Książka jest czymś w rodzaju zapisu rekolekcji przeprowadzonych przez profesora dogmatyki, ks. Roberta Woźniaka. Są to rekolekcje na temat Trójcy Świętej, dość takie bym powiedział "medytacyjne" i łatwe w odbiorze, a jednak prostujące pewne kwestie. Autor w pewnym sensie idzie tutaj pod prąd szeroko pojętej teologii apofatycznej, podkreślając, że Bóg chciał nam się objawić i zrobił to w Chrystusie. Przede wszystkim ks. Woźniak podkreśla, że bycie Osobą w Trójcy, to bycie relacją. Nasze życie jest natomiast stworzone na wzór życia Trójcy, gdyż jesteśmy istotami relacyjnymi, a zrywanie relacji w pewnym sensie jest grzechem. Ogólnie bardzo polecam rozważania księdza profesora, a najlepiej podsumowuje je chyba ten dłuższy cytat:

" W jaki sposób Jezus odsłania Ojca? Pokazując, że On sam jest relacją do Ojca. W jaki sposób odsłania widzialność świata? Pokazując, że świat to istnienie w relacji do Boga. Oto cała tajemnica stworzenia. Poznajemy nasz początek, patrząc na Jezusa, ponieważ wtedy poznajemy Ojca. I jednocześnie poznajemy kres naszego istnienia – wracając do Ojca, odnajdziemy szczęście, ponieważ dojdziemy do pełni, do której zostaliśmy przeznaczeni.
Wróćmy jeszcze do relacji. Święty Tomasz z Akwinu uważał, że absolutność niezmierzonego, boskiego, jednego i jedynego bytu jest utkana dzięki relacjom, które tworzą trzy różne od siebie Osoby. Ale nie na poziomie bytu, tylko na poziomie osoby. Osoba w Bogu to jest relacja. W Bogu nie ma Ojca bez Syna i nie ma Syna bez Ojca, dlatego że w Bogu wszystko jest czystą relacją. Jego jedna natura, Jego jeden byt – to cztery relacje tworzone przez trzy osoby.
Dlatego też św. Tomasz z Akwinu uznał, że stworzenie jest relacją między Bogiem i tym, co stworzone. Jeśliby odsunąć relację od stworzenia, upadłoby ono w nicość. Tomasz pisał, że stworzenie polega na tym, że Bóg podarował siebie, ustanowił relację. Mówił do nicości i nicość stała się czymś (zob. Rz 4,17). Ustanowił relację i przedmiot tej relacji. W średniowieczu ukuto nawet zasadę, że nietrynitarny Bóg nie mógłby być Stwórcą, nie mógłby przekroczyć swej nieskończoności. Mógłby stworzyć jedynie w tym znaczeniu, że uczyniłby byt pośredni między Nim a światem i dopiero ten pośredni byt stworzyłby świat. Ale żadnej relacji z Bogiem wtedy by nie było.
W żadnej wcześniejszej religii nie było tak dalece prawdziwej relacji człowieka i Boga. Nie ma jej w islamie, bo Bóg jest zbyt wielki, nie ma jej w buddyzmie, bo Bóg jest bezosobowy… Tylko chrześcijaństwo pozwala na to, by dotknąć Boga, by Go zobaczyć, mówić do Niego, słyszeć Go. Tajemnica trynitarna polega na tym, że Bóg może stać się treścią ludzkiego życia. Gdyby Bóg nie był Ojcem, Synem i Duchem – relacją, odniesieniem się do siebie – niemożliwe byłoby to, żeby w Niego wierzyć tak, jak wierzą chrześcijanie. Schowajmy głęboko w sercu tę prawdę, głośmy ją i brońmy całym życiem."

Książka jest czymś w rodzaju zapisu rekolekcji przeprowadzonych przez profesora dogmatyki, ks. Roberta Woźniaka. Są to rekolekcje na temat Trójcy Świętej, dość takie bym powiedział "medytacyjne" i łatwe w odbiorze, a jednak prostujące pewne kwestie. Autor w pewnym sensie idzie tutaj pod prąd szeroko pojętej teologii apofatycznej, podkreślając, że Bóg chciał nam się objawić...