Komiks kojarzy nam się z lekką, niezobowiązującą rozrywką. Ciągle jest za mało doceniany w edukacji, pomijany, przemilczany, a przecież to doskonała pomoc zachęcająca do czytania, materiał mogący skutecznie przyciągnąć do słowa pisanego. Na szczęście stopniowo się to zmienia i mam nadzieję, że jeszcze troszkę i będzie doceniany, a twórcy wykorzystają jego potencjał do edukowania kolejnych pokoleń. Patrząc na różne propozycje komiksów przemycających wiedzę uważam, że idziemy w dobrym kierunku. Zdobywanie wiedzy jeszcze bardziej będzie kojarzyło się z rozrywką, a młodzi czytelnicy chętnie będą poszerzać wiedzę. Jedną w wielu ciekawych propozycji jest seria „Najwybitniejsi Naukowcy” wydawana przez Wydawnictwo Egmont. Jordi Bayarri w przystępny sposób prezentuje sylwetki znanych uczonych. Wszystkie publikacje powstały przy współpracy z dr. Tayrą Lanuzą, znawczynią historii nauki. Do polskich czytelników trafiły już opowieści o Darwinie, Marii Skłodowskiej-Curie, Einsteinie, Arystotelesie, Newtonie, Hypatii i Pasteurze. Niedługo ukażą się też komiksowe biografie Ady Lovelance i Galileusza. W przypadku życiorysów kobiet bardzo podoba mi się to, że dostajemy zarys dziejów z dyskryminującą otoczką i pokazaniem jak wiele zależało od bliskich i ich wsparcia.
Jordi Bayarri pokazuje nam nie tylko życie wybitnych postaci, ale też pozwala zrozumieć przemiany społeczne, warunki, w których żyli badacze. Dostrzegamy jak ważny był ich warsztat pracy, obserwacje, tworzone notatki, nawiązywane współprace, zainteresowania zgodne z wiedzą znaną żyjącym im współcześnie ludziom. Każdy z nich też zmieniał ten zasób informacji, wprowadzał nowe światło w nieznane obszary. Bez ich wkładu nie mielibyśmy urządzeń, które codziennie ułatwiają nam życie, wyszukanych rozrywek umilających nam czas, zagadek myślowych skłaniających do abstrakcyjnego myślenia, lekarstw. Jak niesamowicie wiele zmienili uświadamiamy sobie studiując ich życiorysy. Dla starszych czytelników istnieje wiele obszernych ksiąg pozwalających przenieść się w czasie i poznać realia, w jakich żyli poszczególni naukowcy. Dla dzieci i młodzieży takich publikacji jest niewiele, ale to się powoli zmienia. Coraz częściej doceniamy znajomość kontekstu powstania teorii, tło historyczne i personifikacja praw przez przypisanie jej określonej osobie z całym bagażem charakteru i doświadczeń. Seria Najwybitniejsi Naukowcy to komiksy przeznaczone dla młodych czytelników. Dzięki niej mogą oni poznać sylwetki ludzi nauki, dowiedzieć się, w jaki sposób przyczynili się do postępu w różnych dziedzinach, dlaczego byli prekursorami oraz w jakich realiach żyli. Do tego autor wprowadza czytelników w pojęcia naukowe, łatwo objaśnia najpopularniejsze teorie, przybliża sylwetki badaczy, którzy wpłynęli na dokonania naukowców. Pojawia się tu też wiele ważnych tematów politycznych. Stajemy się świadkami wojen, starć różnych grup społecznych.
Niesamowicie bardzo cieszy mnie to, że właśnie ta seria pojawiła się na polskim rynku, ponieważ wyszła ona spod „pióra” hiszpańskiego scenarzysty i rysownika Jordiego Bayarri wprowadzającego młodych czytelników w bardzo przystępny sposób w świat ludzi nauki, uświadamiającego, że za ich sukcesem stała niezwykła fascynacja i chęć odkrycia czegoś nowego, zrozumienia świata, przełamania stereotypów, poszukiwania prawdy, badania świata i dystans do tego, co oczekiwały od naukowców wpływowe grupy. Polskie wersje na końcu lektury zawierają dodatkowy materiał o prezentowanej postaci. Doktor Tomasz Rożek propagujący naukę na kanale „Nauka To Lubię” opowiada o poznanej postaci, pozwala jeszcze dokładniej je poznać i lepiej zrozumieć akcję. W publikacji znajdziemy też kalendarium odkryć bohatera albumu oraz galerię postaci: zarówno krótkie notki o nich, jak i wstępne szkice, studia osoby, co pozwala młodym czytelnikom uświadomić sobie, od czego zaczyna się rysowanie komiksu. Każdy komiks jest wielkości zeszytu do nut (i też w taki sposób się otwierają). Lekko usztywnione okładki mają skrzydełka, na których znajdziemy informacje o tym, w jaki sposób powstał pomysł na komiksy i o współpracy z dr Tayrą Lanuzą naukowo zajmującą się historią nauki. Dzięki temu mamy pewność, że publikacje zawierają fakty zgodne z aktualnym stanem wiedzy.
„Hypatia. Prawda w matematyce” przenosi nas do czasów, kiedy chrześcijanie przejmowali władze w Cesarstwie Rzymskim. Widzimy działania religijnych fanatyków, prześladowania badaczy, niszczenie bibliotek i miejsc, w których gromadzili się myśliciele. Dążenie do prawdy przestaje być priorytetem. Do tego kobiety nie miały praw. Hypatia jest postacią niezwykłą. Dzięki ojcu poszerza wiedzę i staje się jego partnerką w dążeniu do odkryć, doskonaleniu narzędzi, sporządzaniu komentarzy do pism starożytnych matematyków. To dzięki jej wytrwałej i bardzo dokładnej pracy do naszych czasów przetrwała ówczesna wiedza. A ile z niej zniszczyły kolejne wieki fanatyzmu? To na zawsze pozostanie tajemnicą.
„Pasteur. Rewolucja drobnoustrojowa” przenosi nas do XIX wieku do Francji. Widzimy jak wielkie znaczenie ma stosunek rodziców do nauki. Zachęcany do edukacji Louis stopniowo wyznacza sobie coraz ambitniejsze cele. Jego pierwotny plan bycia nauczycielem zmienia się z czasem. Dzięki możliwości pracy w laboratorium ma okazję rozwinąć swoje umiejętności i eksperymentować. Obserwujemy jego nieszablonowe podejście, wnikliwość, ale też jak wielki wpływ czasami ma zbieg okoliczności.
Każdy z tomów pozwala na pokazanie, że żaden badacz nie jest oderwany od czasów, w których żył, warunków oraz inspirujących znajomych. Stajemy się świadkami ciągłego tworzenia nowych tajemnic do odkrycia, otwartego podejścia, nieufności i konieczności ciągłego weryfikowania wiedzy.

Komiks kojarzy nam się z lekką, niezobowiązującą rozrywką. Ciągle jest za mało doceniany w edukacji, pomijany, przemilczany, a przecież to doskonała pomoc zachęcająca do czytania, materiał mogący skutecznie przyciągnąć do słowa pisanego. Na szczęście stopniowo się to zmienia i mam nadzieję, że jeszcze troszkę i będzie doceniany, a twórcy wykorzystają jego potencjał do...

Czas na kolejną porcję edukacji, tym razem w temacie matematyki, filozofii oraz drobnoustrojach. Ten ostatni temat od dawna jest mocno na czasie, szczególnie w obliczu wygasającej pandemii oraz zgrai ludzi twierdzących, że szczepionki to zło z najgłębszych czeluści piekieł. Druga postać jest też ciekawa, bowiem kobietom w czasach początków chrześcijaństwa w Europie, nie było łatwo. Szczególnie jeśli mowa o edukacji. Przedstawiam zatem Louisa Pasteur, francuskiego mikrobiologa i wynalazcę wielu szczepionek, oraz Hypatię, aleksandryjską legendę świata ówczesnej nauki, która nie bała się mężczyzn.

Zacznijmy od Hypatii, bowiem jej postać jest najbardziej intrygująca w tym zestawieniu. Dziś nadal jest ona w wielu aspektach legendą, bowiem wiele zapisków o tej osobie zostało zniszczonych. Jednak i tak mamy tutaj sporą garść faktów. Żyła na przełomie IV i V wieku w Aleksandrii, jej ojcem był Teon, znany wówczas oraz szanowany matematyk oraz astronom. Najprawdopodobniej Hypatia długo współpracowała z ojcem, co umożliwiło jej, ze względu na dokonania i status społeczny, wygłaszanie publicznych wykładów oraz pracę na uczelni Aleksandryjskiej i w Sarapejonie.

Niestety Hypatia byłą również podatna na szybkie zyskiwanie wrogów, szczególnie pośród duchowieństwa i władców miasta. Mimo ogromnego szacunku, jakim ją darzono, w niesmak wielu osobom była tolerancyjna otwartość kobiety na osoby innych wyznań czy kultur. Potwierdza to wiele zachowanych do dziś listów, wyraźnie podkreślających ten element charakteru matematyczki i filozofki, co w owych czasach było wręcz ewenementem. Spory religijne były bardzo powszechne, a narzucane podziały zaogniały tylko konflikty. Hypatia przedstawiała zatem z goła inne podejście, co ostatecznie przyczyniło się do jej morderstwa.

Drugą personą jest Louis Pasteur, wynalazca szczepionki między innymi na wąglika czy wściekliźnie. Naukowiec, był chemikiem oraz biologiem, a przyszło mu żyć w XIX wieku. Czasie wielkich odkryć na polu medycyny, ale też ogromu sporów i prowadzenia absurdalnych badań. Wtedy śmiertelność pośród ludzi, szczególnie tej mniej zamożnej, była ogromna, organy kościelne wciskały się w sprawy medycyny dość mocno, natomiast lekarze i naukowcy spierali się o różne, dziś powszechne, metody leczenia.

Jedna z nich były właśnie szczepionki, dezynfekcja, higiena w miejscu pracy czy dopiero raczkująca wirusologia. To dość przerażające, że po tylu dekadach walki o te rzeczy, teraz są grupy ludzi próbujących to obalić. Niestety, taki urok globalizacji oraz cyfryzacji. Ciekawe co by powiedzieli naukowcy z tych komiksów, gdyby trafili do naszych czasów? Obstawiam, że byliby przerażeni tempem naszego życia.

Czas na kolejną porcję edukacji, tym razem w temacie matematyki, filozofii oraz drobnoustrojach. Ten ostatni temat od dawna jest mocno na czasie, szczególnie w obliczu wygasającej pandemii oraz zgrai ludzi twierdzących, że szczepionki to zło z najgłębszych czeluści piekieł. Druga postać jest też ciekawa, bowiem kobietom w czasach początków chrześcijaństwa w Europie, nie...

Choć nie mieszczę się w kategorii "młodego czytelnika", do którego adresowana jest seria o "Najwybitniejszych naukowcach", to i tak czytam ją z przyjemnością. Po lekturze komiksowej biografia Pasteura stwierdzić muszę z uznaniem, że to jedna z najciekawszych w niej pozycji. Jak to się stało, że syn grabarza stał się tak wpływową figurą świata nauki, a jego badania przyniosły tyle przełomowych odkryć? W rzeczywistości, w których ludzie spierają się żarliwie o szczepionki, warto przypomnieć ich genezę i niegdysiejsze znaczenie, co niniejsza książeczka z powodzeniem czyni. A jest jeszcze świetny "Easter egg" dla fanów komiksowej klasyki. Plus tradycyjne dodatki - biograficzne "who is who", szkice postaci i krótka nota biograficzna bohatera tego komiksu napisana przez doktora Tomasza Rożka. Naprawdę zacne to wszystko.

Choć nie mieszczę się w kategorii "młodego czytelnika", do którego adresowana jest seria o "Najwybitniejszych naukowcach", to i tak czytam ją z przyjemnością. Po lekturze komiksowej biografia Pasteura stwierdzić muszę z uznaniem, że to jedna z najciekawszych w niej pozycji. Jak to się stało, że syn grabarza stał się tak wpływową figurą świata nauki, a jego badania...

Pasteur to był gość. Niby gdzieś tam się obiło mi o uszy, że wiaże się z nim nie tylko pasteryzacja, ale dopiero ta lektura uświadomiła mi, że od niedawna stosuje się szczepionki... i KTO wprowadził pierwszą z nich!

Pasteur to był gość. Niby gdzieś tam się obiło mi o uszy, że wiaże się z nim nie tylko pasteryzacja, ale dopiero ta lektura uświadomiła mi, że od niedawna stosuje się szczepionki... i KTO wprowadził pierwszą z nich!