Skończywszy wczoraj Gothique (książkę która wzbudziła we mnie dość ambiwalentne uczucia),postanowiłem dzisiaj dokończyć Plague of Dreams jako coś lekkiego do poczytania.

Oczywiście miałem rację, główny zły musiał walczyć osobiście z Rayne, choć muszę przyznać, że to była bardzo wyrównana walka. Nie zmienia to jednak faktu, że Rayne (jak z resztą każdy dhampir w jakiejkolwiek historii) cały czas ma zbroję fabularną widoczną wręcz z kosmosu. Choć autor próbował czegoś innego, bo antagonista próbował ostrzec ją przed czymś w stylu „twoi sojusznicy to nie się tym za co ich uważasz” to wpadł w kolejny schemat. Mam przewagę bo wiem co się wydarzy w późniejszych numerach.

Nie ukrywam, że ta „trylogia” jest słaba, choć próbowała coś zmienić to jest pełna schematów. Dopiero teraz sobie zdałem sprawę jak bardzo to pasuje do WSZYSTKICH komiksów z BloodRayne. Podejrzewam, że to chyba zależy od tego jak bardzo mogę przetrawić ich bolączki.

Skończywszy wczoraj Gothique (książkę która wzbudziła we mnie dość ambiwalentne uczucia),postanowiłem dzisiaj dokończyć Plague of Dreams jako coś lekkiego do poczytania.

Oczywiście miałem rację, główny zły musiał walczyć osobiście z Rayne, choć muszę przyznać, że to była bardzo wyrównana walka. Nie zmienia to jednak faktu, że Rayne (jak z resztą każdy dhampir w...