Poczucie spełnienia ma wiele form. Dla młodego Buntarou Mori wspinaczka szybko stała się pasją i powodem do radości życia, a także poczuciem spełnienia. Kto by pomyślał, że wspinaczka skałkowa może stworzyć tak głęboką i interesującą historię?

Historia: 8/10
Shinichi Sakamoto wykonał absolutnie cudowną robotę, łącząc sport z dramatem i odrobiną psychologicznych i romantycznych aspektów. To poważniejsza manga, ale przedstawiana jest historia pełna momentów, w których chcesz radośnie płakać za postaciami, które spełniają swoje osiągnięcia, uśmiechać się do pozornie rzadkich uroczych scen i śmiać się z niektórych bardziej komediowych postaci. Najlepszą rzeczą w dramie jest to, że nie jest to tylko melodramat, który można znaleźć w każdej starej serii shounen. Nie ma antagonisty, który mógłby zniszczyć świat i utrudnić życie Buntarou. Nie, to tylko prosta opowieść o chłopcu, który przybył, aby znaleźć coś, dla czego warto żyć… ale to o wiele więcej.

Kreska: 10/10
Podobnie jak w przypadku innych mang seinen, grafika jest naprawdę wyrazista i nie przesadzona. Buntarou nie jest jakimś wielkim starym macho pełnym testosteronu ani dziewczęcym kolesiem z bajecznymi włosami i ładną buzią. Po prostu wygląda jak przeciętny mężczyzna (no dobra, może jego fryzura jest nadal trochę szalona, ​​ale to w końcu manga). Postacie kobiece nie są przedstawiane jako drobne rzeczy z cyckami w miseczce D — dokładnie przedstawiają ciało przeciętnej kobiety. Tła i tym podobne są cudownie szczegółowe, ale nadal zachowują realistyczny wygląd.

Postacie: 8/10
Szczerze mówiąc, trudno mi było ocenić tę sekcję. Głównym bohaterem, którego naprawdę mogłem rozwinąć, był Buntarou, ale tylko on. Obsada drugoplanowa (Hajime, Masao i Yumi) jest ważna, ale ich postacie nigdy tak naprawdę nie przechodzą żadnych wielkich zmian. Z drugiej strony, rozumiem dlaczego po pewnych wydarzeniach nie są już tak naprawdę potrzebne w historii. Chociaż tylko Buntarou otrzymał rozwój, wydaje mi się, że Shinichi zrobił to, co uważał za najlepsze dla tej mangi, biorąc pod uwagę, że historia kręci się prawie wyłącznie wokół Buntarou.

Przyjemność: 9/10
Jestem fanem mangi Seinen, chociaż pomysł wspinaczki skałkowej jako głównego punktu historii trochę mnie zniechęcił. Naprawdę cieszę się, że to przeoczyłem i mimo to zdecydowałem się spróbować. Wszystko w tej mandze jest dobre, dlatego tak łatwo usiadłem i zanurzyłem się w tej historii.

Ogólnie: 8/10
Daj szansę Kokou no Hito, niezależnie od Twoich upodobań. Niezależnie od tego, czy jesteś fanem wspinaczki skałkowej, czy nie, wierzę, że możesz cieszyć się tą mangą również ze względu na aspekty dramatyczne/psychologiczne. Jeśli gatunki nie tworzą lub nie psują serii dla ciebie, nadal ma jedne z najlepszych postaci, jakie widziałem od jakiegoś czasu, a kreska jest ładna, jeśli wszystko inne zawiedzie.

Poczucie spełnienia ma wiele form. Dla młodego Buntarou Mori wspinaczka szybko stała się pasją i powodem do radości życia, a także poczuciem spełnienia. Kto by pomyślał, że wspinaczka skałkowa może stworzyć tak głęboką i interesującą historię?

Historia: 8/10
Shinichi Sakamoto wykonał absolutnie cudowną robotę, łącząc sport z dramatem i odrobiną psychologicznych i...