Klasyczna pozycja omawiająca podstawy szachowej strategii. Książka składa się z dwóch części. W części pierwszej Nimzowitsch omawia elementy gry istotne z punktu widzenia strategii szachowej, takie jak: rozwój, otwarta linia, wolny pion czy łańcuch pionowy. W części drugiej zostaje omówiona gra pozycyjna, czyli sposób podejścia do rozgrywania partii szachów, w którym to rozwój figur nakierowany jest na kontrolę strategicznie ważnych punktów, a nie na jak najszybsze stwarzanie gróźb przeciwnikowi.

Prawdę mówiąc liczyłem, że "Mój system" będzie książką bardziej systematyczną. Ułożenie treści było nieraz dla mnie zupełnie zagadkowe, a kolejne zasady nie za bardzo wynikały z poprzednich. Dodatkowo przykłady nie są moim zdaniem dobrane najlepiej i bywają słabo omówione. Nimzowitsch nieraz przedstawia fragment swojej partii, jako przykład zastosowania określonej zasady swojego "systemu", podczas gdy przytoczoną zasadą można by uzasadnić również zupełnie inną decyzję, niż tą, którą podjął w partii. Pomimo tych wad, "Mój system" pozostaje skarbnicą wiedzy szachowej i pięknych partii wielkich mistrzów, w szczególności samego autora. Dla początkujących na pewno istnieją lepsze podręczniki szachowej strategii, jednak dla graczy bardziej zaawansowanych, ciekawych źródła stosowanych rzez siebie strategicznych idei, ta książka jest pozycją obowiązkową.

Klasyczna pozycja omawiająca podstawy szachowej strategii. Książka składa się z dwóch części. W części pierwszej Nimzowitsch omawia elementy gry istotne z punktu widzenia strategii szachowej, takie jak: rozwój, otwarta linia, wolny pion czy łańcuch pionowy. W części drugiej zostaje omówiona gra pozycyjna, czyli sposób podejścia do rozgrywania partii szachów, w którym to...

Mało która książka szachowa wywołuje dookoła takie emocje i ożywione dyskusje, jak właśnie "Mój system" Arona Nimzowitscha z roku 1925 - niektórzy szachiści ją uwielbiają, a inni wręcz nienawidzą.

Z tego względu, gdy tylko nadarzyła się okazja postanowiłem ją przeczytać - nie zagłębiałem się w nią szczególnie mocno, z racji tego, że wiele z omawianych w książce linii zostało już obalonych lub rozszerzonych przez współczesne komputery.

Mimo wszystko ogólne zasady się nie zmieniły, a komentarz autora jest na bardzo wysokim poziomie - trafnie opisuje to, co w istocie zasługuje na uwagę, a przy okazji robi to w błyskotliwy i często zabawny sposób.

Pozycja ciekawa nie tylko ze względu na wartościowy wykład szachowej strategii, ale też jako klasyk, który dokonał istotnego przełomu w myśleniu graczy z lat trzydziestych XX wieku, pozwalając powrócić do tego momentu szachistom z czasów współczesnych.

Mało która książka szachowa wywołuje dookoła takie emocje i ożywione dyskusje, jak właśnie "Mój system" Arona Nimzowitscha z roku 1925 - niektórzy szachiści ją uwielbiają, a inni wręcz nienawidzą.

Z tego względu, gdy tylko nadarzyła się okazja postanowiłem ją przeczytać - nie zagłębiałem się w nią szczególnie mocno, z racji tego, że wiele z omawianych w książce linii...

Mam II kategorię szachową. Bardzo dobra pozycja do podszlifowania gry pozycyjnej. Książka mocno polecana w światku szachów. Dobrze się czyta i nie zawiodłem się - polecam również.

Co do merytoryki, to dobrze dobrane przykłady. Aż chciałoby się siąść i pochłonąć ją w 1 wieczór, ale to niemożliwe przy poradniku :) Wiedza musi się uleżeć :)

Posiadam wersję książki z 2016 roku. Masa literówek i drobnych błędów (średnio 1 błąd na 1-2 strony). Na szczęście idzie się we wszystkim zorientować, ale bardzo to denerwuje, bo szachy to gra precyzji i dokładności. Wygląda jakby redaktor jej ani razu nie przeczytał. Nie jest to wina autora, ale książka na tym traci w moich oczach.

Mam II kategorię szachową. Bardzo dobra pozycja do podszlifowania gry pozycyjnej. Książka mocno polecana w światku szachów. Dobrze się czyta i nie zawiodłem się - polecam również.

Co do merytoryki, to dobrze dobrane przykłady. Aż chciałoby się siąść i pochłonąć ją w 1 wieczór, ale to niemożliwe przy poradniku :) Wiedza musi się uleżeć :)

Posiadam wersję książki z 2016...