Trzyma poziom naprawdę dobrej fantastyki. Postacie są na swoim miejscu, balans miedzy wątkami wyczuty, wciąż nie wiadomo jak się rozwinie historia, rysunek dobry, świat ciekawy i choć postacie raczej nie wychodzą ze swoich charakterystyk, to i tak czyta mi się bardzo dobrze.
Dałem się wciągnąć

Trzyma poziom naprawdę dobrej fantastyki. Postacie są na swoim miejscu, balans miedzy wątkami wyczuty, wciąż nie wiadomo jak się rozwinie historia, rysunek dobry, świat ciekawy i choć postacie raczej nie wychodzą ze swoich charakterystyk, to i tak czyta mi się bardzo dobrze.
Dałem się wciągnąć

Krętą i wyboistą drogą zawędrowałem do świata Apokalipsy. W ciągu ostatnich miesięcy doznawałem prawie samych zawodów i rozczarowań komiksowych. Pomyślałem nawet że najwyższy już czas, na dobre powrócić do historii opowiadanych słowem, ilustracje i obrazki pozostawiając innym. Przeglądając zestawienia i rankingi uwzględniające interesujące mnie kryteria, zwróciłem uwagę na pozycję o enigmatycznym tytule "Na wschód od zachodu", po krótkim zastanowieniu zamówiłem tom pierwszy. Zamówienie odebrałem, z zaciekawieniem i lekkim podekscytowaniem zasiadłem do lektury.

Blurb okładkowy określa i reklamuje komiks jako wyjątkową mozaikę gatunków: "fantastycznonaukowego westernu, politycznego techno thrillera i wreszcie horroru sięgającego po motywy ze starożytnych wierzeń." To wszystko prawda.

Historia osadzona jest w Ameryce której nie znamy. Ameryce spustoszonej wojną i kataklizmami. Świat przedstawiony został bardzo szczegółowo. Wszystko zaczęło się w 1908 r., kiedy to w Amerykę Północną uderzyła kometa, nieco później trzech proroków Elijah Longstreet, wódz Czerwona Chmura i przewodniczący Mao Zedong wygłosiło tajemnicze Przesłanie.

Ameryka podzielona jest na siedem zróżnicowanych etnicznie i kulturowo państw. Unię, Konfederację i Teksas, oraz Wieczny Naród Amerykański rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, Królestwo Nowego Orleanu, Teokratyczną Świątynię Przesłania zwaną Przymierzem i Republikę Ludową Ameryki ze stolicą w Nowym Szanghaju, w którym rządy żelaznej ręki sprawuje dynastia Mao.

Wieczny Naród Amerykański dysponuje najbardziej zaawansowanymi technologiami, czerwonoskórzy pod względem technologicznym o lata świetlne wyprzedzili resztę świata, ich Kraj - Maszyna to gracz tajemniczy i śmiertelnie niebezpieczny. Dla odmiany Królestwo Nowego Orleanu dzięki sukcesywnie poszerzanym wpływom na terenie Teksasu i Zatoki Meksykańskiej posiadło bajeczne wręcz bogactwa. Gildie bankowe Królestwa finansują i kredytują rządy innych krajów, spekulując i wywierając ekonomiczne naciski umacniają władzę króla Josepha Freemana III. Socjalistyczna Republika Ludowa zbroi i szkoli zdyscyplinowane legiony głoszące chwałę przewodniczącego Mao.

To zaledwie czubek góry lodowej. Na przestrzeni niemal tysiąca stron dwóch pierwszych tomów Jonathan Hickman snuje i rozwija kolejne wątki. Niemałą radość sprawiło mi poznawanie dziejów państw tworzących Amerykę czasu Apokalipsy, ich wzajemnych powiązań, sojuszy i animozji. Śledząc jawne obrady Wybranych, a także podglądając ich zakulisowe knowania, tkane misternie pajęczyny spisków i zdrad, zwieńczone brutalnymi skrytobójczymi zamachami trudno nie zgodzić się z zakwalifikowaniem powieści do gatunku politycznych techno thrillerów.

W materiałach dodatkowych zawarto szczegółowe opisy państw i chronologiczną linię czasu uwzględniającą najważniejsze wydarzenia z historii Ameryki czasu Apokalipsy.

Na kartach "Na wschód od zachodu" nie zabrakło także miejsca dla wspomnianego westernu sf. Stolice państw to naszpikowane super technologiami metropolie. Wystarczy rzucić okiem na Białą wieżę w Waszyngtonie, lub Czarne wieże w Savannah by poczuć futurystyczny zew przyszłości. Cybernetyczne modyfikacje są w zasięgu ręki, a sztuczna inteligencja dawno już zyskała świadomość. Mimo tego olbrzymie przestrzenie kontynentu to jałowe pustkowia przemierzane przez obdartych, zagłodzonych włóczęgów. Tutaj wciąż panują stare zwyczaje,a sprawiedliwość wymierzana jest przez grzmiące rewolwery.

Okładkowa rekomendacja szczególnie ujęła mnie "horrorem sięgającym po motywy ze starożytnych wierzeń". Apokalipsa bowiem jest motorem napędowym powieści. Apokalipsa i budzący grozę Jeźdźcy Apokalipsy - Śmierć, Wojna, Głód i Podbój. Hickman interpretuje Księgę Objawienia w przewrotny sposób, jeźdźców jest bowiem trzech. Akcja komiksu rozpoczyna się w 2064r. W 2055r. trzej Jeźdźcy zginęli. W 2064 przebudzili się by powrócić na Ziemię, konsekwencją tego jest ich forma - są dziećmi.

Śmierć, zwany także Białym Jeźdźcem wcześniej opuścił swych niosących zagładę braci. Tak jak William Blake doprowadził do zaślubin Nieba i Piekła, tak Hickman Życie przyobiecał Śmierci i obietnicy dotrzymał. Biały rewolwerowiec w towarzystwie Wilka i Wrony przemierza więc spalone słońcem pustkowia w poszukiwaniu tajemniczej i potężnej istoty znanej ze Starego Testamentu.

W westernie, nawet tym zmodyfikowanym genetycznie nie może zabraknąć szamanów - wspomnianych Wilka i Wrony. Tam gdzie szamani, tam też i duchy. Świat umarłych i świat na jawie, spajane są przez starą magię. Autor dla urozmaicenia od złowieszczego apokaliptycznego mamrotania (dla ścisłości w komiksie nie użyto żadnych biblijnych cytatów, wszystkie przepowiednie i tego typu fragmenty są zmyślone),wprowadza istoty obce chrześcijaństwu.

Skoro o Wilku i Wronie mowa, nie sposób nie wspomnieć także o postaciach przewijających się na kartach "Na wschód od zachodu". To kolejna mocna strona komiksu - zróżnicowani bohaterowie.

Pierwsze skrzypce gra Śmierć, bezwzględny rewolwerowiec, bezbłędny w swym zabójczym rzemiośle. Panteon bohaterów drugoplanowych i trzecioplanowych jest niezwykle zróżnicowany. Pełnię władzy sprawują Wybrani, czyli głowy państw, tutaj szczególną uwagę zwraca niegodziwy i do cna zdemoralizowany prezydent Konfederacji Archibald Chamberlain. W drugim i trzecim rzędzie przepychają się pomniejsi politycy, okrutni pomimo dziecinnych aparycji Jeźdźcy, następcy tronu, szamani, strażnicy Teksasu, a także duchy, pomioty otchłani i myślące maszyny. Szczególnie polubiłem Babilona, chłopaka który niemal od samego początku kojarzył mi się z młodym Enderem, za sprawą olbrzymiej przyłbicy zaś z bezimiennym bohaterem wydanej w 1997 r. gry komputerowej MDK.

Nie odnotowałem też żadnych zapchajdziur, wątków niepotrzebnych. Wszystko i wszyscy są na właściwych miejscach, dokładnie tam gdzie autor zaplanował, w swoim wielkim dziele stworzenia.

Nick Dragotta opowiada kreską oszczędną, wręcz ascetyczną. Często ledwo pobieżnie kreśląc tła, detale i szczegóły fizjonomii postaci. Nie przeszkadza mu to jednak nurzać się w szczegółach scen pełnych przemocy i okrucieństwa. W "Na wschód od zachodu" krew leje się strumieniami, ludzie cierpią i umierają w męczarniach, a mrok na dobre zadomowił na kartach komiksu.

Lektura dostarczyła mi niesamowitej frajdy. Zawsze lubiłem powieści długie i rozbudowane, wielotomowe sagi oraz cykle. Lubię gdy fabuła ma czas i przestrzeń, a tak właśnie jest w "Na wschód od zachodu".

Odkrywanie świata, który z drobiazgową dokładnością zaprojektował Jonathan Hickman i poznawanie bohaterów oraz dziwnych istot było doznaniem jakiego dawno nie dostarczył mi żaden komiks. Na żadną premierę nie czekam równie mocno jak na Trzeci rok Apokalipsy.

Nie znam zakończenia powieści, ale jak na razie wpisuję Na wschód od zachodu na listę ulubionych powieści graficznych. Ocena może być tylko jedna, i jest to 10/10.

Ceny okładkowe tomów to 199 złotych. Za przyjemność przebywania w tym post apokaliptycznym świecie, zapłaciłem jakieś 340 złotych i zdecydowanie było warto!

Krętą i wyboistą drogą zawędrowałem do świata Apokalipsy. W ciągu ostatnich miesięcy doznawałem prawie samych zawodów i rozczarowań komiksowych. Pomyślałem nawet że najwyższy już czas, na dobre powrócić do historii opowiadanych słowem, ilustracje i obrazki pozostawiając innym. Przeglądając zestawienia i rankingi uwzględniające interesujące mnie kryteria, zwróciłem uwagę na...

Dużo ciekawszy w porównaniu z 1 tomem, zarówno jeśli chodzi o postacie jak i same wydarzenia. Historia nabiera rozpędu i naprawdę zaczęłam się zastanawiać co będzie dalej.
Nie mogę się doczekać końca świata, oby był spektakularny.

Dużo ciekawszy w porównaniu z 1 tomem, zarówno jeśli chodzi o postacie jak i same wydarzenia. Historia nabiera rozpędu i naprawdę zaczęłam się zastanawiać co będzie dalej.
Nie mogę się doczekać końca świata, oby był spektakularny.