Druga część sagi tak samo jak pierwsza dość szybko podbiła moje serce. Walka o miłość nigdy nie była łatwa, przeważnie zawsze na drodze napotykamy jakieś przeciwności losów, przez które większość osób się podaje w tej walce. Ale ci co walczą do końca by w końcu móc być ze swoją miłością nie żałują tego nigdy i cieszą się że kiedyś tam w przeszłości podjęli tą walkę. I tak samo jest z naszą bohaterką, która dzielnie mimo przeciwności walczy o swojego ukochanego nie zamierzając się poddawać. I to jest właśnie w tej książce piękne, że poznajemy siłę prawdziwego uczucia pary nastolatków, którzy z całej siły pragną być razem. A czy im się to uda? I czy Emmie uda się uratować Caluma? Tego można się dowiedzieć czytając tę książkę, co ją wam gorąco polecam.

Druga część sagi tak samo jak pierwsza dość szybko podbiła moje serce. Walka o miłość nigdy nie była łatwa, przeważnie zawsze na drodze napotykamy jakieś przeciwności losów, przez które większość osób się podaje w tej walce. Ale ci co walczą do końca by w końcu móc być ze swoją miłością nie żałują tego nigdy i cieszą się że kiedyś tam w przeszłości podjęli tą walkę. I tak...

Saga księżycowa Marah Woolf to absolutne cudo nie tylko na zewnątrz ale również wewnątrz.

Jeśli lubicie nietypowych bohaterów, szkockie legendy i szkoły dla czarodziejskich stworzeń to spodoba Ci się ten świat.

Emma w wyniku morderstwa traci matkę i przeprowadza się do swojej rodziny w Szkocji do miejsca, że którego jej matka uciekła wiele lat temu. Teraz musi pogodzić się ze stratą, przystosować do nowej rodziny i nowej szkoły oraz rozwikłać zagadkę śmierci matki. Szczególnie, że wraca do rodziny matki a nigdy nie poznała swojego ojca. Czy ma on coś wspólnego z jej śmiercią? Zbyt wiele pytań i brak odpowiedzi dla rozdartej stratą nastolatki. A w dodatku pierwsza miłość na horyzoncie z kimś, przy kim jej życie jest zagrożone.

Jestem zachwycona tą sagą, bo uwielbiam szkockie klimaty, a książka też jest napisana bardzo uczuciowo i często wydarzenia w niej rozdzierały mi serce. Podsumowując poszczególne tomy najbardziej podobał mi się pierwszy tom i ostatni.

W pierwszym wszystko było takie nowe i ten klimat poznawania szkockich miasteczek i krajobrazów skradły mi serce jak i nowa rodzina Emmy. W dodatku wszędzie była roztoczona Aura tajemnicy, przy poznawaniu nowych postaci i faktów.

A czemu ostatni? Zapewne dlatego, że miał inne miejsce wydarzeń niż reszta i był emocjonujący do ostatniej strony. Nie można było przewidzieć zakończenia.

Nie mogę się doczekać co autorka ma mi do zaoferowania w innych swoich publikacjach. 😊

Saga księżycowa Marah Woolf to absolutne cudo nie tylko na zewnątrz ale również wewnątrz.

Jeśli lubicie nietypowych bohaterów, szkockie legendy i szkoły dla czarodziejskich stworzeń to spodoba Ci się ten świat.

Emma w wyniku morderstwa traci matkę i przeprowadza się do swojej rodziny w Szkocji do miejsca, że którego jej matka uciekła wiele lat temu. Teraz musi pogodzić...

KSIAZKOWA-PRZYSTAN.blogspot.com

Księżycowy czar to sequel historii Emmy i Caluma, którą przedstawiłam wam w kwietniu tego roku. Autorka zakończyła pierwszy tom, czyli Księżycowy blask w kluczowym i nieco dramatycznym momencie pozostawiając czytelnika w zawieszeniu. Losy bohaterów całkiem mnie zaintrygowały, więc chętnie sięgnęłam po kontynuację ich przygód.

Marah Woolf (urodzona w 1971 roku) ukończyła studia historyczne i nauki polityczne. W 2011 roku udało się jej spełnić największe marzenie - wydała swoją pierwszą powieść. Mieszka w Niemczech wraz z mężem, trójką dzieci i jaszczurką. *

Emma rozpacza nad stratą Caluma, a jej życie znów straciło sens. Jednak kiedy dowiaduje się, że ukochany nie jest martwy, ma tylko jeden cel: chce, aby chłopak do niej wrócił… Jednak nie jest to takie proste, chłopak zniknął w swoim świecie, który nie jest dostępny dla Emmy. Mimo przeciwności nastolatka się nie poddaje i podejmuje walkę o ukochanego. **

Już w recenzji pierwszego tomu serii Mary Woolf wspomniałam, że jest to seria przeznaczona dla młodszych nastolatków, którzy dopiero wkraczają w okres dojrzewania, lub dopiero co wkroczyli. Starszy czytelnik może mieć problem z prostym językiem opierającym się w dużej mierze na dialogach, powierzchownie potraktowanej scenerii oraz bohaterach, którzy nie do końca zachowują się w logiczny sposób. Historia ta jest dostosowana dla młodszej osoby, więc nic dziwnego, że w mniemaniu dojrzalszego czytelnika, takie elementy się pojawią.



Księżycowy czar rozpoczyna się w momencie, w którym Księżycowy blask dobiega końca, więc o dziurach fabularnych nie ma tu mowy. Woolf z równym zaangażowaniem kontynuuje losy Emmy i Caluma, dwójki nastolatków, których połączyło uczucie, a także magia i sekrety z nią związane. Księżycowy czar to książka niemalże identyczna, co jej poprzedniczka, jednak w pewnym momencie sceneria oraz bohaterowie drugoplanowi ulegają zmianie. Portree, szkockie miasteczko zastępuje Avallach - magiczna kraina rodem z legend arturiańskich, do której trafia Emma. Nastolatka rozpoczyna naukę w tamtejszym zamku, gdzie spotyka różnorodne istoty magiczne: wróżki, czarodziejów, wampiry, wilkołaki, a także wodniki. Pojawia się sporo nowych bohaterów, lecz tylko kilkoro z nich można nazwać drugoplanowymi - większość to tak naprawdę wypełniacze fabuły.

W pierwszym tomie czytelnik miał okazję poznać świat Emmy - drugi tom prezentuje magiczne uniwersum, do którego należy Calum. Portree i Avallach to zupełnie odmienne miejsca, w których panują inne zasady, jednak autorka poświęciła bardzo mało uwagi miejscom akcji w porównaniu z samą akcją, która gna na złamanie karku. O ile w przypadku Portree nie jest mi żal, tak o Avallachu z chęcią dowiedziałabym się nieco więcej, gdyż lokalizacja ta ma wyraźny potencjał. Emma w drugim tomie niesamowicie działała mi na nerwy - zresztą podobnie jak Calum. Jak w pierwszy tomie byli całkiem sympatyczni, tak tutaj zaprezentowali się z tej gorszej strony. Emma to bohaterka, którą najlepiej określić słowem: bezużyteczna. W momentach, w których jej przyjaciele potrzebowali jej pomocy, Emma jedyne co robiła, to zamieszanie.



W dalszym ciągu uważam, że Księżycowa saga to seria, w której niejeden młodszy czytelnik kompletnie przepadnie. To urocza i magiczna historia poruszająca kwestie pierwszej miłości, przyjaźni, więzów rodzinnych, a także walki w imieniu dobra i poświęcenia na rzecz innych osób. A to wszystko okraszone lekkim humorem, młodzieńczą naiwnością i sporą dawką akcji.

KSIAZKOWA-PRZYSTAN.blogspot.com

Księżycowy czar to sequel historii Emmy i Caluma, którą przedstawiłam wam w kwietniu tego roku. Autorka zakończyła pierwszy tom, czyli Księżycowy blask w kluczowym i nieco dramatycznym momencie pozostawiając czytelnika w zawieszeniu. Losy bohaterów całkiem mnie zaintrygowały, więc chętnie sięgnęłam po kontynuację ich przygód.

Marah Woolf...

Księżycowy czar Marah Woolf to kontynuacja losów nastolatków, Emmy i Caluma.
Emma opłakuje stratę Caluma. Nie może się z tym pogodzić, życie straciło dla niej sens. Liczył się tylko on. Jednak wkrótce dowiaduje się , że chłopak żyje. Nie daje wiary tym informacjom, jej życie nabiera blasku i radości. Ale dziewczynie wciąż zagraża niebezpieczeństwo ze strony brata Caluma, Elina. Za cel obrał sobie pomstę własnej rodziny i jego jedynym celem, jest zabicie Emmy. Dlatego teraz zamieszkuje ona w zamku Avallach. tam pobiera nauki, żyje wśród wodników, elfów, wilkołaków i wróżek. Inny, bajkowy świat. Ale wcale nie oznacza to, że tam jest tylko pięknie i kolorowo, życie płynie jak w realnym, ludzkim świecie. Mieszkańców zamku nie omijają kłopoty i problemy, targają nimi rozterki, ludy walczą między sobą o władzę i panowanie.
Emma planuje – przy pomocy innych – uwolnić Caluma, który jest więziony przez Elina. To bardzo niebezpieczne i trudne do realizacji. Czy plan Emmy się powiedzie? Czy będzie jeszcze razem z chłopcem szczęśliwa? Ale pamiętajmy, że dla Caluma została przeznaczona żona z rodu wodników Amia. Czy chłopak będzie mógł się przeciwstawić decyzji Rady i opuścić narzeczoną? Pytania same cisną się na usta ...
Księżycowy czar – podobnie jak pierwsza część sagi - to lektura polecana dla dzieci i młodzieży, ale ale będzie również przyjemna w odbiorze dla dorosłych. W powieści wzajemnie przenikają i uzupełniają się dwa światy, ten ziemski, nam bliski i drugi – dla nas raczej nieosiągalny, świat baśniowy. Co nas może spotkać w świecie realnym, każdy wie. Ale co się dzieje po drugiej stronie tafli jeziora, to tylko wiedzą wtajemniczeni. Ten kto sięgnie po tę książkę, będzie miał szansę przeżyć piękne i tajemnicze chwile w świecie istot pozaziemskich: elfów, wodników, wilkołaków, a i wróżek nie zabraknie. Jaki jest tamten świat? Inny, bardzo intrygujący i pełen niespodzianek. Rządzi się on swoimi prawami, nam często niezrozumiałymi i niewyobrażalnymi. Ciągnie nas do niego, gdyż nie wiemy co nas tam może spotkać. Pozostaje nam tylko nasze wyobrażenie, a może złudzenie …
Księżycowy czar to powieść godna polecenia dla młodzieży. Dlaczego? W doskonały, pełen delikatności i subtelności sposób uczy miłości, zrozumienia, poświęcenia dla drugiej osoby. Przestają się liczyć nasze potrzeby, ważniejsza staje się ta druga, bliska nam osoba. Naszym celem jest jej dobro, nawet kosztem naszego szczęścia. Pragniemy, aby osoba, na której nam zależy, była szczęśliwa i zadowolona, jesteśmy w stanie usunąć się w cień, aby tylko jej nie zranić. Ale też warto sobie udzielić odpowiedzi na pytanie: czy jednak nasze potrzeby się w ogóle nie liczą, a może warto zawalczyć o realizację swoich marzeń i pomóc losowi? Po lekturze tej powieści będziecie w stanie udzielić zdecydowanej odpowiedzi.
Nie jestem wielką miłośniczką książek o tematyce fantastycznej, raczej ten inny świat mnie nigdy nie pociągał. Ale ta powieść mnie zaintrygowała. Czułam się jak w pięknej baśni, wokół sami przyjaźnie nastawieni do mnie przyjaciele. Cały weekend żyłam w przekonaniu, że otacza mnie dobro i miłość, ciepło i serdeczność. Nie miałam ochoty kończyć tej książki, chciałam, aby jeszcze trwała, chciałam więcej, i więcej. Nie mogłam rozstać się z jej bohaterami, zaprzyjaźniałam się z bywalcami ziemskiego życia, byli tacy mi bliscy, ciepli i serdeczni. Nawiązałam nowe przyjaźnie, które mam nadzieję, że się nie skończą wraz z zakończeniem tego tomu, liczę na dalszy ciąg przygód, zakończenie wskazuje na to, że się jeszcze spotkamy, i to nie raz.
Ta książka powinna należeć dzisiaj do kanonu lektur szkolnych. Co prawda są tam również źli bohaterowie, ale tak naprawdę, jest ona doskonałą lekcją życia dla młodzieży. Uczy miłości i przyjaźni, walki o swoje przekonania i racje, pokazuje, że warto mieć marzenia i dążyć do ich realizacji. Pokazuje, że czasem trzeba być pokornym, a czasem mieć pazura i zdecydowanie walczyć ze złem.
Wielkim plusem powieści jest bardzo ładne wydanie. Twarda oprawa nadaje jej doniosłości. Okładka tryskająca tajemniczością i zagadkowością zachęca do sięgnięcia po nią. Trudno jest się jej oprzeć i przejść obok niej obojętnie.
Czyta się szybko, nieustanne brylowanie w dwóch światach, wielość i różnorodność bohaterów, piękne i tajemnicze okolice sprawiają tylko, że nasze odczucia wzmagają się z każdą czytaną stroną. Emocje, jakie funduje nam autorka, na długo pozostają w nas.
Polecam zdecydowanie, wyśmienita lekcja życia. Pozwoli młodym ludziom wkroczyć w dorosłe życie z plecakiem pełnym dobrych uczuć, nadziei i wiary.

Księżycowy czar Marah Woolf to kontynuacja losów nastolatków, Emmy i Caluma.
Emma opłakuje stratę Caluma. Nie może się z tym pogodzić, życie straciło dla niej sens. Liczył się tylko on. Jednak wkrótce dowiaduje się , że chłopak żyje. Nie daje wiary tym informacjom, jej życie nabiera blasku i radości. Ale dziewczynie wciąż zagraża niebezpieczeństwo ze strony brata Caluma,...

Moja ulubiona książka z następnymi częściami

Moja ulubiona książka z następnymi częściami

Sama historia, mimo swej banalności oraz zatrważających momentami luk konstrukcyjnych, wciąga i sprawia, że wieczór szybko mija ;)
Jeśli chodzi o tłumaczenie, drogie Wydawnictwo Srebrny Las, "chłopacy" w co drugim zdaniu - serio?

Sama historia, mimo swej banalności oraz zatrważających momentami luk konstrukcyjnych, wciąga i sprawia, że wieczór szybko mija ;)
Jeśli chodzi o tłumaczenie, drogie Wydawnictwo Srebrny Las, "chłopacy" w co drugim zdaniu - serio?