Po "Przewodnik ksenofoba" sięgnęłam, nie mając większego pojęcia o tym kraju. Lektura jest lekka i przyjemna, w podobny też sposób podano intrygujące ciekawostki i podstawowe informacje o Belgii i Belgach. Czyta się ją bowiem jak opowieść znajomego, który w Belgii był i wrócił (zresztą autor sam raczej wpada do Belgii niż w niej mieszka),nie tak jak typowy przewodnik. Dzięki temu informacje łatwo przyswoić.

Po "Przewodnik ksenofoba" sięgnęłam, nie mając większego pojęcia o tym kraju. Lektura jest lekka i przyjemna, w podobny też sposób podano intrygujące ciekawostki i podstawowe informacje o Belgii i Belgach. Czyta się ją bowiem jak opowieść znajomego, który w Belgii był i wrócił (zresztą autor sam raczej wpada do Belgii niż w niej mieszka),nie tak jak typowy przewodnik....

Przyjemna, krótka lektura, znacznie mniej żartobliwa od czytanych przeze mnie wcześniej odcinków francuskiego, hiszpańskiego czy australijskiego.

Antony Mason jest doświadczonym pisarzem, mającym na koncie ponad 80 książek o wielorakiej tematyce. Nie jest ani Belgiem z urodzenia, ani mieszkańcem tego kraju. Przyjeżdża do niego sporadycznie na wakacje. Być może z tego powodu opisał naród w dosyć suchy sposób z pewną dozą rezerwy (mówiąc pół żartem, pół serio - może nie chciał narazić się rodzinie żony Belgijki). Nie brakuje bowiem w jego opisie faktów, a mało jest tekstów z przymrużeniem oka.

Czytelnik odczuje dystans i rywalizację dzielącą Flamandów i Walonów, dowie się jak obie nacje widzą się nawzajem, z czego słyną i jakie święta obchodzą. Nie brakuje też ciekawostek dotyczących systemu edukacji, rządu, zwyczajów... Opis jest jednak na tyle lakoniczny, że być może lepiej byłoby zajrzeć do innej pozycji na ten temat. "Przewodnik ksenofoba" nie jest bowiem ani skarbnicą wiedzy, ani satyrą z prawdziwego zdarzenia.

Przyjemna, krótka lektura, znacznie mniej żartobliwa od czytanych przeze mnie wcześniej odcinków francuskiego, hiszpańskiego czy australijskiego.

Antony Mason jest doświadczonym pisarzem, mającym na koncie ponad 80 książek o wielorakiej tematyce. Nie jest ani Belgiem z urodzenia, ani mieszkańcem tego kraju. Przyjeżdża do niego sporadycznie na wakacje. Być może z tego...

Przewodniki ksenofoba nabierają blasku, gdy ich autorami są rodowici przedstawiciele opisywanych nacji, w dodatku żyjący na co dzień w swoim kraju. Pozornie brak dystansu zwykle jest wadą, ale okazuje się w tej serii zaletą. Dobrze to widać na przykładzie Belgów. W tym tomiku czegoś zabrakło - może satyrycznego podejścia do tematu, może wnikliwej znajomości obu nacji, które jakoś nie mogą stworzyć w pełni jednolitego narodu. w każdym razie czyta się lekko, można sporo się dowiedzieć, ale to bardzo przeciętna książeczka. Dla chcących poznać trochę mieszkańców Belgii - przydatna.

Przewodniki ksenofoba nabierają blasku, gdy ich autorami są rodowici przedstawiciele opisywanych nacji, w dodatku żyjący na co dzień w swoim kraju. Pozornie brak dystansu zwykle jest wadą, ale okazuje się w tej serii zaletą. Dobrze to widać na przykładzie Belgów. W tym tomiku czegoś zabrakło - może satyrycznego podejścia do tematu, może wnikliwej znajomości obu nacji, które...