Francesca Buoninconti to dziennikarka naukowa, która potrafi przekazać wiedzę w sposób przystępny dla każdego. Jej warsztat dobrze znam po książce "Rozmowy zwierząt"; byłam bardzo ciekawa, jak wypadła jej pierwsza publikacja. Jej książki kupiły mnie naukowym stylem pisania oraz świetną formą z bibliografią pod tekstem.
Książka "Bez granic" jest podzielona na trzy części: migracje w locie, w wodzie i na lądzie. W każdej z sekcji autorka opisuje różne gatunki zwierząt, takie jak nietoperze, owady, ryby, płazy i wiele innych. Największy plus dla mnie to opis wędrówki waleni i widłorogów (którą można zobaczyć w serialu "Nasza planeta II"). Chociaż tematem przewodnim są migracje zwierząt, autorka czasami porusza także kwestie komunikacji i rozrodu.
Książkę wzbogacają mapki przedstawiające trasy wędrówek niektórych gatunków, co stanowi ogromny atut. Cieszy mnie także rozdział poświęcony wpływowi zmian klimatu na migracje zwierząt. Książka jest bardzo dobra i niemal wolna od błędów. Mam wrażenie, że ma też niższy próg wejścia, niż druga książka autorki. Polecam!

Francesca Buoninconti to dziennikarka naukowa, która potrafi przekazać wiedzę w sposób przystępny dla każdego. Jej warsztat dobrze znam po książce "Rozmowy zwierząt"; byłam bardzo ciekawa, jak wypadła jej pierwsza publikacja. Jej książki kupiły mnie naukowym stylem pisania oraz świetną formą z bibliografią pod tekstem.
Książka "Bez granic" jest podzielona na trzy części:...

Książka popularnonaukowa nasycona szczegółami z jasnym podziałem na drogi wędrówek. Systematyzuje to wiedzę i może być wstępem do odkrywania danego gatunku poprzez inne publikacje.
Krótkie rozdziały nie pozwalają się nudzić ale wymagają skupienia ze względu na szczegóły.
Na plus to, że zdecydowano się w rozdziałach dołączyć mapki migracji, na minus; brak rycin przedstawiających dane gatunki. Fajnie byłoby pokazać mniej popularne stworzenia.
Książkę świetnie łączy się z serialem Planeta Ziemia 2 (w chwili obecnej Netflix),który porusza się w tej samej tematyce. :)

Niestety większość przyrodniczych książek XXI w, które opisują fenomeny natury kończy się dość fatalistycznie. Ludzie niszczą lub już zniszczyli znany świat, świat nie tylko nasz ale też innych mieszkańców, którzy nie nadążają za zaserwowanymi zmianami.
Jak myśmy to pięknie spierdolili.... :/

Książka popularnonaukowa nasycona szczegółami z jasnym podziałem na drogi wędrówek. Systematyzuje to wiedzę i może być wstępem do odkrywania danego gatunku poprzez inne publikacje.
Krótkie rozdziały nie pozwalają się nudzić ale wymagają skupienia ze względu na szczegóły.
Na plus to, że zdecydowano się w rozdziałach dołączyć mapki migracji, na minus; brak rycin...

Migracje, wędrówki, przemieszczenia. To tu, to tam. Szlaki wodne, lądowe, powietrzne, tworzące gęstą sieć przecinających się żyć, a jednak ze sobą współistniejące. Bez geograficznych podziałów i geodezyjnych granic. Za to instynktownie, z intuicją i odwagą, bo i z surowością Matki Ziemi zmierzyć się przyjdzie. Od tych najdrobniejszych organizmów po trzydziestotrzymetrowe olbrzymy. Samotni włóczykije, ale i stadni podróżnicy. Cyklicznie, w rytm pór roku, niezmienną trasą, mając za cel główny przedłużenie gatunku i przetrwanie. Bo gdzieś za ciepło, gdzie indziej za zimno i pożywienia jak na lekarstwo.
Lektura, która od pierwszego spojrzenia stała się moją fascynacją, bo już szorstka struktura okładki zapowiadała przyrodniczą przygodę. Tak też się stało, nie zawiodła, ale wciągnęła w swój pasjonujący wir literatury non fiction. Ja chętnie przenikam do świata fauny i flory, który niezmiennie odkrywa nowe tajemnice, więc i tym razem przepadłam.
Są tu wyścigi sardynek, dziewięciomiesięczny lot trzynastogramowych łozówek i rybitwa pospolita, która w ciągu roku pokonuje nawet osiemdziesiąt tysięcy kilometrów. Spotykamy nietoperze - wzory dla Batmana, które jednej nocy są w stanie złapać dwa tysiące komarów i ciem oraz poszukiwać odpowiednich warunków do hibernacji, a także żółwie morskie, posiadające szósty zmysł, który niczym GPS wskazuje im kierunek. Posłuchamy waleni - wirtuozów śpiewu i przyjrzymy się pingwinim marszom białookich. Są gnu, zebry, renifery, pulsujące inwazje żab i kraby kryjące się w leśnej gęstwinie. Wreszcie koła ratunkowe w postaci wysp karaibskich, piętnaście milionów obrączek w Europie i wrodzone kompasy.
Język naukowy, choć nie przesadnie, całe morze cyfr, ciekawostek, wiedzy i niezbędnych informacji, ale zaskoczyły mnie fragmenty niczym z literatury pięknej. Bo co można powiedzieć o takich prozatorskich perełkach: "Jutrzenka maluje powietrze w ciepłe barwy, rozświetla tysiącem złotych odcieni pola zbóż, budzi rosnące gdzieniegdzie maki i sprawia, że białe ściany kamiennych domów Matery stają się jasnoróżowe. Miasto jeszcze śpi, ale piski jaskółek rozbrzmiewają już pomiędzy domami na wzgórzu i niżej, w skalistych wąwozach."? Przeplatały się więc ze sobą, koiły, tworząc spójną całość, a jednocześnie przypominając o moim zachwycie nad naturą, która taka mądra, taka uporządkowana i różnorodna. Taka zapierająca dech, że nie da się złapać w żadne opisy. Cud, już więcej się nie da. I choć w książce nie ma fotografii, to przekaz jest bardzo obrazowy - oczyma wyobraźni widziałam wszystko. Ba! Ja wędrowałam razem z naszymi zwierzęcymi bohaterami.
Przepiękna to pozycja, niczym intrygujący krąg życia. O tych, którzy noszą w sobie niepisaną mapę - wyjątkową zdolność zapamiętywania zapachu, pola magnetycznego, czy punktów charakterystycznych miejsca, w którym powitały ten świat. Umiejętność trafiania do celu. Zawsze do domu.
Bardzo Wam polecam. Wędrujcie z nią w te jesienno-zimowe wieczory i poranki. www.zyj-bardziej.pl

Migracje, wędrówki, przemieszczenia. To tu, to tam. Szlaki wodne, lądowe, powietrzne, tworzące gęstą sieć przecinających się żyć, a jednak ze sobą współistniejące. Bez geograficznych podziałów i geodezyjnych granic. Za to instynktownie, z intuicją i odwagą, bo i z surowością Matki Ziemi zmierzyć się przyjdzie. Od tych najdrobniejszych organizmów po trzydziestotrzymetrowe...

Zadziwiające, mnóstwo informacji o zwierzęcych nomadach. Ich zdolności wzbudzają podziw, a tryb życia nie mieści się w głowie.

Zadziwiające, mnóstwo informacji o zwierzęcych nomadach. Ich zdolności wzbudzają podziw, a tryb życia nie mieści się w głowie.