Najczęściej postacie o supermocach przedstawiane są w filmach, kreskówkach, bajkach jako bohaterzy pozytywni, którzy pojawiają się w odpowiednim miejscu, o właściwym czasie, służą społeczeństwu, występują przeciw unicestwieniu miasta, neutralizują wroga. Przypominają bogów w ciele człowieka o niecodziennych zdolnościach.
Jednak rzadko mówi się o tym, jaki bałagan pozostawiają superbohaterowie po heroicznych walkach ze złem, które najczęściej rozgrywane są w centrum miasta na oczach ludzi. 
"Iniemamocni 2" jest dobrym przykładem historii superbohaterów, którzy ukazani są nie tylko w pozytywnym świetle, ale narrator wplata też mniej przyjemne wątki, które opowiadają o tej mroczniejszej mocy superbohaterów, jak  również o tych niemiłych aspektach dotyczących osób spoza kręgu i zwykłych ludzi.

Drugą istotną kwestią, o jaką zahacza ta historia to aspekt dyskryminacji "innych". Najczęściej superbohaterowie jednak nie mają wpływu, na to, co ich spotkało, z jakimi urodzili się mocami lub jakie cechy im nadano, będąc w stanie ubezwłasnowolnienia. 
Przy tym wszystkim nie wolno zapomnieć o tym, że superbohaterowie to jednak nadal ludzie, którzy chyba tym bardziej i mimo wszystko mają trudniej w życiu codziennym, muszą się ukrywać pod maskami, pod pancerzem, próbując w jakiś sposób zachować resztkę prywatności oraz anonimowości. Dwa, to ludzie, którzy podobnie jak inni, mają swoje cele i marzenia związane na poziomie człowieczeństwa. 
Przez to, że są inni, nad wyraz nacechowani, nie świadczy o tym, że sami z tym czują się lepsi, bywa, że ich super moc bywa bardziej przytłaczająca psychicznie, stanowi bardziej balast, a przy tym równocześnie marzą o zeznaniu zwykłego spokoju..

"Iniemamocni 2" pokazują, że superbohaterowie nie tylko dosłownie mierzą się ze złem, próbując zapobiegać wszelkim katastrofom ludzi chytrych, skąpych, próżnych i okrutnych. 
Bajka ta przypomina, że warto mieć wokół siebie bohaterów, nie koniecznie tych z nadprzyrodzonymi mocami, ale należy pamiętać, że to zwykli ludzi, którzy także na co dzień mierzą się z nieprzyjemnościami i przykrościami.
Niemniej, prawdziwi bohaterowie nie potrzebują supermocy, nie kryją się pod maską czy nowoczesnym uzbrojeniem. Czasami wystarczy się rozglądnąć, bo tacy właśnie wyjątkowi ludzie na ogół nie są widoczni gołym okiem, oni są i pomagają po cichu i to jest dopiero supermoc. Robić coś wielkiego, ważnego i pożytecznego bez publicznego blichtru i oklasków.

Najczęściej postacie o supermocach przedstawiane są w filmach, kreskówkach, bajkach jako bohaterzy pozytywni, którzy pojawiają się w odpowiednim miejscu, o właściwym czasie, służą społeczeństwu, występują przeciw unicestwieniu miasta, neutralizują wroga. Przypominają bogów w ciele człowieka o niecodziennych zdolnościach.
Jednak rzadko mówi się o tym, jaki bałagan...