Jeden błąd

Prawdziwa bomba emocji. Czyta się jednym tchem, na początku dominuje złość na bohaterkę, jednak potem są to pozytywne uczucia. Wreszcie udaje się jej pozbyć strachu i walczy o siebie. Najlepiej czytać, kiedy nie trzeba w domu nic robić, bo książka siedzi w głowie.

Prawdziwa bomba emocji. Czyta się jednym tchem, na początku dominuje złość na bohaterkę, jednak potem są to pozytywne uczucia. Wreszcie udaje się jej pozbyć strachu i walczy o siebie. Najlepiej czytać, kiedy nie trzeba w domu nic robić, bo książka siedzi w głowie.

Pokaż mimo to

139/2020
Moja czwarta książka autorki i znowu się nie zawiodłam. Tylko szkoda że koniec nie był bardziej rozbudowany. Polecam.

139/2020
Moja czwarta książka autorki i znowu się nie zawiodłam. Tylko szkoda że koniec nie był bardziej rozbudowany. Polecam.

Pokaż mimo to

Nie potrafię opisać jaki ogrom emocji wywołała we mnie ta książka. Pomimo ogromu bardzo ciężkich problemów, jakie zostały w niej poruszone, czytało mi się ja niezwykle lekko i bardzo szybko, pomimo, że książka do cienkich nie należy.

Jest w niej dużo smutku, łez i bólu, ale także, a może przede wszystkim jest miłość i to taka, która jak już wybucha to burzy w swoim otoczeniu wszystko, pali się ogniem mocnym i silnym. Jest prawdziwa i skora do poświęceń. Jednak taka miłość niesie ze swoją mocą niestety wiele zniszczeń i ofiar. Powstaje pytanie czy bohaterowie będą potrafili unieść ciężar takiej miłości i żyć z jej konsekwencjami przez całe życie.

No bo czy ma przyszłość związek nauczycielki i ucznia. Zarówno Mikołaj jak i Dominika zdają sobie sprawę, że uczucie, które się budzi między nimi jest zakazane i nie do przyjęcia przez otoczenie. Ona z nim walczy, gdyż zdaje sobie sprawę z konsekwencji takiego związku. Natomiast Mikołaj to chłopak, który żyje według zasady "Niczego nie będę żałować" i nie ukrywa się ze swoimi uczuciami względem Dominiki. I muszę tu koniecznie napisać, że jestem wielką fanką Mikołaja. Jego ogrom miłości do Dominiki i całej swojej rodziny, i to jak walczył z całym syfem w swoim życiu, sprawia, że mam do niego ogromny szacunek. A ta jego ekspresja słowna, cudo.

Czy ich miłość ma rację bytu w społeczeństwie? Czy Dominika znajdzie w sobie siłę, aby odejść od narzeczonego kata i żyć w zgodzie z samą sobą? Tego nie zdradzę, bo wiele osób nie miało by przyjemności z czytania.

Ja żałuję tylko jednego, że tak szybko ją przeczytałam. Na pewno wrócę do niej jeszcze nie raz. Gorąco polecam.

Nie potrafię opisać jaki ogrom emocji wywołała we mnie ta książka. Pomimo ogromu bardzo ciężkich problemów, jakie zostały w niej poruszone, czytało mi się ja niezwykle lekko i bardzo szybko, pomimo, że książka do cienkich nie należy.

Jest w niej dużo smutku, łez i bólu, ale także, a może przede wszystkim jest miłość i to taka, która jak już wybucha to burzy w swoim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Coś okropnego. Infantylna, głupia, źle napisana. Nie wywołała we mnie nawet pół pozytywnej emocji.

Coś okropnego. Infantylna, głupia, źle napisana. Nie wywołała we mnie nawet pół pozytywnej emocji.

Pokaż mimo to

"Słowa mają moc, znacie to? Wypowiedziane głośno, stają się faktem. Ale ja nadal nie potrafiłam tego zaakceptować."

Główną bohaterką jest Dominika, młoda kobieta, która skończyła studia i niedługo zacznie pracę jako nauczycielka. Jej narzeczonym jest Oliwier, prawnik, który jest wspólnikiem w firmie ojca Dominiki. Para niedługo ma się pobrać ale im bliżej daty ślubu tym Domi ma większe wątpliwości.

Zaczynając pracę w szkole, Dominika zostaje wychowawcą klasy do której uczęszcza Mikołaj: chłopak z problemami w domu. Nauczycielka zaczyna się dość mocno interesować losem jej ucznia a chłopak odkrywa prawdę, do której kobieta wstydzi się przyznać.

Książka to piękna opowieść, którą połyka się jednym tchem aczkolwiek o dość przewidywalnej fabule. Ukazuje taki słodko-gorzki romans, który na dodatek wcale nie powinien istnieć.

Bohaterowie są bardzo prawdziwi. Nie są wyidealizowani i posiadają zarówno wady jak i zalety. Mam jednak wrażenie, że relacja wskoczyła trochę zbyt szybko na wyższy poziom.

Książka momentami bardzo wzruszająca, porusza temat przemocy wobec kobiet i ich bezradności i uzależnienia od swojego oprawcy.

Jest to moja pierwsza książka autorki i zapewniam, że nie ostatnia!
Polecam tę piękną historię

"Słowa mają moc, znacie to? Wypowiedziane głośno, stają się faktem. Ale ja nadal nie potrafiłam tego zaakceptować."

Główną bohaterką jest Dominika, młoda kobieta, która skończyła studia i niedługo zacznie pracę jako nauczycielka. Jej narzeczonym jest Oliwier, prawnik, który jest wspólnikiem w firmie ojca Dominiki. Para niedługo ma się pobrać ale im bliżej daty ślubu tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę czytało mi się dobrze, a szczególnie zakończenie podciągnęło ocenę. Nie wiem, czy takie historie dzieją się naprawdę, nigdy nie byłam ich świadkiem. Moja niewiedza może wynikać z nieznajomości ludzi wywodzących się z kompletnej patologii, a taki typ rodziny prezentuje nam autorka. Wróć, właściwie to daje nam niezły kontrast. Główna bohaterka ma na imię Dominika i właśnie skończyła studia polonistyczne. Jej rodzice to bardzo szanowani ludzie- ojciec to prawnik z własną kancelarią, natomiast matka prowadzi dobrze prosperującą restaurację. Sama Dominika jest zaręczona z Oliwierem, facetem, który ma stać się wspólnikiem jej ojca. Wszystko ładnie, pięknie, tylko że Oliwier nie chce, aby jego ukochana pracowała. Nie chce też wielu innych rzeczy,
o których sami się dowiecie, gdy przeczytacie książkę. W końcu jednak dziewczyna upiera się i w roli zastępcy nauczyciela-wychowawcy podejmuje pracę w liceum. Jest to skok na głęboką wodę, bo uczniowie traktują ją bardzo ostro, a w szczególności Malwina, jedna z gorszych "ziółek" szkoły. Kobieta poznaje też Mikołaja. Chłopak bardzo rzadko pojawia się w szkole, a dodatkowo jest sąsiadem Dominiki. Tutaj widzimy dodatkowy kontrast życiowy. Podczas gdy polonistka mieszka na prywatnym osiedlu z ochroną, Mikołaj zamieszkuje starą, zapuszczoną kamienicę
z patologicznymi sąsiadami w tle. Dominika chce pomagać chłopakowi, często odwiedza też jego matkę. Czy zauroczenie między Mikołajem
a Dominiką zostanie odkryte przez dyrekcję szkoły? Co na to wszystko Oliwier, czy on jest na pewno taki szarmancki i święty? Warto przeczytać.
Książka jest bardzo mocna, opiewa w opisy przemocy, natarczywości, zdrady i brutalnego seksu. Koniec jednak łagodzi nam wiele wątków, co bardzo mnie ucieszyło. Czytanie tej książki nie jest czasem straconym, choć czasem zastanawiałam się, czy realnie jest możliwe to wszystko, o czym można tu przeczytać. Sami to oceńcie.

Książkę czytało mi się dobrze, a szczególnie zakończenie podciągnęło ocenę. Nie wiem, czy takie historie dzieją się naprawdę, nigdy nie byłam ich świadkiem. Moja niewiedza może wynikać z nieznajomości ludzi wywodzących się z kompletnej patologii, a taki typ rodziny prezentuje nam autorka. Wróć, właściwie to daje nam niezły kontrast. Główna bohaterka ma na imię Dominika i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Zarwałam nockę by ją dokończyć. Młoda nauczycielka próbuje swoich sił w szkole i zakochuje się w uczniu, alw q domu czeka na nia narzeczony, który jest jej katem

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Zarwałam nockę by ją dokończyć. Młoda nauczycielka próbuje swoich sił w szkole i zakochuje się w uczniu, alw q domu czeka na nia narzeczony, który jest jej katem

Pokaż mimo to

Kolejny raz pióro Anny Szafrańskiej mnie nie zawiodło. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że powieści Ani Szafrańskiej i jej cała twórczość w moim przypadku to odkrycie roku!

Historia z ,,Jeden błąd" jest ciekawa, nietypowa i pełna oryginalności. Relacja Dominiki i Mikołaja z góry jest skazana na klęskę. Mimo to między bohaterami dochodzi do czegoś więcej. Czasami nadzieja umiera na samym końcu i może prowadzić do czegoś pięknego.

Poza tym okropnie irytowała mnie postać Malwiny!

Polecam. Książka idealna na jesienne wieczory z ciepłym kakao/herbatą i kocykiem.

Kolejny raz pióro Anny Szafrańskiej mnie nie zawiodło. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że powieści Ani Szafrańskiej i jej cała twórczość w moim przypadku to odkrycie roku!

Historia z ,,Jeden błąd" jest ciekawa, nietypowa i pełna oryginalności. Relacja Dominiki i Mikołaja z góry jest skazana na klęskę. Mimo to między bohaterami dochodzi do czegoś więcej. Czasami nadzieja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny raz pióro @annaszafranskaauthor mnie oczarowało! Kolejny raz dostałam historię pełną sprzecznych emocji, uczuć i niesamowitych zdarzeń. Nie wiem jak, ale za każdym razem autorka sprawia, że ja jej książki dosłownie pochłaniam i do tego mocno przeżywam.
.
Ta fabuła to taki słodko-gorzki romans i dramat w jednym. Pokazująca jak ofiarom przemocy psychicznej lub fizycznej, ciężko podjąć pierwszy krok o rozstaniu. Jak ciężko uwolnić się od dotychczasowego życia, które wciąż wzbudza w nich nadzieję, a potem rozczarowuje i rani. Jak życie w toksycznym związku niszczy naszą samoocenę i ogranicza możliwości. Niesamowita, z pozoru taka prosta fabuła, a wnosząca tak wiele. Poruszająca ważny, obecny temat i dająca mocno do myślenia.
Jeśli chodzi o miłość między głównymi bohaterami, to oczywiście była ona może nieetyczna, dziwna, ale tak bardzo realistyczna, że żadne granice nie miały dla mnie znaczenia. Naprawdę im kibicowałam i liczyłam na happy end. Mikołaj mocno mi imponował i mimo, że trochę pogubił się w tym co ważne, szanowałem jego każdą decyzję.
.
A o czym jest książka!?
Historia opowiada o Dominice, która już od dobrych kilku lat jest w związku z Oliwierem. On Pan prawnik, ona niedługo dostanie dyplom i będzie mogła starać się o wymarzoną prace jako nauczycielka. Wszystko z boku wygląda jak życie w kolorach tęczy, jednak Dominika ma coraz większe wątpliwości co do dalszego związku ze swoim impulsywnym i lubiącym mieć wszystko pod kontrolą narzeczonym. Jeszcze większy mętlik ogarnia ją w momencie, gdy do jednego ze swoich wychowanków zaczyna czuć więcej...
.
Bardzo mocni polecam! Niesamowicie wciągająca, poruszająca i emocjonująca! Autorka w niesamowity sposób przejmuje kontrolę nad czytelnikiem i po prostu nie daje o sobie zapomnieć 😍 Takich historii pragnie się tylko więcej i więcej!

Kolejny raz pióro @annaszafranskaauthor mnie oczarowało! Kolejny raz dostałam historię pełną sprzecznych emocji, uczuć i niesamowitych zdarzeń. Nie wiem jak, ale za każdym razem autorka sprawia, że ja jej książki dosłownie pochłaniam i do tego mocno przeżywam.
.
Ta fabuła to taki słodko-gorzki romans i dramat w jednym. Pokazująca jak ofiarom przemocy psychicznej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo emocjonująca książka. Nie mogłam się od niej oderwać, pochłonęła mnie w całości. Główna bohaterka Dominika, niby taka inteligentna Pani magister, a głupia jak but, uległa, skromna, cicha, skryta, bez kręgosłupa i własnego zdania. Nigdy nie mówi co myśli, za wszystko przeprasza, a później się dziwi, że nikt nie traktuje jej poważnie, a uczniowie wyzywają od blachar, dziwek itp. Uważa, że jak ktoś nie ma studiów to jest nikim, że nie ma przyszłości. Pozwalała się katować i gwałcić narzeczonemu. Wystarczyło, że Oliwier powiedział przepraszam i kocham Cię, a wszystko było ok. Nie rozumiała dlaczego matka Mikołaja jest z jego ojcem-katem, a sama dobrowolnie była ze swoim oprawcą. No co za hipokryzja! W dodatku to jej obwinianie się o całe zło świata... przesadzone! A to jak okłamała Mikołaja, że poroniła i uciekła z miasta będąc w ciąży, woła o pomstę do nieba. No co za suka!!! Jak mogła go pozbawić świadomości, że ma syna??? Ukrywała to przed nim przez 5 lat i tylko przypadkiem się dowiedział. Mikołaj, nie miał w życiu lekko, ojciec alkoholik-kat, na co dzień praca-dom-szkoła. Utrzymywał rodzinę. Chłopak naprawdę się starał, ale na jego nieszczęscie zakochał się w Dominice, swojej nauczycielce. Na początku dopingowałam ich "związek", ale im dalej tym bardziej żal mi było, nie jej a Mikołaja, bo zatracił się w tym uczuciu. A ona...niby go tak kochała, a zrobiła mu takie świństwo. A taka ona wrażliwa i empatyczna... Historia ciekawa, wciągająca, wzbudzająca mnóstwo emocji, poprzez smutek, współczucie, po gniew i bezsilność. Serdecznie polecam przeczytać!

Bardzo emocjonująca książka. Nie mogłam się od niej oderwać, pochłonęła mnie w całości. Główna bohaterka Dominika, niby taka inteligentna Pani magister, a głupia jak but, uległa, skromna, cicha, skryta, bez kręgosłupa i własnego zdania. Nigdy nie mówi co myśli, za wszystko przeprasza, a później się dziwi, że nikt nie traktuje jej poważnie, a uczniowie wyzywają od blachar,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to