Fajnie, nie jakieś mega wciągające ale fajne. Ciekawa sprawa, na jaką wcześniej na pewno nie trafiliście.

Fajnie, nie jakieś mega wciągające ale fajne. Ciekawa sprawa, na jaką wcześniej na pewno nie trafiliście.

Książka która mnie bardzo zawiodła.Absurd gonił absurd. Zakończenie przyniosło ulgę, że to koniec. Bo autor nie mial na nie pomysłu.

Książka która mnie bardzo zawiodła.Absurd gonił absurd. Zakończenie przyniosło ulgę, że to koniec. Bo autor nie mial na nie pomysłu.

Hmm, nie wiem, co napisać. Mam roller coster emocji po skończeniu. Początkowo książka nudzi, bohaterowie wydają się dziecinni, niedojrzali, a potem wszystko się zmienia.

Hmm, nie wiem, co napisać. Mam roller coster emocji po skończeniu. Początkowo książka nudzi, bohaterowie wydają się dziecinni, niedojrzali, a potem wszystko się zmienia.

Przeczytałem. I mógłbym zakończyć pisanie opinii.

Mam sporo książek do przeczytania, zobaczyłem w sklepie tę książkę i kupiłem z zamiarem dania pierwszeństwa do przeczytania.
Lecz według mnie i dla mnie to była pomyłka.

Opis przykuł moją uwagę - błąd.
Fabuła - ciekawa.
pomysł - ciekawy.
Styl przedstawiania sytuację - przeciętny.

Bohaterowie:
Policjanci, dawniej kumple - dziwna sytuacja.
Aresztanci - pomieszane z po plątaniem.
Rozdziały cofające do przeszłości - już wiadomo od początku, że coś jest narzeczy i że Gabriel jest którymś z nich.

Jedynie cieszę się, że mogę powiedzieć, że mam o jedną książkę więcej przeczytaną.

Kurczę, zapowiadało się, że będzie fajna.

Ale, ale. Że mnie nie przypadła do gustu, to nie oznacza że i tobie nie przypadnie.
O gustach się nie dyskutuje.

Posiadasz - czytaj.
Masz zamiar kupić - nie przeczytasz nie dowiesz się czy warto.

Tak czy owak. Czytać warto.

Przeczytałem. I mógłbym zakończyć pisanie opinii.

Mam sporo książek do przeczytania, zobaczyłem w sklepie tę książkę i kupiłem z zamiarem dania pierwszeństwa do przeczytania.
Lecz według mnie i dla mnie to była pomyłka.

Opis przykuł moją uwagę - błąd.
Fabuła - ciekawa.
pomysł - ciekawy.
Styl przedstawiania sytuację - przeciętny.

Bohaterowie:
Policjanci, dawniej kumple -...

Przyjemna książka. Ciekawy pomysł na intrygę, bohaterowie czasem trochę irytują, zwłaszcza swoją nieporadnością ale akcja wciąga. Czyta się płynnie a napięcie trzyma aż do końca. Swoją droga- lubię takie nietypowe zakończenia. Polecam.

Przyjemna książka. Ciekawy pomysł na intrygę, bohaterowie czasem trochę irytują, zwłaszcza swoją nieporadnością ale akcja wciąga. Czyta się płynnie a napięcie trzyma aż do końca. Swoją droga- lubię takie nietypowe zakończenia. Polecam.

Zakonczenie ksiazki jest FATALNE.

Zakonczenie ksiazki jest FATALNE.

Od razu informuję, że będą spoilery, bo ta książka zostawiła mnie z tyloma myślami, że będę dyskutowała sama ze sobą, haha.
Kryminały. Kto mnie zna, ten wie, jaki mam do nich stosunek. Nie przepadam za nimi. Wyjątkiem jest zagraniczna seria Paula Fincha o Heckenburgu.
Ta książka jednak od razu wpadła mi w oko, a opis fabuły bardzo zaintrygował. Dwóch mężczyzn, których zeznania są identyczne. Dwóch mężczyzn, którzy mówią, że zabił ten drugi. To brzmi oryginalnie!
Nie zawiodłam się! Oczywiście, za moment przyczepię się do kilku elementów, ale zdecydowanie największym plusem jest to, że główny bohater, policjant, nie jest alkoholikiem z nieudanym życiem!!! Nie wiem, co kieruje autorami, gdy tworzą takich policjantów, jako głównych bohaterów. Tutaj mamy Chandlera, który nie ma żadnych nałogów. Co prawda rozstał się z żoną, ale ma sens życia. Ma dwoje rodziców. Ma dwoje dzieci. Bardzo fajny zabieg, że to z nim mieszkają, a nie z mamą. I tutaj pierwsza rzecz, do której się doczepię - Wilbrook, w którym toczy się akcja, kreowane jest na największą możliwą dziurę bez perspektyw, w której nie dzieje się dosłownie nic i właściwie akcja, o której czytamy, to największe wydarzenie na posterunku od lat. Dziesiątki razy podkreślane jest, jaka to dziura. Jakim więc cudem Chandler tak bardzo jest zajęty pracą, że rzadko ma czas dla dzieci? Że siedzą one tyle u jego rodziców? Moim zdaniem autor chciał dodać nutki dramatyzmu potrzebnej do konfliktu z matką dzieci, ale sam sobie zaprzeczył. Skoro na co dzień nic się nie działo, to myślę, że po swojej zmianie, Chandler spokojnie miał czas dla dzieci. ;)
Kolejnym dużym plusem są rozdziały. Jest ich aż 55 ^^, więc uciekają błyskawicznie. Świetnie czytało się te krótkie rozdziały.
Podobało mi się też, że główna sprawa cały czas jest na pierwszym planie. Prywatne życie bohatera było tak mocno związane z jego zawodowym, że to wszystko łączyło się ze sobą. Oj, i na koniec połączyło aż za bardzo...
Kiedy w Wilbrook jest dwóch podejrzanych, do mieściny powraca dawny przyjaciel Chandlera, który teraz jest jego przełożonym. Mitch. Gratuluję autorowi, jak rewelacyjnie oddał ten wredny charakter! Jak ten człowiek mnie irytował!!! Bardzo polubiłam Chandlera, więc tym bardziej nie mogłam spokojnie czytać o tym, jak Mitch nim pomiata, jak czuje się od niego lepszy, ważniejszy... A kiedy okazało się, że Mitch spotyka się z Teri, byłą żoną Chanda, i chcą mu odebrać dzieci poprzez wykorzystanie znajomości Mitcha, to myślałam, że wyjdę z siebie!!! Miałam wielkie nadzieje, że wszystko skończy się pomyślnie dla Chandlera, ale z każdą stroną coraz bardziej widziałam, że potrzeba by cudu...
Teri, była żona, nie pojawiała się przez większość książki, a potrafiła tak zdenerwować, haha. Kiedy się wreszcie pojawiła, zestresowało mnie to. Choć pomyślałam też, że może zejdzie się z Chandlerem? Okazało się, że nie...
Okej, ale główna akcja... Dwaj podejrzani... Gabriel i Heath. Nawet nie próbowałam zgadywać, który jest winny. Autor cały czas się bawił, nakierowując raz na tego, raz na tego. Do tego stopnia, że sam się pogubił i tu kolejny minus, bo autor pomylił się, że Gabriel był przesłuchiwany wcześniej dwukrotnie, a to był Heath! No cóż, nieważne. Nieważne też, że Gabriel uciekł im, jak dzieciom. Nieważne, że nie mogło go złapać kilkunastu policjantów. Wiem, że to było potrzebne akcji książki, ale może gdyby zwiał w troszkę innych okolicznościach... Cóż, między innymi dlatego nie daję 10.
Pod koniec... Pod koniec Chandler łączy tyle faktów... W książce czasami wplatane są wydarzenia sprzed lat. Początkowo można pomyśleć, że są wprowadzone dlatego, by dowiedzieć się, co poróżniło Chandlera i Mitcha. Nie. One są dlatego, że wiążą się z teraźniejszością! Ojejku, ile Chandler tam odkrył powiązań! Jakimi tropami poszedł! Chociaż wcześniej nie skojarzył, że Gabriel zapytał o imię Tanyi, ale no... NIEWAŻNE, haha.
Pod koniec Chandlerowi trochę odbija, ale... Porwane zostają jego dzieci. I to mnie poruszyło, bo miał z nimi tak słodką relację. Tak się kochali... One chciały z nim zostać... Ufały mu...
I wiecie co? Nie wiadomo, jak się kończy książka. Na początku byłam w szoku, bo chciałam wiedzieć, ale z drugiej strony... Tyle można sobie dopowiedzieć. Można to zinterpretować, że Chandler umiera. Można też, co bardziej prawdopodobne, pomyśleć, że dzieci zginęły... Co Chandler w takim razie zrobi z Mitchem, przez którego w porę nie dowiedzieli się, dokąd dzieci zostały porwane? A może zabił je zbieg, więc to i tak nie miało znaczenia?
Jestem pod wrażeniem, ale też i smutna, jak historia zatoczyła koło w przypadku Chandlera. Jestem w szoku, jak rozmyślałam o opiece nad dziećmi, jak chciałam, żeby Chandler wygrał... Żeby pokazał Mitchowi i Tori... A tymczasem... To okazało się tak nieistotne.
Mimo kilku niedociągnięć, mimo Tanyi w dwóch miejscach jednocześnie... Jestem naprawdę zadowolona! Wow.
Jestem zachwycona kryminałem. Jestem zachwycona książką, w której nie było absolutnie żadnego wątku miłosnego. Ani jednego. Ani przez sekundkę!

Od razu informuję, że będą spoilery, bo ta książka zostawiła mnie z tyloma myślami, że będę dyskutowała sama ze sobą, haha.
Kryminały. Kto mnie zna, ten wie, jaki mam do nich stosunek. Nie przepadam za nimi. Wyjątkiem jest zagraniczna seria Paula Fincha o Heckenburgu.
Ta książka jednak od razu wpadła mi w oko, a opis fabuły bardzo zaintrygował. Dwóch mężczyzn, których...

Po książkę sięgnąłem zachęcony opisem na okładce. Przyznaję iż pomysł na taki motyw przewodni (dwóch podejrzanych - nie wiadomo kto jest sprawcą a kto ofiarą) naprawdę mnie zaciekawił i do pewnego momentu czytałem z ciekawością - jak to się zakończy?/jak autor zaskoczy czytelników? ...no ale właśnie! Moja ciekawość uleciała zupełnie nie usatysfakcjonowana rozwojem wydarzeń i im bliżej końca, książkę czytałem już tylko aby ją skończyć i "odhaczyć" jako przeczytaną na lubimyczytać.pl ;)
Odniosłem wrażenie, że motyw przewodni książki i jego potencjał nie został w pełni wykorzystany. W mojej opinii książka jest po prostu przeciętna.

Po książkę sięgnąłem zachęcony opisem na okładce. Przyznaję iż pomysł na taki motyw przewodni (dwóch podejrzanych - nie wiadomo kto jest sprawcą a kto ofiarą) naprawdę mnie zaciekawił i do pewnego momentu czytałem z ciekawością - jak to się zakończy?/jak autor zaskoczy czytelników? ...no ale właśnie! Moja ciekawość uleciała zupełnie nie usatysfakcjonowana rozwojem wydarzeń...

Autor miał jakiś pomysł, ogólny zarys na całkiem niezłą historię, ale gdzieś po drodze się zagubił i nie umiał odnaleźć. Zakończenie pozostawia wiele do życzenia. Może autor nie do końca wiedział, jakby ta opowieść mogła się zakończyć i dał czytelnikowi wolną wolę, by sobie to zakończenie wyobrazić. Całość się dodatkowo trochę dłużyła, a obiecane zwroty akcji były dość marne. Przeczytałam, szybko zapomnę, polecać tez nie będę.

Autor miał jakiś pomysł, ogólny zarys na całkiem niezłą historię, ale gdzieś po drodze się zagubił i nie umiał odnaleźć. Zakończenie pozostawia wiele do życzenia. Może autor nie do końca wiedział, jakby ta opowieść mogła się zakończyć i dał czytelnikowi wolną wolę, by sobie to zakończenie wyobrazić. Całość się dodatkowo trochę dłużyła, a obiecane zwroty akcji były dość...

Nie podoba mi się zakończenie. Pod koniec akcja przyśpiesza i na końcu rozczarowanie.

Nie podoba mi się zakończenie. Pod koniec akcja przyśpiesza i na końcu rozczarowanie.