„SYNDROM SKORPIONA” TO LITERACKI ODPOWIEDNIK FILMOWYCH SCENARIUSZY QUENTINA TARANTINO. JEST SUGESTYWNĄ ILUSTRACJĄ LUDZKIEJ PERFIDII Z NIEPRZEWIDYWALNYM, KRYMINALNYM AKCENTEM W ZAKOŃCZENIU. ZAWIERA ELEMENTY NARRACYJNE W DZIEDZINIE PSYCHOLOGII EMOCJI, ROZBIJANIA CUDZYCH ZWIĄZKÓW, DOKONYWANIA KATASTROFICZNYCH W SKUTKACH WYBORÓW I PRZENIKANIA GŁĘBOKO UKRYWANYCH, WROGICH LUDZKICH INTENCJI. OPOWIADANIE SKŁADA SIĘ Z CZTERECH ROZDZIAŁÓW, GDZIE KAŻDY Z NICH MA SWOJĄ INTEGRALNĄ LOGIKĘ, SENS I PUENTĘ. CZYTAJĄC NATOMIAST CAŁOŚĆ, WE WSKAZANEJ PRZEZ AUTORA KOLEJNOŚCI, OKAZUJE SIĘ, ŻE PARADOKSALNIE, ZUPEŁNIE ODRĘBNE ZDARZENIA I ICH BOCHATEROWIE Z TRZECH PIERWSZYCH ROZDZIAŁÓW, SPLATAJĄ SIĘ W KRZYŻOWEJ LOGICE ROZDZIAŁU CZWARTEGO, TWORZĄC W EPILOGU ZASKAKUJĄCĄ, ACZ CENNĄ PUENTĘ. PIERWSZY ROZDZIAŁ WNOSI DLA CZYTELNIKA WIELE PSYCHOLOGICZNYCH INSPIRACJI I REFLEKSJI Z ZAKRESU KRYZYSU SAMOOCENY, DEPRESJI I STANU EGZYSTENCJALNEJ BEZRADNOŚCI. DRUGI ZAŚ ROZDZIAŁ, PRZYBLIŻA CZYTELNIKOWI HERMETYCZNY, PEŁEN OKRUCIEŃSTWA, DEWIACJI I WULGRYZMU ŚWIAT PROSTYTUCJI. BEZ EUFEMIZMÓW OPISUJE RÓŻNORODNE OBLICZA MORALNEGO UPADKU, FAŁSZU, PSYCHICZNEGO BESTIALSTWA I SADYZMU. TRZECI ROZDZIAŁ, TO ANATOMICZNY OBRAZ WYRAFINOWANYCH MECHANIZMÓW ROZBIJANIA CUDZYCH ZWIĄZKÓW, BARWNY ATLAS EMOCJONALNOŚCI KOBIET I ICH NATURALNEGO FENOMENU ZACHOWAŃ INTUICYJNYCH. CZWARTY ROZDZIAŁ JEST SCHILLEROWSKIM ZAKOŃCZENIEM TEGO OPOWIADZANIA. KRZYŻUJE ON LOSY WSZYSTKICH BOHATERÓW, A TAKŻE WPROWADZA MOTYWY ZEMSTY, ODWETU, ZAWIŚCI, PRESJI, SZANTAŻU I KONSEKWENCJI LUDZKICH, CZY TEŻ, NIELUDZKICH POSTAW. OPOWIADANIE TO, MOŻNA OKREŚLIĆ MIANEM BELETRYSTYCZNEJ INSTRUKCJI UNIKANIA ZAGROŻEŃ, ROZPOZNAWANIA SKRYWANYCH LUDZKICH MOTYWÓW I PODEJMOWANIA NAJISTOTNIEJSZYCH, EGZYSTENCJALNYCH DECYZJI.
„ SYNDROM SKORPIONA” - TO METAFORA SAMOZNISZCZENIA, ANALOGICZNA DO CECHY TEGO WŁAŚNIE PAJĘCZAKA, KTÓRY W STANIE ZAGROŻENIA, DOKONUJE AKTU SAMOZAGŁADY. OWA CECHA SKORPIONA W UJĘCIU LUDZKIM, KORESPONDUJE Z MOTTEM, ŻE „ ZŁO NISZY SIĘ SAMO”. OPOWIADANIE PRZEZNACZONE JEST DLA CZYTELNIKÓW DOJRZAŁYCH. W DRUGIM ROZDZIALE ZAWIERA OPISY PERWERSYJNYCH, SEKSUALNYCH, BRUTALNYCH I SADYSTYCZNYCH ZACHOWAŃ. NIE JEST TO JEDNAK ZAMYSŁ SZOKOWANIA ODBIORCY, A JEDYNIE INTENCJA REALNEGO ZILUSTROWANIA, TEGO NIEDOSTĘPNEGO MARGINESU ŚWIATA I LUDZI.

„SYNDROM SKORPIONA” TO LITERACKI ODPOWIEDNIK FILMOWYCH SCENARIUSZY QUENTINA TARANTINO. JEST SUGESTYWNĄ ILUSTRACJĄ LUDZKIEJ PERFIDII Z NIEPRZEWIDYWALNYM, KRYMINALNYM AKCENTEM W ZAKOŃCZENIU. ZAWIERA ELEMENTY NARRACYJNE W DZIEDZINIE PSYCHOLOGII EMOCJI, ROZBIJANIA CUDZYCH ZWIĄZKÓW, DOKONYWANIA KATASTROFICZNYCH W SKUTKACH WYBORÓW I PRZENIKANIA GŁĘBOKO UKRYWANYCH, WROGICH...

OPOWIADANIE „SYNDROM SKORPIONA” MOŻNA BY OKREŚLIĆ MIANEM INSTRUKCJI PRZENIKANIA WROGICH, GŁĘBOKO UKRYWANYCH, LUDZKICH INTENCJI. JEST TAKŻE PORADNIKIEM ROZUMIENIA INTUICYJNYCH, KOBIECYCH POSTAW I REAKCJI. TO SUGESTYWNY, INTRYGUJĄCY UMYSŁ CZYTELNIKA, BELETRYSTYCZNIE UJĘTY ZASÓB ŻYCIOWYCH WNIOSKÓW Z PSYCHOLOGII ZAWIŚCI, ZEMSTY I „ANATOMII” ROZBIJANIA CUDZYCH, SZCZĘŚLIWYCH ZWIĄZKÓW. HISTORIA ZACZYNA SIĘ OD SAMOBÓJCZEGO WĄTKU, W KTÓRYM KOBIETA, MATKA CHOREGO NA EPILEPSJĘ DZIECKA, WYNAJMUJE POKÓJ NA 19 PIĘTRZE HOTELU. ZAMIERZA WYSKOCZYĆ Z OKNA BUDYNKU, WRAZ ZE SWOIM DZIECKIEM, KTÓREMU SYSTEM OPIEKI ODMÓWIŁ REFUNDACJI LEKÓW. DALEJ LOS PŁODZI JESZCZE BARDZIEJ ZASKAKUJĄCĄ PĘTLĘ ZDARZEŃ. KOLEJNE ROZDZIAŁY TEGO OPOWIADANIA, PROWADZĄ DO NIEBYWAŁEJ I NIEPRZEWIDYWALNEJ, ACZ CENNEJ DLA CZYTELNIKA PUENTY. DOCHODZĄC DO EPILOGU TEJ HISTORII, KOLEJNO POZNAJEMY BRUTALNY ŚWIAT PROSTYTUCJI, INTRYGI, LUDZKIEJ PODŁOŚCI I SADYZMU. DOŚWIADCZAMY NIEPOKOJĄCEJ BLISKOŚCI PERWERSYJNYCH OSOBOWOŚCI BOHATERÓW. OTRZYMUJEMY PSYCHOLOGICZNY ATLAS ZEMSTY I PERFIDII. WIDZIMY ŻYWY, REALNY OBRAZ TRAGICZNYCH KONSEKWENCJI NIEPRZEMYŚLANYCH, EMOCJONALNYCH REAKCJI, POSTAW I BŁĘDNYCH WYBORÓW. INTERESUJĄCYM MOTYWEM W CZWARTEJ, OSTATNIEJ CZĘŚCI OPOWIADANIA, JEST INCYDENT KRYMINALNY I OPIS PROFESJONALNYCH METOD ŚLEDCZYCH PROKURATOR BOGNY SADURSKIEJ, GDZIE AUTOR DEMONSTRUJE JEJ WYSOCE KWALIFIKOWANE TECHNIKI PROFILOWANIA W SIECI I WYKORZYSTANIE ZAAWANSOWANEJ PSYCHOLOGII PRESJI W PRZESŁUCHIWANIU PODEJRZANYCH. WSZYSTKIE, ZAWARTE W OPOWIADANIU SPECJALISTYCZNE WNIOSKI PSYCHOLOGICZNE, OPISY PROFILOWANIA OSOBOWOŚCI, MECHANIZMY I INTERPRETACJE LUDZKICH ZACHOWAŃ, NIE SĄ FIKCJĄ. STANOWIĄ WIEDZĘ UPRAWNIONĄ I FORMALNĄ, Z RACJI ADEKWATNEJ PROFESJI AUTORA ORAZ JEGO ZAWODOWYCH KOMPETENCJI. TA POZYCJA LITERACKA PRZEZNACZONA JEST ZDECYDOWANIE DLA DOJRZAŁEGO ODBIORCY. ZAWARTE W DRUGIM ROZDZIALE OPISY DEWIACJI, INCYDENTY WULGARNYCH DIALOGÓW I SADYSTYCZNYCH PERWERSJI, SĄ INTENCJĄ ZILUSTROWANIA CZYTELNIKOWI HERMETYCZNEGO ŚWIATA PROSTYTUCJI, A TAKŻE INNYCH, MNIEJ POWSZECHNYCH PATOLOGII. LEKTURA TA WYMAGA PEWNEGO MARGINESU TOLERANCJI Z UWAGI NA SPECYFICZNY KSZTAŁT I KOLORYT PROZY, METAFORYKĘ PRZESŁANIA I TRAWESTACJĘ,

OPOWIADANIE „SYNDROM SKORPIONA” MOŻNA BY OKREŚLIĆ MIANEM INSTRUKCJI PRZENIKANIA WROGICH, GŁĘBOKO UKRYWANYCH, LUDZKICH INTENCJI. JEST TAKŻE PORADNIKIEM ROZUMIENIA INTUICYJNYCH, KOBIECYCH POSTAW I REAKCJI. TO SUGESTYWNY, INTRYGUJĄCY UMYSŁ CZYTELNIKA, BELETRYSTYCZNIE UJĘTY ZASÓB ŻYCIOWYCH WNIOSKÓW Z PSYCHOLOGII ZAWIŚCI, ZEMSTY I „ANATOMII” ROZBIJANIA CUDZYCH, SZCZĘŚLIWYCH...