Najlepsza że wszystkich części.
Przede wszystkim mniej wulgarna, fabuła jest interesująca i jedyne co mnie zdenerwowało, to końcówka...

Najlepsza że wszystkich części.
Przede wszystkim mniej wulgarna, fabuła jest interesująca i jedyne co mnie zdenerwowało, to końcówka...

4.cz.serii Mam nadzieję że będzie 5.....
Kończy się dziwnie.....

4.cz.serii Mam nadzieję że będzie 5.....
Kończy się dziwnie.....

„Gdybym wcześniej nie kochała tego faceta, to teraz zakochałabym się w nim bez żadnych wątpliwości.
Zajęło mi to pół życia, całe lata wypełnione bólem i złymi decyzjami, ale w końcu znalazłam swojego księcia z bajki w facecie, który zawsze mi towarzyszył”.

♣♣♣

„Niekochana” autorstwa Madeline Sheehan to czwarta już część serii o szalonym i brutalnym świecie gangu motocyklowego.

Tutaj skupiamy się, głównie na losach Dorothy i Hawka, ale nie brakuje również akcji z bohaterami poprzednich części.

Jakie więc wrażenie wywarła na mnie ta książka? Co tu dużo mówić.

,,Niekochana” tak jak poprzednie części po prostu przeleciała przez moje ręce, pochłonięta w parę godzin.

Mimo iż myślałam, że losy motocyklistów Hell’s Horsemen, trochę już mogły mi się przejeść, to jednak okazało się, że się mylę, a samą historię czytało mi się naprawdę przyjemnie. Była zdecydowanie mniej wulgarna od swoich poprzedniczek, co mi osobiście bardzo odpowiada, gdyż to właśnie te nazbyt brutalne zachowanie i często niepotrzebne przekleństwa trochę mnie zniechęcały.

Zdecydowanie nie są to typowe romanse. Mimo to mamy tu również dużo szybkiej akcji i emocjonalnego tornada.

Wszystko to sprawiło, że nie przestawałam czytać aż do końca.

Polecam, każdemu, kto lubi książki bez upiększania tego, co tak naprawdę w prawdziwym świecie jest okrutne i często niekończące się happy endem.

„Gdybym wcześniej nie kochała tego faceta, to teraz zakochałabym się w nim bez żadnych wątpliwości.
Zajęło mi to pół życia, całe lata wypełnione bólem i złymi decyzjami, ale w końcu znalazłam swojego księcia z bajki w facecie, który zawsze mi towarzyszył”.

♣♣♣

„Niekochana” autorstwa Madeline Sheehan to czwarta już część serii o szalonym i brutalnym świecie gangu...

To była dobra historia, mniej wulgarna niż poprzednie. Muszę przyznać, że mimo wszystko ta seria jest strasznie wciągająca.

To była dobra historia, mniej wulgarna niż poprzednie. Muszę przyznać, że mimo wszystko ta seria jest strasznie wciągająca.

Ogólnie nie sądziłam, że aż tak wciągnę się w tą serię, ale prawda jest taka, iż powaliła mnie na kolana 😊 mega wciągająca, opowiadająca o prawdziwej i jedynej miłości 🥰 w tym przypadku o tej bardziej dojrzałej 😉
Naprawdę gorąco polecam ❤️

Ogólnie nie sądziłam, że aż tak wciągnę się w tą serię, ale prawda jest taka, iż powaliła mnie na kolana 😊 mega wciągająca, opowiadająca o prawdziwej i jedynej miłości 🥰 w tym przypadku o tej bardziej dojrzałej 😉
Naprawdę gorąco polecam ❤️

Ta książka całkiem mnie zaskoczyła i to w pozytywnym znaczeniu. Jest inna od poprzednich trzech części. I ta mi się najbardziej spodobała. Jest spokojniejsza, delikatniejsza, nie ma tak dużo wulgaryzmów i scen seksu na każdej stronie. Opowiada o pięknej miłości dwóch pogubionych osób, które musiały pokonać długą, wyboistą drogę żeby być razem. Na końcu książki prawie bym się popłakała bo tak mnie wzruszyła. Polecam

Ta książka całkiem mnie zaskoczyła i to w pozytywnym znaczeniu. Jest inna od poprzednich trzech części. I ta mi się najbardziej spodobała. Jest spokojniejsza, delikatniejsza, nie ma tak dużo wulgaryzmów i scen seksu na każdej stronie. Opowiada o pięknej miłości dwóch pogubionych osób, które musiały pokonać długą, wyboistą drogę żeby być razem. Na końcu książki prawie bym...

Szukałam czegoś ostrego, innego od poprzednich książek i znalazłam :-)
Zdecydowanie tego szukałam!!! Zdecydowanie to jest to!!! Świetna odmiana :-)
Motocykliści, przemoc, mrok, tajemnice, sex, miłość, nienawiść, cała gama uczuć!
Zwykle czytam całą serię zanim ocenię i tak było tym razem bo wciągnęła mnie na całego i z niecierpliwością czekam na tom 6!
Niektórych książka może trochę szokować słownictwem, czasem trochę wulgarna.
Każdy tom ma swój urok i stanowi element całości, która jest przez autorkę idealnie przemyślana.
Czwarty tom piękny, zupełnie inny od poprzedniego. A piąty powalił mnie na łopatki. Czekam na więcej.

Szukałam czegoś ostrego, innego od poprzednich książek i znalazłam :-)
Zdecydowanie tego szukałam!!! Zdecydowanie to jest to!!! Świetna odmiana :-)
Motocykliści, przemoc, mrok, tajemnice, sex, miłość, nienawiść, cała gama uczuć!
Zwykle czytam całą serię zanim ocenię i tak było tym razem bo wciągnęła mnie na całego i z niecierpliwością czekam na tom 6!
Niektórych książka...

„Niekochana” jest czwartym tomem autorstwa Madeline Sheehan cyklu Niepokorna, z którym ostatnio mocno się zaprzyjaźniłam. Z każdej z książek udało mi się coś wynieść, były to historie, gdzie bohaterowie mieli pod górkę, swoje własne demony, które zbyt mocno kierowały nimi w życiu. Czwarty tom różni się trochę od tego do czego przyzwyczaiła nas autorka. Mamy tutaj kobietę dojrzałą, której życie pokazało, że nie jest usłane różami, a romantyzm i książęta na białych rumakach zwyczajnie nie istnieją. Zamiast nich mamy twardych i brutalnych mężczyzn, którzy podróżują na harleyach, a ich silniki słodko mruczą.

”Niewykluczone, że nasze błędy prowadzą nas tam, gdzie cały czas mieliśmy być”.

„Niekochana” opowiada historię poznanej odrobinę wcześniej Dorothy Kelly, kobiety, która pragnęła by jej życie zakończyło się happy endem, jak jedna z romantycznych historii, które robiły na niej wrażenie. Książę na białym koniu nie był jej pisany, a romantyczna dusza nie zaznała ukojenia. Pragnęła mieć domek, męża i dzieci, nic ponad to, do czego nie dąży każdy człowiek. Niestety w życiu nie można mieć wszystkiego, a wyjście za mąż z miłości nie było jej dane. Jak się potoczą losy Dorothy i co się stało?
Bardzo młodziutko zaszła w ciążę, każde dziecko powinno mieć ojca, więc w wieku osiemnastu lat wyszła za mąż za człowieka, którego nie kochała. Ktoś o duszy romantyka, pragnący miłości przez całe życie w końcu ją odnajdzie, tak się też stało w przypadku naszej bohaterki.

„Ale to nie jego przystojna twarz przyciągnęła moją uwagę.
Kochałam go za nią. Za to, ze był tak oddanym ojcem, i że nigdy sobie mnie nie odpuścił, mimo mojej niechęci. Jednak najbardziej kochałam go za to, że kochał mnie, chociaż doskonale wiedział, jaka jestem słaba”.

Jason Brady był tym mężczyzną, który rozbudził w niej uśpione namiętności, zmarznięte serce. Niestety miał życie miłosne i rodzinne poukładane, żona i dzieci dziennie oczekiwały go w domu, kiedy on zwodził Dorothy obiecując jej to, co chciała usłyszeć zakochana kobieta. Mówił, że zostawi dla niej żonę i będą razem, jednak nic z tych planów się nie spełniło.

„To nie cztery ściany i dach stanowiły o domu, ale przede wszystkim osoby, które w nim mieszkały”.

Odrobina alkoholu i rozgoryczenia plus James Young, co nam to daje? Niesamowitą noc parnych doznań, które według kodeksu klubu motocyklowego Hell's Horsemen nie powinno mieć miejsca, nie kiedy jeden z braci miał kochankę, drugi nie powinien rościć sobie do niej praw, a tym bardziej spędzać noc. Jakby tego wszystkiego było mało, wystarczyła noc z Hawkiem, aby kobieta zaszła w ciążę, a po dziewięciu miesiącach urodziła syna.
Mija siedem lat, a Kelly mieszka wspólnie z synem w San Francisco, sytuacja nieco się pogmatwała. Hawk postanowił nie udzielać się, aż tak aktywnie w Hell's Horsemen, woli wykonywać lecenia, które podsyła mu Duce, obecnie przebywając w Las Vegas. Czy jest jeszcze drobna szansa na to, aby życie tego zawiłego trójkąta się wyprostowało? Kogo wybierze Dorothy? Kogo tak na prawdę kocha, czy uda jej się w końcu zbudować szczęśliwą przyszłość? Do trzech razy sztuka?
Madeline Sheehan tym razem skupiła się bardziej na akcji, niż na ukazywaniu nam, jak niewiele znaczyły kobiety w życiu klubu motocyklowego Hell's Horsemen. Nadal łatwo można było zastąpić jedną laleczkę kolejną, więc panowie na nudę narzekać nie mogli. W końcu czasem kobiety same obierały taką, a nie inną drogę, musicie wiedzieć, że jest tego mniej, pewnie dlatego, że w poprzednich tomach zdążyliśmy zaznajomić się z obowiązującymi zasadami.
Postać Dorothy jest złożona, dziewczyna potrzebowała kogoś, kto nią właściwie pokieruje. Na kim mogłaby polegać, kiedy robiło się ciężko. Poszukiwała miłości mając dość w swoim małżeństwie chłodu, dlatego też łatwo dała się oczarować chętnemu mężczyźnie i jego górnolotnym obietnicom, czuła się kochana i sporo za to zapłaciła. O mały włos, a przypłaciłaby to życiem nie tylko swoim, ale swojego nienarodzonego wtedy dziecka. W końcu zaczęła walczyć o tego, którego naprawdę kochała, a kim jest ten szczęśliwiec, nie powiem, musicie sprawdzić to sami.
„Niekochana” to ostatni na chwilę obecną wydany tom serii Niekochana, być może uda nam się doczekać kontynuacji wydanej na polskim rynku, któż to wie? Podsumowując serię mam wrażenie, że autorka zaczęła iść w dobrą stronę, zmniejszyła ilość zbliżeń, rzucanego mięsa, koncentrując się na postaciach i akcji, co bardzo mi się spodobało. Książkę czytało mi się dobrze, wiedziałam na co się piszę, otrzymałam opowieść o miłości dojrzałych ludzi, którzy pobłądzili w życiu zbyt mocno, a w tle dopingował im czule warkot silnika.

„Niekochana” jest czwartym tomem autorstwa Madeline Sheehan cyklu Niepokorna, z którym ostatnio mocno się zaprzyjaźniłam. Z każdej z książek udało mi się coś wynieść, były to historie, gdzie bohaterowie mieli pod górkę, swoje własne demony, które zbyt mocno kierowały nimi w życiu. Czwarty tom różni się trochę od tego do czego przyzwyczaiła nas autorka. Mamy tutaj kobietę...

Dla odmiany coś ostrego za to polubiłam tą serię. (Opinia będzie do niej jedna).

Dla odmiany coś ostrego za to polubiłam tą serię. (Opinia będzie do niej jedna).

Kolejna odsłona losów członków klubu motocyklowego Hell’s Horsemen i ich kobiet. Przyznam, że opowiadanie o Dorothy najmniej przypadło mi do gustu. Może dlatego, że miałam wrażenie, że autorka nie może się skupić na jednej przewodniej historii i ładuje do książki wszystkiego po trochu. Jest subtelniej, mniej wyraziście a bohaterowie stracili na swojej wyjątkowości. Końcówka książki byłaby świetnym zakończeniem, gdyby coś nie podkusiło Pani Madeline o kolejną część i w tym momencie robi nam się z tego telenowela.

Kolejna odsłona losów członków klubu motocyklowego Hell’s Horsemen i ich kobiet. Przyznam, że opowiadanie o Dorothy najmniej przypadło mi do gustu. Może dlatego, że miałam wrażenie, że autorka nie może się skupić na jednej przewodniej historii i ładuje do książki wszystkiego po trochu. Jest subtelniej, mniej wyraziście a bohaterowie stracili na swojej wyjątkowości. Końcówka...