„Skromnie...”
„Pancerniki Stalina” to nie jest obszerna publikacja, bo bohaterów było niewielu.
Przeglądając bibliografię nie natrafimy tam na zbyt rozległą kwerendę. Jest tylko jedna publikacja rosyjska z 2003 roku. Reszta to pozycje znane i leciwe.
Przejdźmy do książki. Zaczynamy od pobieżnej historii pancernika i sowieckiej myśli technicznej. Zawarto w niej skrótowe plany rozwoju czerwonej floty. Później przechodzimy do właściwych pancerników. Zaczynamy od Sewastopola. Historia okrętu jest omówiona od samego początku, z
dość dużym uszczegółowieniem. Pierwsza część jego niekomunistycznego żywota jest obszerniejsza od służby u bolszewików. Na koniec każdego rozdziału mamy dane techniczne w tabeli. Kolejny omówiony w ten sam sposób to Pariżskaja Kommuna. Tutaj jest dużo więcej drugowojennych historii. Następny bohater to Marat, a po nim Oktiabrskaja Riewolucija.
Po nich w kolejce jest Archangielsk. Tutaj zaczynamy również od początku i losy pancernika jako okrętu Stalina są tylko dopełnieniem. Ostatnim jest Noworossijsk. I ten sam schemat – więcej pizzy niż rosyjskich pierogów. Ostatni rozdział, jeden z najciekawszych, omawia dokładnie plany budowy pancerników przez bolszewików. I koniec.
Każdy fragment dotyczący okrętu jest bogato ilustrowany, starannie dobranymi zdjęciami. Oprócz zdjęć, duże wrażenie robią ogromne bezbarwne i barwne rysunki okrętów oraz szczegółów uzbrojenia. Te ilustracje również pojawiają się w ostatnim rozdziale dotyczącym planów budowy pancerników. Można obejrzeć hipotetyczne sylwetki czerwonych gigantów z działami 406 mm. Warto wspomnieć o bardzo dobrym pomyśle wydawnictwa, mianowicie o sposobie prezentacji wielkoformatowych rysunków. Taki mamy na stronach 110 i 111. (2xA4). Dawniej tego typu ilustracje były drukowane do brzegu strony w środku książki. Po jej złożeniu część rysunku ginęła w miejscu szycia i trzeba było mocno otwierać publikacje, by wszystko zobaczyć. Napoleon V zastosował marginesy od wewnątrz, dzięki czemu ilustracja jest widoczna w całości, bez otwierania na siłę książki. Super pomysł !
Całość wydana jest wzorowo, na bardzo dobrym papierze i w twardej oprawie. Napoleon V nadal trzyma poziom.
Język autora jest prosty i zrozumiały dla każdego.
Książkę polecam wilkom morskim i wszystkim zainteresowanym czerwoną flotą. Temat na pewno nie jest wyczerpany i wymaga dalszych badań, ale na początek coś skromnego mamy.

„Skromnie...”
„Pancerniki Stalina” to nie jest obszerna publikacja, bo bohaterów było niewielu.
Przeglądając bibliografię nie natrafimy tam na zbyt rozległą kwerendę. Jest tylko jedna publikacja rosyjska z 2003 roku. Reszta to pozycje znane i leciwe.
Przejdźmy do książki. Zaczynamy od pobieżnej historii pancernika i sowieckiej myśli technicznej. Zawarto w niej skrótowe...