Książki Zofii Staneckiej zawsze poruszają ważne dla dzieci tematy. Jest w nich coś swojskiego, sprawiającego, że mamy wrażenie, że bohaterzy powołani przez nią do istnienia są realni i namacalni. A wszystko przez to, że możemy popatrzeć na świat z ich punktu widzenia chociaż sami nie są narratorami. Seria książek „Basia” zabiera młodych czytelników w świat bliskich im tematów, codziennych sytuacji. Wykreowana przez pisarkę bohaterka staje się pretekstem do snucia wielu historii. Każda z nich jest wartościowa, pouczająca i można z powodzeniem wykorzystać w terapii, rozmów o odczuciach, mogą zachęcić do dzielenia się doświadczeniami dzieci. Świat małej bohaterki nie jest idealny, wymuskany i wspaniały. Jednak mali bohaterzy są kochani przez swoich rodziców, którzy pomagają im się zmierzyć z brutalnością otoczenia, a czasami z męczącą codziennością. Wokół kilkuletniej Basi znajdziemy całe mnóstwo przyjaciół, bliskich. Świat jest w tych opowieściach pięknie różnorodny i przez to interesujący. Mali bohaterzy są wrażliwi na sztukę, historię, otoczenie, napotykanych ludzi oraz zwierzęta, a także mikroby. Każdy element otoczenia to pretekst do pokazania wyzwań oraz świata dziecięcych emocji. Bohaterzy bywają nowymi sytuacjami początkowo są zszokowani, później przerażeni, zaciekawieni, aż w końcu zaczynają rozumieć zjawiska, z którymi się zderzają. Zofia Stanecka w swoich książkach pokazuje zwyczajny świat dzieci. Każdy wycinek codzienności to ciekawa i pouczająca historia wprowadzająca w świat pozytywnych wzorców, Nie ma tu obojętności. Za to czasami wręcz nadmierna ciekawość i opiekuńczość, której w świecie dorosłych już nie spotkamy. Do tego pokazanie świata z dziecięcej perspektywy sprawia, że mamy do czynienia z lekturami bardzo życiowymi, poruszającymi sprawy bliskie dzieciom, wyzwania, którym muszą stawić czoła. Kolejną wspaniałą rzeczą jest pokazanie, że cała rodzina uczestniczy w wychowaniu dzieci, a nie tylko rodzice. Nie ma tu egoistycznej postawy „zrobili se dzieciaki to niech teraz se je chowają”. Dzieci są tu częścią społeczności. Mniej wiedzą, wymagają opieki i uczenia, ale trzeba ich potrzeby szanować i do ich wątpliwości podchodzić z powagą.
Solidna oprawa, estetyczna szata graficzna, prosty żywy język – wszystko to sprawia, że młodzi czytelnicy bardzo chętnie sięgają po kolejne książki Zofii Staneckiej. Wielkim plusem prozy pisarki jest zachęcanie dzieci do przemyśleń oraz dyskusji. Każda przygoda kryje przesłanie. Bardzo podobają nam się też proste, ale jednocześnie fantastyczne ilustracje Marianny Oklejak. To właśnie one skutecznie przyciągnęły uwagę córki, kiedy osiem lat temu po raz pierwszy sięgnęła po książki z serii. Od tamtego czasu nadal zachwycamy się i tekstem i dopełniającymi go scenami z życia bohaterów. Na prostych rysunkach widzimy żywiołową akcję i całą masę emocji towarzyszących bohaterom. Zdecydowanie polecam.

Książki Zofii Staneckiej zawsze poruszają ważne dla dzieci tematy. Jest w nich coś swojskiego, sprawiającego, że mamy wrażenie, że bohaterzy powołani przez nią do istnienia są realni i namacalni. A wszystko przez to, że możemy popatrzeć na świat z ich punktu widzenia chociaż sami nie są narratorami. Seria książek „Basia” zabiera młodych czytelników w świat bliskich im...

Ilekroć wpadnie mi w ręce jakaś książka z serii o Basi, tylekroć się przekonuję, że mnie te historie irytują. I na dobrą sprawę nie potrafię jednoznacznie powiedzieć dlaczego. Może to kwestia głównej bohaterki, która nie zawsze zachowuje się idealnie, ale przecież Pipi albo Małą Mi bardzo lubię. Tym razem przecież pomogła kuzynce przełamać tremę. ‎Może to kwestia samych opowieści, które nie potrafią mnie zaciekawić. Są to bardziej opisy sytuacji, z których nie wynika żadna puenta. Nie wiem. Za to mały słuchacz poświęca tym historyjkom dużo uwagi, z empatia odnosi się do przeżyć postaci. Nie wiem tylko jakie wnioski wyciągnie. Przekonam się niebawem. Zatem, czy polecam? Nie. Lecz również nie odradzam. 

Ilekroć wpadnie mi w ręce jakaś książka z serii o Basi, tylekroć się przekonuję, że mnie te historie irytują. I na dobrą sprawę nie potrafię jednoznacznie powiedzieć dlaczego. Może to kwestia głównej bohaterki, która nie zawsze zachowuje się idealnie, ale przecież Pipi albo Małą Mi bardzo lubię. Tym razem przecież pomogła kuzynce przełamać tremę. ‎Może to kwestia samych...

Historia o tym, że nie trzeba być idealny. Bardzo mądra opowieść dla dzieci. Basia to dziecko, których rodziców chyba bym polubiła, bo Basia może pobrudzić się lodami, tańczyć jak umie (nie najlepiej),Basia może być sobą. Jej przyjaciółka Lula natomiast ma być idealna; czysta, poukładana i grzeczna. Autorka trafnie pokazała różne modele wychowania i skutki jakie przynieść mogą owe sposoby. Moja córka - zdecydowanie bliższa Basi wysłuchała z uwagą całej bajki (dość długa dla przedszkolaka) a po niej refleksyjnie powiedziała, że chyba wcale nie tak fajnie ma ta Lula.
Fajny podkład do zaczęcia rozmowy z dzieckiem o akceptacji o różności, o talentach i o tym, że aby być szczęśliwym nie trzeba być idealnym.

Historia o tym, że nie trzeba być idealny. Bardzo mądra opowieść dla dzieci. Basia to dziecko, których rodziców chyba bym polubiła, bo Basia może pobrudzić się lodami, tańczyć jak umie (nie najlepiej),Basia może być sobą. Jej przyjaciółka Lula natomiast ma być idealna; czysta, poukładana i grzeczna. Autorka trafnie pokazała różne modele wychowania i skutki jakie przynieść...