Zupełnie inna książka Maxa Czornyja. Świetna sensacja o zamachu terrorystycznym w Wielki Piątek. Czy inspektor z problemami rodzinnymi odnajdzue zamachowców?

Zupełnie inna książka Maxa Czornyja. Świetna sensacja o zamachu terrorystycznym w Wielki Piątek. Czy inspektor z problemami rodzinnymi odnajdzue zamachowców?

Nareszcie bez bicia daję Maxowi 8! Bardzo mi się podobała książka, ciekawa, szybka akcja, zero nudy i chociaż przeszło mi przez myśl, kto jest tym złym i miałam rację, to koniec mnie zaskoczył :)

Nareszcie bez bicia daję Maxowi 8! Bardzo mi się podobała książka, ciekawa, szybka akcja, zero nudy i chociaż przeszło mi przez myśl, kto jest tym złym i miałam rację, to koniec mnie zaskoczył :)

Nie mam się do czego przyczepić, bardzo dobre.

Nie mam się do czego przyczepić, bardzo dobre.

Bardzo dobre. Czyta się jednym tchem.

Bardzo dobre. Czyta się jednym tchem.

Ledwo dałam radę skończyć. Nuda straszna

Ledwo dałam radę skończyć. Nuda straszna

Takie książki lubię! Sporo akcji, szybkie tempo. Brak zbędnych opisów. Fabuła taka, że mimo że się człowiek stara powstrzymywać to i tak próbuje rozgryźć zagadkę, kto za tym wszystkim stoi. Polecam

Takie książki lubię! Sporo akcji, szybkie tempo. Brak zbędnych opisów. Fabuła taka, że mimo że się człowiek stara powstrzymywać to i tak próbuje rozgryźć zagadkę, kto za tym wszystkim stoi. Polecam

Moja pierwsza przygoda z tym autorem. Czytało się przyjemnie, akcja wciągneła dość dobrze, postacie bardzo wyrazne. Mimo że dość szybko człowiek dochodzi do tego kto jest terrorystą, to i tak chce się czytać dalej.

Moja pierwsza przygoda z tym autorem. Czytało się przyjemnie, akcja wciągneła dość dobrze, postacie bardzo wyrazne. Mimo że dość szybko człowiek dochodzi do tego kto jest terrorystą, to i tak chce się czytać dalej.

Książka jest inna od znanych mi tego autora. Wreszcie nie musiałam omijać fragmentów o flakach wypływających z brzucha, czy wydłubywaniu gałek ocznych, bo nie było takich fajności.

Było... nudnawo. Akcja rozkręcała się powoli, a kiedy wreszcie zaczęło być mniej nudno... skończyło się. Emocje przy czytaniu podobne do zakupów na bazarku: "O, marchewka podrożała! Porów brak. Och, jakie drogie orzechy...!!"
Fabuła niedorzeczna, ale to akurat znak firmowy pana Czornyja. Portrety policjantów też nie powalają.

Przypisanie tego marnego kryminałku do thrillera to żart. Głupi żart.

Żałuję straconego czasu.

Książka jest inna od znanych mi tego autora. Wreszcie nie musiałam omijać fragmentów o flakach wypływających z brzucha, czy wydłubywaniu gałek ocznych, bo nie było takich fajności.

Było... nudnawo. Akcja rozkręcała się powoli, a kiedy wreszcie zaczęło być mniej nudno... skończyło się. Emocje przy czytaniu podobne do zakupów na bazarku: "O, marchewka podrożała! Porów brak....

"Terror" to dosłownie bombowa książka. Świat za chwilę się skończy. Rozpęta się piekło, a ty jesteś w polu rażenia. Nikt nie jest bezpieczny, gdy terroryści atakują Warszawę. Max Czornyj napisał swoją najstraszniejszą powieść, chociaż to nie horror.

„Terror” jest niczym amerykański film. akcji. Fabuł pędzi, czas ucieka, bomby tykają, a terrorysta trzyma palec na detonatorze. Bum! Następny będzie Pałac Kultury? Autobus ZTM? Dworzec? Służby, w tym kreślony grubą kreską inspektor Knap, próbują powstrzymać masakrę, ale morderca ciągle jest krok przed nimi. Akcję utrudniają politycy, którzy sondaże stawiają ponad ludzi.

Powieść sensacyjna zgrabnie miesza się z kryminałem i thrillerem. Jest obrazowa, bez zbędnych dygresji i opisów, odarta z metafor i analiz miejsc zbrodni. Fabuła prowadzona jest prostym językiem, który opina wydarzenia niczym obcisły kostium. Sama esencja. Krótkie rozdziały, jak sceny w filmie, rozpędzają historię do zabójczej prędkości. Napięcie nie spada aż do grande finale rodem z efekciarskiego hollywoodzkiego blockbustera.

„Terror” to Czornyj inny niż zwykle. Strach wypełzł z prosektoriów i upiornych domów na ulice Warszawy. Jest bliski i namacalny. Ofiarą może paść każdy z nas. Książka horrorem nie jest, ale budzi lęki. Po „Terrorze” nie czujesz się już bezpiecznie w metrze i autobusie.

Czornyj "Terrorem" pokazał jak kruche jest bezpieczeństwo w mieście. Wystarczy jeden psychopata, by wszystko trafił szlag. Jedyne czego w książce brakuje, to reakcji warszawiaków na zagrożenie. Koncentrujemy się na grze, w którą potwór wciąga służby, a świat poza nią wydaje się nie istnieć. Szkoda, bo najciekawsze wydaje się to co dzieje się z człowiekiem przed wybuchem. Taka już nasza natura, że mamy w głowie tykające bomby, które Czornyj mógł zdetonować.

"Terror" to dosłownie bombowa książka. Świat za chwilę się skończy. Rozpęta się piekło, a ty jesteś w polu rażenia. Nikt nie jest bezpieczny, gdy terroryści atakują Warszawę. Max Czornyj napisał swoją najstraszniejszą powieść, chociaż to nie horror.

„Terror” jest niczym amerykański film. akcji. Fabuł pędzi, czas ucieka, bomby tykają, a terrorysta trzyma palec na...

Książka idealna na powrót po długiej przerwie od czytania. Lekko i przyjemnie się jej treść pochłania. Wciągająca, z ciekawym zakończeniem oraz trzymająca w napięciu.

Książka idealna na powrót po długiej przerwie od czytania. Lekko i przyjemnie się jej treść pochłania. Wciągająca, z ciekawym zakończeniem oraz trzymająca w napięciu.