Monografia poświęcona jest problematyce stosunku zatrudnienia komornika sądowego oraz jego uprawnień quasi-pracowniczych związanych z czasem jego pracy (służby). Autor prezentuje argumenty przemawiające za istnieniem stosunku służbowego łączącego komornika sądowego z państwem. Na uwagę zasługuje omówienie prawa komornika sądowego do wypoczynku („urlopu”). W monografii poddano analizie powiązania regulacji zawartych w „ustawie komorniczej” z przepisami Kodeksu pracy o urlopach pracowniczych. Szczegółowo przedstawiono treść prawa komornika do wypoczynku oraz tryb realizacji tego prawa. Zaprezentowane przykłady obliczania wymiaru „urlopów komorniczych” mogą być przydatne w praktyce. Opracowanie to jest adresowane przede wszystkim do komorników sądowych i osób sprawujących nadzór administracyjny nad komornikami, ale może być również przydatne dla przedstawicieli innych zawodów prawniczych oraz pracowników naukowych.

Z recenzji dr. hab. Marcina Uliasza