzie to historia nie...

Piękna opowieść o miłości i skandalicznym romansie Johna Jacoba Astora i młodziutkiej Madeleine Force. On należy do nowojorskiej elity, bogaty i przedsiębiorczy, rozwodnik. Ona piękna, młoda i z klasy wyższej. Gdy zakochują się w sobie stają się sensacją na salonach i wśród reporterów.

Fabuła przenosi nas do 1912 roku, kiedy młode małżeństwo odbywa swoją podróż poślubną na pokładzie majestatycznego Tytanika. Gdy statek uderza w górę lodową Jack pomaga młodej żonie wsiąść do Łodzi ratunkowej i obiecuje, że wkrótce się zobaczą w Nowym Jorku...

To piękna i wzruszająca historia. Bestseller New York Timesa.

Piękna opowieść o miłości i skandalicznym romansie Johna Jacoba Astora i młodziutkiej Madeleine Force. On należy do nowojorskiej elity, bogaty i przedsiębiorczy, rozwodnik. Ona piękna, młoda i z klasy wyższej. Gdy zakochują się w sobie stają się sensacją na salonach i wśród reporterów.

Fabuła przenosi nas do 1912 roku, kiedy młode małżeństwo odbywa swoją podróż poślubną...

Początkowo można by było pomyśleć, że Titanic w tytule to głównie clickbait, ale historia ta została oparta na faktach, może nie ma wartkiej akcji i wielu plot twistów, ale zdecydowanie nie brakuje jej poczucia autentycznego przeniesienia się w czasie i barwnego języka.
Marzyłaby mi się jednak, żeby było więcej titanica…

Początkowo można by było pomyśleć, że Titanic w tytule to głównie clickbait, ale historia ta została oparta na faktach, może nie ma wartkiej akcji i wielu plot twistów, ale zdecydowanie nie brakuje jej poczucia autentycznego przeniesienia się w czasie i barwnego języka.
Marzyłaby mi się jednak, żeby było więcej titanica…

Długo się zbierałam do tej książki, miałam wewnętrzne opory, że mnie rozczaruje, że nie będzie taka, jakiej oczekuję, że została rozdmuchana, a treści w niej mało. Nie pomyliłam się, niestety. Przeczytałem, ponieważ chciałam poznać wydarzenia po katastrofie i przyznaję do końca oczekiwałam na bum, że bohaterka wykaże się czymś więcej niż picie herbatek, zmiany garderoby i bycie, kimś więcej niż dodatkiem do wystroju wnętrza. A może moje oczekiwania były wygórowane?
#dziewczynaztitanica okazała się opowieścią o młodej kobiecie, która doświadczy miłości w blasku fleszy i brylantów. Trochę zdziwiona dorosłością, zagubiona w meandrach towarzyskich, poprzez małżeństwo wstępuje do wyższych elit, czyt. bogatszych, gdzie niekoniecznie jest/była mile widziana. Związek z dużo starszym mężczyzną, także nie działał na jej korzyść w oczach społeczeństwa, dopatrywano się w niej łowczyni fortun i polepszenia wizerunku rodziny. Jak pisze Autorka, tak nie było, a uczucie łączące państwa Astorów to czysta magia i prawda. Pozostawmy tę kwestię historii rodziny i nie szukajmy drugiego dna.
Powieść broni się ładnym, prostym, płynnym językiem, chwilami poetyckim. Jest dopracowana i przemyślana. #shanaabè przeprowadziła badania, skrupulatnie sprawdzała informacje z życia Madeleine, która w ówczesnym świecie odegrała rolę kopciuszka.

empikgo #reklama

Długo się zbierałam do tej książki, miałam wewnętrzne opory, że mnie rozczaruje, że nie będzie taka, jakiej oczekuję, że została rozdmuchana, a treści w niej mało. Nie pomyliłam się, niestety. Przeczytałem, ponieważ chciałam poznać wydarzenia po katastrofie i przyznaję do końca oczekiwałam na bum, że bohaterka wykaże się czymś więcej niż picie herbatek, zmiany garderoby i...

Książka była inna niż się spodziewałam. Tytułowego Titanica było stosunkowo niewiele, a książka bardziej opowiada o całej relacji Jacka i Madeline, relacji na tamte czasy bardzo skandalicznej, ona dużo młodsza, on rozwodnik, pochodzili z różnych klas społecznych. Mnóstwo konwenansów, opinii publicznej, dziennikarzy i łaskawego oka ludzi o błękitnej krwi. Po przeczytaniu książki mam taki sentyment do całej historii, szczególnie urzekło mnie to, ze opowiada historie prawdziwych ludzi, realnych postaci. Wspominam ich losy z sentymentem. Jednakże czytając książkę nie czułam się zachwycona i na pewno historii nie nazwałabym porywająca historia miłosna. Dramatyczna owszem, ale jakoś nie zaiskrzyło między nami. Może nie przekonał mnie styl autorki, może coś innego poszło nie tak, ale niestety historia sama w sobie na pewno na 10, jednak książka ja opisująca jedyne 6. Uważam, ze mogłaby by być z tego cudowna ekranizacja.

Książka była inna niż się spodziewałam. Tytułowego Titanica było stosunkowo niewiele, a książka bardziej opowiada o całej relacji Jacka i Madeline, relacji na tamte czasy bardzo skandalicznej, ona dużo młodsza, on rozwodnik, pochodzili z różnych klas społecznych. Mnóstwo konwenansów, opinii publicznej, dziennikarzy i łaskawego oka ludzi o błękitnej krwi. Po przeczytaniu...

82/52/2023 ig: @liber.tinea

"Dziewczyna z Titanica" to historia napisana w oparciu o prawdziwe wydarzenia, a dwoje głównych bohaterów to realne osoby, które weszły na pokład RMS Titanic w kwietniu 1912 roku. Mowa tutaj o Madeleine Force - w momencie rozpoczęcia akcji książki ledwo siedemnastoletniej panience z arystokratycznej, bogatej rodziny - oraz o pułkowniku Johnie Jacobie Astorze, milionerze wywodzącym się z wyżyn nowojorskiej elity. Ich związek budził ogromne emocje i kontrowersje wśród tamtejszej socjety, głównie przez różnice w statusie ekonomicznym oraz przez to, że mężczyzna był trzydzieści lat starszy od swojej wybranki. Przy tym był też świeżo upieczonym rozwodnikiem, a rozwód wtedy był bardzo szokującym wydarzeniem. Jego była żona, Ava, to świecąca gwiazda salonowa tamtych czasów, przez co Madeleine miała wysoko zawieszoną poprzeczkę jako nowa Pani Astor i tylko czekano na jej potknięcie. Żądni ciekawostek dziennikarze nieustannie wypatrywali sensacji. Na każdym kroku i niezmordowanie wyczekiwali pod drzwiami rezydencji młodej kobiety (co ta odbierała jako nękanie),aby utrwalić na zdjęciu jakiś smakowity kąsek z jej życia i związku z bajecznie bogatym, dużo starszym mężczyzną.

Już od samego początku powieści znamy ogólny przebieg życiorysów tej pary i wiemy, że znajdą się oni na pokładzie sławetnego Titanica w czasie jego pierwszego i jednocześnie ostatniego rejsu. Z listów, czy też spisanych wspomnień, które główna bohaterka pisze do swojego nowo narodzonego syna, wiemy też, że podróż przeżyje z tej dwójki tylko Madeleine, która w tym czasie była już w ciąży. Nie będę ukrywać, że moim zdaniem wątek krótkiej trasy i spektakularnego zatonięcia statku w tej książce nie został przedstawiony w tak szerokim spektrum, jak się tego spodziewałam. Uważam, że został potraktowany wręcz po macoszemu, a fabuła skupia się głównie wokół miłosnego skandalu widzianego oczami nastoletniej dziewczyny, która dopiero uczy się reguł gry panujących w dorosłym świecie tamtych lat. Szczerze mówiąc, oczekiwałam, że dramatyzm tamtej straszliwej katastrofy znajdzie się na głównym planie, a był on jedynie dodatkiem do nieustannej walki bohaterki z dziennikarskimi oblężeniami… Jeśli Czytelnik nastawi się na tę historię nie jako na opowieść o tragedii “niezatapialnego” statku, a bardziej na odę o skandalicznej miłości, nie poczuje się zawiedziony.

“Dziewczyna z Titanica” to w moim odczuciu powieść idealna dla miłośników lektur o salonowych perypetiach arystokracji na początku XX wieku. W tym przypadku nie tej tradycyjnej, angielskiej śmietanki towarzyskiej, ale jej odświeżonej, amerykańskiej wersji, z wyczuwalnymi naleciałościami konwenansów pochodzących jeszcze ze starego kontynentu. Książka nie jest natomiast napisana staroświeckim stylem, jaki reprezentowały choćby Jane Austen, czy siostry Bronte, ale również jest on stosunkowo wyrafinowany, wymagający nieco skupienia współczesnego Czytelnika w trakcie lektury. Muszę zaznaczyć, że tej publikacji nie czyta się tak lekko i szybko, jak dla przykładu przygód rodziny Bridgertonów autorstwa Julii Quinn, ale chwilami odczuwałam luźne z nimi podobieństwa (zwłaszcza w kwestii rytuałów prezentowanych przez wyższe warstwy i konieczności dostosowania się do etykiet panujących w kręgu tej społeczności). Pierwsze rozdziały były za bardzo rozciągnięte i nie mogłam się wciągnąć w fabułę, momentami czułam wręcz znużenie przydługimi wywodami Madeleine nad jej podziwem dla swojego wybranka. Opisy były bezsprzecznie piękne, choćby te dotyczące kwiatów, a przemyślenia bohaterki również zostały ujęte bardzo ładnym językiem, jednak uważam, że akcja zbyt długo się rozwijała, aby móc nazwać ją porywającą. Dopiero mniej więcej po przekroczeniu połowy objętości woluminu w końcu wydarzenia nabrały szybszego tempa i mogę powiedzieć, że książka mnie wciągnęła. Ostatecznie stwierdzam, że poznanie tej historii było ciekawą przygodą, ponieważ wcześniej nie słyszałam o skandalu związanym z życiem tej pary i tragicznym końcem ich miłości. Warto jednak odpowiednio nastawić się do tej pozycji wydawniczej i nie traktować jej jako kompendium wiedzy o dziewiczym rejsie atlantyckiego liniowca.

82/52/2023 ig: @liber.tinea

"Dziewczyna z Titanica" to historia napisana w oparciu o prawdziwe wydarzenia, a dwoje głównych bohaterów to realne osoby, które weszły na pokład RMS Titanic w kwietniu 1912 roku. Mowa tutaj o Madeleine Force - w momencie rozpoczęcia akcji książki ledwo siedemnastoletniej panience z arystokratycznej, bogatej rodziny - oraz o pułkowniku Johnie...

Prawdę mówiąc więcej jest to historia miłości Johna Astora i Madeleine . Titanic jest jakby w tym wszystkim tylko krótkim epizodem, no ale tytuł przyciąga.

Prawdę mówiąc więcej jest to historia miłości Johna Astora i Madeleine . Titanic jest jakby w tym wszystkim tylko krótkim epizodem, no ale tytuł przyciąga.