Każdy z nas z pewnością był kiedyś w patowej sytuacji, kiedy jedyne czego pragniemy to oparcie drugiego człowieka, bo wydaje się, że reszta świata jest przeciwko nam. Podobnie było z Emmie Blue. W wieku szesnastu lat wypuściła do nieba balon z przywiązanym do niego liścikiem. Nie spodziewała się, że ktokolwiek go znajdzie i postanowi się z nią skontaktować. A tym bardziej po drugiej stronie morza, we Francji. Lucas jednak postanowił się odezwać i od tego momentu ich przyjaźń rozkwitała, a relacja coraz bardziej się pogłębiała.
Emmie zdecydowanie jest przekonana, że to co ich łączy powinno ruszyć o ten jeden krok dalej. Dlatego właśnie, kiedy Lucas zaprasza ją do ich ulubionego lokalu przy plaży aby zadać jej pytanie, kobieta jest pewna swojej odpowiedzi. Wie, że na pewno powie "Tak". I to zrobiła. Tylko, że pytanie które padło z ust Lucasa nie było tym czego spodziewała. Ostatnim na co była przygotowana, był fakt, że jej ukochany wieloletni przyjaciel się żeni. A ona ma zostać jego świadkową.
Historia Emmie jest jak emocjonalny rollercoaster. Poznajemy ją w momencie, kiedy kompletnie zakochana w swoim przyjacielu otrzymuje od niego cios, który rozrywa jej serce na milion kawałeczków. Mimo to kobieta absolutnie nie planuje pozostawić swojej bratniej duszy na lodzie i zgadza się na towarzyszenie mu przy ołtarzu w tak ważnym dniu, mimo, że najchętniej postawiłaby się na miejscu panny młodej. Emmie jest bohaterką której naprawdę ciężko nie polubić. Jej życie wielokrotnie dało jej w kość. Tak naprawdę kobieta dalej poszukuje szczęścia i choć na tej drodze los wielokrotnie podkłada jej kłody pod nogi, nie poddaje się i rusza dalej, aby w końcu odnaleźć siebie. Mimo, że jej zachowania czasem były dla mnie jako czytelnika niezrozumiałe, irytowały mnie jej decyzje, to w ostatecznym rozrachunku od początku do końca jej kibicowałam. Bo z taką bohaterką można się utożsamić.
Książka jest przewidywalna, naprawdę prosta, ale ta zmiana jaka zachodzi w Emmie i wędrowanie z nią na drodze do znalezienia szczęścia i odkrycia prawdy o samej sobie sprawia, że z kompletnie banalnej historii dostajemy mieszaninę różnych emocji, którym bardzo łatwo dać się ponieść. Uważam, że jest o niej dość mało w bookmediach, a zasługuje ona na większą uwagę. Odprężenie się przy niej jest gwarantowane, ale ten relaks nie jest zaserwowany w formie totalnego banału po jaki każdy z nas lubi czasem sięgnąć. "Moja droga Emmie Blue" to ten typ luźnej książki, która zostanie z nami trochę na dłużej i właśnie to sprawia, że powinna być ona odkryta przez więcej osób. Bardzo polecam przyjrzeć się temu tytułowi, bo można się pozytywnie zaskoczyć.

Każdy z nas z pewnością był kiedyś w patowej sytuacji, kiedy jedyne czego pragniemy to oparcie drugiego człowieka, bo wydaje się, że reszta świata jest przeciwko nam. Podobnie było z Emmie Blue. W wieku szesnastu lat wypuściła do nieba balon z przywiązanym do niego liścikiem. Nie spodziewała się, że ktokolwiek go znajdzie i postanowi się z nią skontaktować. A tym bardziej...

Szesnastoletnia Emmie Blue jest dziewczyną od której wszyscy się odwrócili. W dniu swoich urodzin wypuszcza na plaży balonik z doczepionym listem. Odnajduje go chłopak o imieniu Louise na wybrzeżu oddalonym o tysiące mil. To przeznaczenie. Jest on w tym samym wieku i odpisuje na jej wiadomość. Poznają się i zostają przyjaciółmi. Po 14 latach spotykają się na romantycznej kolacji. Louise zadaje jej pytanie na które czekała tyle lat i... to nie jest to pytanie 😁 Emmie jest w takim szoku, że idzie do łazienki zwrócić wystawną kolację wraz z winem. Szkoda, że nie zwymiotowała na swojego przyjaciela 🤭 Należało mu się 😁
Brzmi ciekawie? Koniecznie przekonajcie się na własnej skórze jak wam się spodoba 💪
Dla mnie ta pozycja to coś idealnego do akcji #czytamcosinnego 🤭 Czy podobała mi się ta obyczajówka z romansem? Jednym słowem. TAK. I jestem w szoku 🙈 Moje doświadczenia opierają się na romansach ckliwych aż do zemdlenia. Tutaj jest z tym bardzo lekko i potrafiłam się wczuć. Na początku zaczęłam zaznaczać ckliwe fragmenty karteczkami indeksującym ale o dziwo były tylko 2 na całą książkę. Chciałam mieć argumenty aby ją skrytykować 😁 Niepotrzebnie. Ta pozycja wywołała we mnie masę uczuć. Po wstępną pogardę dla głównej bohaterki, przez smutek, gniew, rozczarowanie, aż w ostateczności współczucie i nadzieję. Tej dziewczyny nie mogłabym nie polubić. Naprawdę było warto ją przeczytać. Na samym początku obawiałam się happy endu ale wyszło bardzo poprawnie. Do czegoś się jeszcze przyznam 😁 Po przeczytaniu śniły mi się bardzo nieprzyzwoite rzeczy 🙈 To dziwne, bo po horrorze ekstremalnym nie śni mi się nic 😅 Kochani polecam, próbujcie innych gatunków 🤭

Szesnastoletnia Emmie Blue jest dziewczyną od której wszyscy się odwrócili. W dniu swoich urodzin wypuszcza na plaży balonik z doczepionym listem. Odnajduje go chłopak o imieniu Louise na wybrzeżu oddalonym o tysiące mil. To przeznaczenie. Jest on w tym samym wieku i odpisuje na jej wiadomość. Poznają się i zostają przyjaciółmi. Po 14 latach spotykają się na romantycznej...

,, Moja droga Emmie Blue '' to zabawna i romantyczna historia o miłości i przyjaźni .
Głównych bohaterów , Emmie i Lucasa , łączy niesamowita , długoletnia przyjaźń . Jest też Eliot , który skradł moje serce swoją dobrocią i miłością jaką dażył Emmie .
Jest to powieść idealna na długie jesienne wieczory w klimacie angielsko - francuskim.

,, Moja droga Emmie Blue '' to zabawna i romantyczna historia o miłości i przyjaźni .
Głównych bohaterów , Emmie i Lucasa , łączy niesamowita , długoletnia przyjaźń . Jest też Eliot , który skradł moje serce swoją dobrocią i miłością jaką dażył Emmie .
Jest to powieść idealna na długie jesienne wieczory w klimacie angielsko - francuskim.

Dość oczywisty romans, poruszający w ciekawy sposób kwestię marzeń i idealizacji kontra rzeczywistości. Mimo że bohaterka ma 30 lat, musi wydorośleć i stanąć oko w oko z prawdą, jaką? Kto czyta romanse, się domyśli, ale jest to miła lektura.

Dość oczywisty romans, poruszający w ciekawy sposób kwestię marzeń i idealizacji kontra rzeczywistości. Mimo że bohaterka ma 30 lat, musi wydorośleć i stanąć oko w oko z prawdą, jaką? Kto czyta romanse, się domyśli, ale jest to miła lektura.

Delikatna, subtelna, słodka i sympatycznie nieprawdziwa. Tak nieprawdziwa jak nieprawdziwe są bajki, gdzie dobro zawsze zwycięża. I co z tego? Miło jest kartkować strony tej książki, polubić bohaterów (każdych),wzruszyć się i uśmiechnąć. A jeszcze milej poczytać o normalnych ludziach, bez mafii, seksownych miliarderów, nieziemsko pięknej bohaterce i nierzeczywistej kopulacji, na którą bohaterowie maja ochotę zawsze i wszędzie.

Delikatna, subtelna, słodka i sympatycznie nieprawdziwa. Tak nieprawdziwa jak nieprawdziwe są bajki, gdzie dobro zawsze zwycięża. I co z tego? Miło jest kartkować strony tej książki, polubić bohaterów (każdych),wzruszyć się i uśmiechnąć. A jeszcze milej poczytać o normalnych ludziach, bez mafii, seksownych miliarderów, nieziemsko pięknej bohaterce i nierzeczywistej...

Pewnego dnia szesnastoletnia Emmie Blue, postanowiła, stojąc na szkolnym boisku wysłać list balonem. Znalazł go Lucas mieszkający we Francji. Najpierw napisał do niej wiadomość, później wymienili się e-mailami, paczkami, aż w końcu spotkali się na żywo i tak narodziła się ich przyjaźń. A może coś więcej? To musi być przeznaczenie, skoro mają urodziny tego samego dnia. Kiedy w dniu jej 30 urodzin, spotykają się w swojej ulubionej knajpce, Emmie głęboko wierzy, że Lucas odwzajemni jej uczucia. Jakie będzie jej zdziwienie, kiedy zamiast tego zaprosi ją na swój ślub.

Początek książki był mi bardzo bliski. Sama w wieku 16 lat byłam na tyle romantyczną osobą, że motyw z balonem czy listem w butelce idealnie by do mnie pasował. Szkoda, że się na to nie zdecydowałam.
Wrażliwość Emmie i jej naiwność również były i są nadal mi bliskie, ale udaje mi się je skrzętnie ukrywać. Jeżeli się człowiek za bardzo odkryje, bardzo łatwo go zranić. Jeżeli chodzi o rozwinięcie historii, oraz jej zakończenie, nie do końca się w tym odnalazłam. Nie przeszkadzała mi przewidywalność, ani lekkie przesłodzenie. Po prostu kolejny raz, dałam się nabrać temu co kryje się pod słowem przyjaźń. Między mężczyzną a kobietą coś takiego nie istnieje. Zawsze ktoś coś czuje więcej. I albo dojdzie do zerwania więzi, albo jedna z osób będzie żerowała na emocjonalności tej drugiej, by uzyskać coś dla siebie, wykorzystując naiwność tej drugiej.
Moja droga Emmie Blue - zasługujesz zdecydowanie na więcej. Piszę to ja Iwona z Polski. Ode mnie 6/10.

Pewnego dnia szesnastoletnia Emmie Blue, postanowiła, stojąc na szkolnym boisku wysłać list balonem. Znalazł go Lucas mieszkający we Francji. Najpierw napisał do niej wiadomość, później wymienili się e-mailami, paczkami, aż w końcu spotkali się na żywo i tak narodziła się ich przyjaźń. A może coś więcej? To musi być przeznaczenie, skoro mają urodziny tego samego dnia. Kiedy...

Bardzo mi się podobała ta książka, chociaż jest dosyć smutna. Może nie do samego końca, ale smutek jest tutaj częstym uczuciem, który był zarówno w przeszłości Emmie, jak i w jej teraźniejszym życiu.

Bardzo mi się podobała ta książka, chociaż jest dosyć smutna. Może nie do samego końca, ale smutek jest tutaj częstym uczuciem, który był zarówno w przeszłości Emmie, jak i w jej teraźniejszym życiu.

Naprawdę świetna książka godna polecenia.

Naprawdę świetna książka godna polecenia.

Pomysł na książkę z potencjałem, ale niewykorzystanym, niestety. Przewidywalna, ale sympatyczna. Taki lekki romansik.

Pomysł na książkę z potencjałem, ale niewykorzystanym, niestety. Przewidywalna, ale sympatyczna. Taki lekki romansik.

Lekka, wakacyjna, przewidywalna.

Lekka, wakacyjna, przewidywalna.