Fantastyczna książka! Siostra Wawrzyna opowiedziała historię bł. Marceliny Darowskiej, tak jak gdyby Matka Marcelina sama napisała te wspomnienia. Pierwszy raz zdażyło mi się czytać historię świętej przedstawionej w formie powieści. Kilka lat temu byłam w Jazłowcu i miałam okazję podziwiać przepiękny klasztor umiejscowiony niemal w bajkowej scenerii, u którego stóp rozpościera się nieprzenikniony bór. W olbrzymim gmachu pracują zaledwie 3 siostry, ale i ogród i sam budynek jest bardzo zadbany. Lektura tej książki przeniosła mnie w czasy Marceliny, gdy była dzieckiem, potem dziewczyną, później żoną a wreszcie Matką Przełożoną Zgromadzenia Zakonnego. Kobieta uparta, bardzo inteligentna i niezwykle silna. Mam nadzieję, że siostry odzyskają drugą część budynku, w której ukraiński rząd urządził coś à la sanatorium dla chorych na gruźlicę, a w którym, żeby było śmieszniej, przebywa tylko jedna staruszka... o ile jeszcze żyje... Mam nadzieję, że gdy następnym razem będę miała okazję tam zawitać, klasztor będzie już całością.

Fantastyczna książka! Siostra Wawrzyna opowiedziała historię bł. Marceliny Darowskiej, tak jak gdyby Matka Marcelina sama napisała te wspomnienia. Pierwszy raz zdażyło mi się czytać historię świętej przedstawionej w formie powieści. Kilka lat temu byłam w Jazłowcu i miałam okazję podziwiać przepiękny klasztor umiejscowiony niemal w bajkowej scenerii, u którego stóp...

Chwytająca za serce opowieść o Marcelinie - pięknej młodej dziewczynie, później kochającej i kochanej żonie i matce, której szczęście roztrzaskało się w sekundzie, by zostawić miejsce miażdżącemu cierpieniu..... Warto sięgnąć po tę, napisaną lekkim i pięknym językiem, książkę, by zaprzyjaźnić się z Marceliną, która u progu swojego życia powiedziała, że zawsze była szczęśliwa.... Polecam.

Chwytająca za serce opowieść o Marcelinie - pięknej młodej dziewczynie, później kochającej i kochanej żonie i matce, której szczęście roztrzaskało się w sekundzie, by zostawić miejsce miażdżącemu cierpieniu..... Warto sięgnąć po tę, napisaną lekkim i pięknym językiem, książkę, by zaprzyjaźnić się z Marceliną, która u progu swojego życia powiedziała, że zawsze była...

Książkę czyta się jednym tchem i mimo lekkiej formy pozwala na wiele cennych przemyśleń. Po co żyję? Czy mam coś do zrobienia na tym świecie? Jak przeżyć życie, żeby na koniec czuć się człowiekiem spełnionym, który z nadzieją otwiera drzwi do wieczności.
Przy okazji pozwala zobaczyć klasztor oczami jego mieszkanek.

Książkę czyta się jednym tchem i mimo lekkiej formy pozwala na wiele cennych przemyśleń. Po co żyję? Czy mam coś do zrobienia na tym świecie? Jak przeżyć życie, żeby na koniec czuć się człowiekiem spełnionym, który z nadzieją otwiera drzwi do wieczności.
Przy okazji pozwala zobaczyć klasztor oczami jego mieszkanek.