Czy wiara w istnienie wszechmocnego i dobrego Boga jest możliwa do pogodzenia z faktem istnienia
w świecie cierpienia? Oto pytanie, z którym od wieków mierzą się filozofowie, teologowie i zwykli
ludzie. Podejmuje je również prof. Eleonore Stump. Próbuje na nie odpowiedzieć w oparciu o filozofię

św. Tomasza z Akwinu oraz narracje biblijne, m.in. opowieści o Hiobie, Samsonie, Abrahamie i Marii z
Betanii. W rezultacie powstaje monumentalne dzieło, w którym autorka idealnie równoważy
filozoficzną erudycję i dociekliwość z poruszającą życiową ludzką perspektywą.

Eleonore Stump wskazuje na brak sprzeczności zdań: „Na świecie istnieje cierpienie” oraz „Istnieje
wszechwiedzący, wszechmocny i doskonale dobry Bóg”. Uważa bowiem, że aby sformułować
przeciwko istnieniu Boga solidny argument ze zła, należałoby dodać przynajmniej takie założenie: „Nie ma moralnie wystarczającego powodu, by wszechwiedzący, wszechmocny i doskonale dobry Bóg
dopuszczał istnienie w świecie cierpienia”. Ta przesłanka jednak pozostaje w znacznym stopniu
dyskusyjna.

Teodyceę, jako gałąź teologii zajmująca się problemem pogodzenia istnienia dobrego, miłosiernego
Boga z istnieniem zła, można więc uznać za próbę wykazania fałszywości tego założenia.