Dobra kontynuacja pierwszej części, utrzymana w podobnym klimacie; jak komuś spodobała się jedynka to i tutaj się nie zawiedzie choć ta część chyba jeszcze bardziej mroczna i brutalna. Jak dla mnie za mało konkretnych wydarzeń, rozwoju akcji, a zbyt dużo psychologii i rozterek emocjonalnych dwójki głównych bohaterów choć zdaję sobie sprawę że dla niektórych właśnie to będzie zaletą.
Jeden konkretny zarzut, wydaje mi się że to małe niedopracowanie w fabule - urojenia Aiszy już po śmierci Włada; rozumiem że Tamar podsyłała jej karteczki z cytatami z Koranu, mogła po kryjomu wejść i zgasić światło żeby ją przestraszyć, spakowała jej zakrwawioną pościel zamiast ubrań, jednak jakim cudem Aisza, która ostatecznie wychodzi na to że była poczytalna pomimo traumatycznych przeżyć, słyszała głos zamordowanego Włada? Tamar nie mogła tak wiernie naśladować (tym bardziej) męskiego głosu a historia o duchach to nie jest ;)

Dobra kontynuacja pierwszej części, utrzymana w podobnym klimacie; jak komuś spodobała się jedynka to i tutaj się nie zawiedzie choć ta część chyba jeszcze bardziej mroczna i brutalna. Jak dla mnie za mało konkretnych wydarzeń, rozwoju akcji, a zbyt dużo psychologii i rozterek emocjonalnych dwójki głównych bohaterów choć zdaję sobie sprawę że dla niektórych właśnie to...

Daj się porwać w bezwzględny, niebezpieczny świat mafii. Ta książka wzbudza wiele emocji i warta jest przeczytania. Polecam!

Daj się porwać w bezwzględny, niebezpieczny świat mafii. Ta książka wzbudza wiele emocji i warta jest przeczytania. Polecam!

Pachan" to drugi tom serii Gruzińskiej i najlepiej go czytać po serii Matrioszka, ponieważ akcja dzieje się po tym co wydarzyło się w Matrioszce.

Bardzo mocno Igor wszedł mi w serducho. Uwielbiam go za to jaki jest i tutaj naprawdę autorka dała popis na całego. Jego złożoność charakteru może czasami podnieść ciśnienie a czasami rozczulić.
Natomiast Aisza, boziu drogi nie miała autorka dla niej litości. To co dziewczyna przeszła w swoim życiu to wzbudzą współczucie i łzy w oczach.
Ten tom jest jeszcze bardziej brutalniejszy od "Ławrusznika" , jeszcze bardziej wciągający, emocjonalny i krwawy.
W tym tomie będziecie czuć ogrom uczuć, które przelewają się z kartek sprawiając, że serce szybciej zacznie bić.

Ktoś igra z ogniem. Ktoś straci życie a nasi bohaterowie będą walczyć ze swoimi uczuciami. Kibicuje im bardzo mocno, bo w końcu po takich przejściach im obojgu należy się miłość.
Tylko czy tak sobie wymyśliła autorka? Czy jeszcze czymś zaskoczy czytelnika, że będzie rwać włosy, klnąć i wrzeszczeć.

Ja Wam powiem, że widać jak bardzo mocno autorka dopracowała książkę. I jak bardzo historia wpływa na czytelnika.
A ja to albo zostanę siwa albo będę musiała zaopatrzyć się w perukę, tyle emocji, że już nie wiedziałam czy rwać kłaki czy wyzywać autorkę 🤣
Uwielbiam takie historię, więc ja lecę czytać " Worowka" a Wam gorąco polecam!

Pachan" to drugi tom serii Gruzińskiej i najlepiej go czytać po serii Matrioszka, ponieważ akcja dzieje się po tym co wydarzyło się w Matrioszce.

Bardzo mocno Igor wszedł mi w serducho. Uwielbiam go za to jaki jest i tutaj naprawdę autorka dała popis na całego. Jego złożoność charakteru może czasami podnieść ciśnienie a czasami rozczulić.
Natomiast Aisza, boziu drogi nie...

To druga część serii o mafii gruzińskiej, spotykamy się z bohaterem wiele lat później od wydarzeń z Matni.
★Igor ranny w dłoń i kolano po wyjściu ze szpitala dostaje od Nikołaja w "prezencie" Czeczeńską dziewczynę Aiszę i może z nią zrobić co zechce.
W niezwykłej narracji dwuosobowej autorka przybliża mam postać Igora- "Rzeźnika" i Czeczenki Aiszy nawiązując do wydarzeń sprzed lat.
Akcja osadzona jest w świecie gruzińskiej mafii, gdzie przeszłość przeplata się z teraźniejszością, a pomiędzy Igorem i Aiszą bardzo wolno rodzi się namiętność, wykluwa się uczucie. Ale zanim szaleńcza fascynacja Igora przerodzi się w miłość, niebanalni bohaterowie muszą zmierzyć się z demonami przeszłości, bo każdy z nich ma swoje.
Obserwujemy przemiany ich osobowości, pokonywanie przeszkód, walkę z traumami.
Jesteśmy świadkami próby opanowania przemocowych przyzwyczajeń Igora i rezygnację z wpojonych zasad u Aiszy. Wreszcie pojawiają się wciągające opisy namiętności i rodzącego się uczucia pomiędzy bohaterami.
W końcówce opowieści Igor zgodnie z ostatnią wolą swojego brata Jurija staje na czele mafii, zostaje Pachanem. Niestety dla Aiszy która pokochała Igora ta historia nie kończy się najlepiej.
Czy będzie miała szansę by zostać worowką?

Brawo dla autorki książki za tak rozbudowaną historię, w której nie dominuje okrutny świat mafii, pojawiają się nieznane mafii uczucia, takie jak: zrozumienie, cierpliwość, zaufanie i miłość.
Akcja skłania do analizowania psychiki bohaterów, zaś stopniowanie wrażeń trwające aż do zakończenia nie pozostawia czasu na nudę. Po przeczytaniu książki czas na ochłonięcie niebezpiecznie mi się skurczył, bo natychmiast chce przeczytać kontynuację losu Aiszy. Dobrze, że jest tom trzeci , czyli "Worowka",
Świetna książka, którą zdecydowanie polecam!
@jolamab_zaczytana

To druga część serii o mafii gruzińskiej, spotykamy się z bohaterem wiele lat później od wydarzeń z Matni.
★Igor ranny w dłoń i kolano po wyjściu ze szpitala dostaje od Nikołaja w "prezencie" Czeczeńską dziewczynę Aiszę i może z nią zrobić co zechce.
W niezwykłej narracji dwuosobowej autorka przybliża mam postać Igora- "Rzeźnika" i Czeczenki Aiszy nawiązując do wydarzeń...

Bardzo ciekawe i wciągające historie. Polecam

Bardzo ciekawe i wciągające historie. Polecam

Mam nadzieję że deszcz nie zmył pajączka...
Ta cześć dużo bardziej przypadła mi do gustu, pewnie dlatego, że mieliśmy w większości nową historię nie opowiedzianą wcześniej.
Igor przepadł, widział w oczach pajączka całą gamę uczuć i po raz drugi w życiu odważył się pokochać. Choć Sofia nie zaznała szczęścia u jego boku, to jednak wydaje się że z Aiszą może być inaczej. Już nie mogę się doczekać kiedy dorwę kolejną część. Polecam

Mam nadzieję że deszcz nie zmył pajączka...
Ta cześć dużo bardziej przypadła mi do gustu, pewnie dlatego, że mieliśmy w większości nową historię nie opowiedzianą wcześniej.
Igor przepadł, widział w oczach pajączka całą gamę uczuć i po raz drugi w życiu odważył się pokochać. Choć Sofia nie zaznała szczęścia u jego boku, to jednak wydaje się że z Aiszą może być inaczej. Już...

Druga część serii gruzińskiej równie brutalna jak pierwsza. Uczucia między głównymi bohaterami Igorem i Aiszą wolno "kiełkują". Polecam

Druga część serii gruzińskiej równie brutalna jak pierwsza. Uczucia między głównymi bohaterami Igorem i Aiszą wolno "kiełkują". Polecam

Kontynuacja „Ławrusznika”.
W tej części poznajemy dalsze losy Igora (po „Matni”). Trafia do niego pewna młoda dziewczyna Aisza (którą znamy z poprzedniej serii Pani Jurgi)- dosłownie „kopia Sofii” z wyglądu, i z charakteru troszkę też😉 Ponadto brat zaplanował dla niego dalsze życie. Stawia go przed pewnym faktem dokonanym, i cóż… Igor, jak przystało na Rzeźnika, zatrzęsie całym światem mafijnym😁

I cóż mogę jeszcze napisać … No ja uwielbiam styl autorki 😍 Zaczarowała i urzekła mnie realizmem, który jest w jej powieściach. Kryje się za tym niewątpliwie znakomity i dogłębny reaserch, który jeszcze bardziej sprawia, że „czujemy” te postaci, historie, wydarzenia, tradycje i kultury danych narodowości.
Główni bohaterowie- wspaniali. Uwielbiam Igora😍 Jego nieprzewidywalność i pewność siebie. Aisza jest bardzo skrzywdzoną przez życie (czyt. ludzi) dziewczyną. Jej paniczny strach przed bliskością i mężczyznami bardzo mocno odczułam… Relacja, która się pojawia między nimi jest nieszablonowa i bardzo emocjonująca 😀👍
Jak zawsze, bohaterowie drugoplanowi (tj. Kalina, czy Tamar)- super przedstawieni. Aż chciałoby się poznać ich historie w odrębnych seriach😁 I tu z mojej strony leciuteńka prośba do Pani Pauliny, o rozbudowanie tych postaci😁
Relacja Igora z Kaliną- rewelka😍 nic dodać nic ująć ! 💪

A tytułowy Pachan? Tytułowy Pachan to prawdziwy „szef wszystkich szefów” 😅
Nic więcej nie napiszę❤️

Końcówka - zaskakująca i pełna emocji. Ja zaraz chwytam za „Worowkę”, bo nie wyobrażam sobie, by zrobić postój przy tej serii.
Kolejna książka autorki, w której jest moc! Dużo się dzieje, są zwroty akcji. Świetne teksty bohaterów, które rozbawią do łez lub wywołają ciarki na plecach.

Czuć tę gruzińską gościnność, rosyjską bezwzględność i czeczeńską uległość kobiet w stosunku do mężczyzn.

Warto również wspomnieć o tym, że autorka wplata w tę historię wiele ciekawych przypowieści gruzińskich, złotych myśli gruzińskich, są także cytaty z Koranu. Oj jest przepych, który sprawia, że nie można oderwać się od lektury. I jest to co uwielbiam u Pani Pauliny, że nigdy nie wiesz co autorka zaplanowała dla swoich bohaterów 😀💪 I szczerze, boję się chwytać za 3 część, bo jak uśmierciła mojego ukochanego bohatera, to się chyba zapłaczę na śmierć 😭😜

Polecam i oceniam 11/10👍❤️
No nie może być inaczej.
Pani Paulino - szacun i wielkie brawa👏 za wszystko: za pomysły na fabułę, za wyrazistych bohaterów - tych dobrych i tych złych, za głęboki reaserch, za słowniczek, które jeszcze bardziej wtapia nas w klimat serii.
Biorę Pani książki w ciemno i życzę dalszych pomysłów na historie👍

Kontynuacja „Ławrusznika”.
W tej części poznajemy dalsze losy Igora (po „Matni”). Trafia do niego pewna młoda dziewczyna Aisza (którą znamy z poprzedniej serii Pani Jurgi)- dosłownie „kopia Sofii” z wyglądu, i z charakteru troszkę też😉 Ponadto brat zaplanował dla niego dalsze życie. Stawia go przed pewnym faktem dokonanym, i cóż… Igor, jak przystało na Rzeźnika, zatrzęsie...

Nawet jeśli bym chciała, to nie miałabym się do czego doczepić. Idealnie wykreowane postacie, wszystko opisane tak, że da się połapać, poznajemy trochę słów gruzińskich, czeczeńskich i ich tradycje. Jednak jako miłośniczka romansów, to na tym skupiłam większą uwagę. Z wypiekami na twarzy czytałam niektóre sceny, oddech mi przyspieszał i czułam, że trudno mi się oddycha. Totalnie zatraciłam się w historii. Podobało mi się to, że Igor nie jest idealny, nie był nawet przystojny. Zmagał się z wieloma demonami, jednym z nich była depresja. Podziwiam autorkę książki, za tak rozbudowaną historię. Czytając nie mam przesytu, aż żal że kolejna książka, którą chwycę będzie ostatnią tej serii..

Nawet jeśli bym chciała, to nie miałabym się do czego doczepić. Idealnie wykreowane postacie, wszystko opisane tak, że da się połapać, poznajemy trochę słów gruzińskich, czeczeńskich i ich tradycje. Jednak jako miłośniczka romansów, to na tym skupiłam większą uwagę. Z wypiekami na twarzy czytałam niektóre sceny, oddech mi przyspieszał i czułam, że trudno mi się oddycha....

dobra, naprawdę dobra pozycja

dobra, naprawdę dobra pozycja