Drugi tom Grimm Fairy Tales opowiada nam prawdziwą historię Kopciuszka, młodej, niewinnej i poczciwej dziewczyny, z której macocha zrobiła służącą. Historia którą znamy dzięki animacji Disneya mocno odbiega od oryginału, choć w fabularnej wersji z 2015 roku, starano się nam go przybliżyć. Udało się to naprawdę dobrze, jednak wersja zilustrowana w Grimm Fairy Tales, jest o wiele bardziej mroczna i życiowa. Tak jak każdy tom tej serii niesie z sobą też przesłanie oraz pewną ważną naukę. Naukę o tym jak to niewinne, dziewczęce marzenia o księciu i życiu w dostatku oraz blasku, potrafią być przyćmione przez tych, którzy nie potrafią cieszyć się tym co mają.

Historia zaczyna się na jednej z amerykańskich uczelni, gdzie młoda, płochliwa dziewczyna, zobrazowana jako stereotypowy kujon, pragnie dostać się do prestiżowego bractwa. Oczywiście nie udaje jej się tego dokonać, gdyż na samym starcie pada ofiarą szykan ze strony seksownych i wysortowanych dziewczyn. Załamuje się i wybiega w panice z domu bractwa, po czym trafia na wykład odnośnie wpływu baśni na realne życie. Tam poznaje historię Kopciuszka i jej macochy oraz dwójki przybranych sióstr, jednak jest to opowieść inna niż ta którą znała. Mroczna, brutalna i... mściwa.

Główna bohaterka, która pełni rolę Kopciuszka, jest uosobieniem wielu współczesnych nastolatek oraz młodych kobiet, pragnących za wszelką cenę zyskać aprobatę ludzi z wyższych kręgów. Ich dziecięce marzenie o księciu na białym koniu i życiu w dostatku oraz szczęściu, przekształca się w chory wyścig zbrojeń, gdzie nie ma miejsca na litość. Albo będę taka jak one, te sławne i modne kobiety, albo zginę. Przyjmują one zatem rolę Kopciuszka, dziewczyny mającej dobre i poczciwe serce, ale jednocześnie pozwalające się terroryzować osobom, uważanym za lepsze, atrakcyjniejsze czy zwyczajnie bogatsze. To wszystko zabija w nich dziecięce marzenie i przemienia w widmo wyrachowanej zemsty, dyktowanej nienawiścią.

Jednak wszystko ma swoją cenę. A ta zleży tylko od tego jaką drogę obierzemy w kształtowaniu naszego losu. Staniemy się twardzi i samodzielni lub pójdziemy na skróty, poświęcając swoją duszę aby stać się tym kogo tak bardzo nienawidzimy. Efekt takiego targu może być tylko jeden - ból, cierpienie, a czasem nawet śmierć. Wszystko po to aby ziścił się utopijny sen o lekkim życiu w blasku jupiterów, bez ciężkiej pracy czy wyrzeczeń.

Jeśli idzie o warstwę artystyczną, to klasycznie mamy kontrast pomiędzy okładką a rysunkami w samej opowieści. Może to komuś przeszkadzać, choć dla mnie jako czytelnika, nie ma to wielkiego znaczenia. Seria jak zwykle trzyma spory poziom brutalności przepleciony miejscami erotyzmem, choć nie pełnym negliżem, co buduje unikalny dla niej klimat. Mamy tutaj też o wiele mniej krwawych scen, w stosunku do tego co zaprezentował pierwszy zeszyt, choć nadal poziom grozy jest bardzo wysoki. Co zaś się tyczy okładek to główna, w mojej opinii, wypada o wiele ciekawiej od kolekcjonerskiej. Tym razem mamy jedną okładkę unikalną, która nawiązuje do sceny ucieczki Kopciuszka z balu. Jest ona ładna, choć nie tak klimatyczna oraz mroczna, a co za tym idzie oddająca w pełni charakter zawartej w zeszycie historii, jak główna. Niemniej dla kolekcjonerów raczej nie będzie to miało większego znaczenia.

Kopciuszek uczy i jednocześnie przestrzega, że czasem nie warto gonić za sławą, bo możemy w ten sposób zdeptać nasze marzenia z dzieciństwa. Co gorsza, cena jaką przyjdzie nam zapłacić będzie niewspółmiernie wysoka. Do tego szybki sukces może zamienić nas w tych, którymi tak pogardzaliśmy, a wtedy nic nie powstrzyma zbliżającej się katastrofy. Dlatego warto zadać sobie pytanie "Czy warto? Czy naprawdę tego chcę? Czy może jest inna droga?". Bo jak rzecze Matka Chrzestna "Wszystkie marzenia mogą się spełnić. Oczywiście pod warunkiem, że jesteś skłonna zaofiarować coś w zamian". Od nas zatem zależy co to będzie - ciężka praca czy nasza dusza.

Drugi tom Grimm Fairy Tales opowiada nam prawdziwą historię Kopciuszka, młodej, niewinnej i poczciwej dziewczyny, z której macocha zrobiła służącą. Historia którą znamy dzięki animacji Disneya mocno odbiega od oryginału, choć w fabularnej wersji z 2015 roku, starano się nam go przybliżyć. Udało się to naprawdę dobrze, jednak wersja zilustrowana w Grimm Fairy Tales, jest o...

Graficznie to nie przypadł do gustu. Nie mój styl, choć i tak jest ciut lepiej niż we współczesnych standardowych komiksach mainstramu dla nastolatków (patrz runaways).
Jeśli chodzi o historię, to na razie też nie. Jestem po lekturze dwóch zeszytów, Czerwonego Kapturka i Kopciuszka i jak na razie powiedziałbym, że to komiks dla nastolatek.
Mnie ta interpretacja baśni nie rusza, lecz dla swojej grupy docelowej może być atrakcyjna.
Na razie przeciętnie.

Graficznie to nie przypadł do gustu. Nie mój styl, choć i tak jest ciut lepiej niż we współczesnych standardowych komiksach mainstramu dla nastolatków (patrz runaways).
Jeśli chodzi o historię, to na razie też nie. Jestem po lekturze dwóch zeszytów, Czerwonego Kapturka i Kopciuszka i jak na razie powiedziałbym, że to komiks dla nastolatek.
Mnie ta interpretacja baśni nie...

KOPCIUSZEK NERD

W drugim tomie komiksowej serii, w której współcześnie żyjącym nam bohaterowie stają się częścią świata doskonale znanego wszystkim z baśni na scenę wkracza Kopciuszek. Jak przystało na serię „Grimm Fairy Tales” jest nowocześnie, niebezpiecznie, z nutą grozy, porcją krwi i szczyptą erotyzmu w postaci wydekoltowanych dziewczyn o dużych biustach.

Dla głównej bohaterki, Cindy, szarej myszki z zacięciem do bycia geekiem, chęć zdobycia popularności w szkole kończy się wyśmianiem i łzami. Załamana dziewczyna przypadkiem natrafia na wykład dr Seli Mathers „Baśnie. Fantazja jako nośnik rzeczywistości?”. Chcąc uciec od szarej codzienności wciąga się w opowieść o twórczości braci Grimm do tego stopnia, że dosłownie trafia w sam środek zdarzeń „Kopciuszka”. Cindy i główną bohaterkę owej baśni łączy bardzo wiele – niedoceniane, wyśmiewane, znieważane i prześladowane są własnym lustrzanym odbiciem, z tym, że Kopciuszek doświadcza tego wszystkiego nie ze strony rówieśników, a macochy i jej wrednych córek. Wtrącona pewnego dnia do piwnicy zostaje nawiedzona przez istotę, która każe nazywać siebie Wróżką Chrzestną, a która ma możliwość spełnienia marzeń dziewczyny. Jaka jednak będzie ich cena?

Ptaki dziobiące do krwi złe siostry i wydziobujące im oczy. Wydekoltowany Kopciuszek. Wróżka Chrzestna oferująca pomoc w zamian za duszę. Drugi zeszyt „Grimm Fairy Tales” pokazuje, że wie jak zdemitologizować znaną baśń. Zaczyna się, jak zawsze w przypadku tej serii i jak zawsze kończy – współczesnymi ramami, w których bohaterka bardzo podobna do baśniowej przeżywa własne „przygody”. Najważniejsze jest jednak to, co pomiędzy. Twórcy serii przepuszczają przez popkulturowy filtr znane nam baśniowe motywy i przywracają im dojrzalszą formę. To, co wychodzi spod ich ręki bliższe jest pierwowzorowi, niż można by się było spodziewać. Bracia Grimm spisywali w końcu legendy i podania, ale nie tworzyli książek dla dzieci. Baśnie powstałe na podstawie ich tekstów były niczym innym, jak ułagodzonymi ich wersjami. Tu pazur powraca i w lekkiej formie przeznaczonej dla nastoletnich odbiorców zabawia się schematami.

Co zmieniło się w tym zeszycie względem poprzedniego? W przypadku serii, w której każdy odcinek jest zamkniętą opowieścią, a tak przecież jest w tym przypadku (choć mam nadzieję, że jednak całość skorzysta z pewnych niuansów i spróbuje stać się jedną wielką historią) trudno mówić o zmianach, nie mniej wypada wspomnieć o nowym rysowniku. Aluisio De Souza („Victory”) radzi sobie nieźle i podtrzymuje wszystkie składowe jak chociażby amerykańsko-mangowa kreska. Jest trochę prościej, niż w „Czerwonym kapturku”, ale jednocześnie kolor i klimat zostały zachowane.

Podsumowując wszyscy, którym spodobał się pierwszy zeszyt „Grimm Fairy Tales” będą bawili się znakomicie, a każdy, kto zechciałby zacząć swoją przygodę w tym miejscu nic nie straci na braku znajomości wcześniejszej fabuły.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/09/07/2334/

KOPCIUSZEK NERD

W drugim tomie komiksowej serii, w której współcześnie żyjącym nam bohaterowie stają się częścią świata doskonale znanego wszystkim z baśni na scenę wkracza Kopciuszek. Jak przystało na serię „Grimm Fairy Tales” jest nowocześnie, niebezpiecznie, z nutą grozy, porcją krwi i szczyptą erotyzmu w postaci wydekoltowanych dziewczyn o dużych biustach.

Dla głównej...

Seria komiksów „Grimm Fairy Tales” to przedsięwzięcie, które ma na celu przedstawienie znanych wszystkim baśni w nowy sposób: łącząc opowieść z motywami współczesnymi, ma zaprezentować ją jako wcale nie tak piękną, jak wydaje się w tym najpopularniejszym wydaniu. Samą serię określa się gatunkowo jako horror, można się więc domyślić, że pewne wątki zostaną potraktowane inaczej i poprowadzone w zupełnie innym kierunku, z zachowaniem całej baśniowej otoczki oczywiście. Przedsmak tego dane mi było poznać dzięki pierwszemu zeszytowi serii. „Czerwony Kapturek” bardzo swobodnie traktował założenia całości - prawdziwy klimat daje się odczuć dopiero w zeszycie drugim, zatytułowanym „Kopciuszek”.

Cindy marzy o dołączeniu do pewnego stowarzyszenia studenckiego. Gdy w końcu zbiera się na odwagę, by przyjść na spotkanie rekrutacyjne, po wypełnieniu formularza i opuszczeniu Sali uświadamia sobie, że zapomniała oddać długopis. Po powrocie zastaje grupkę dziewczyn radzącą nad nowymi kandydatkami – stwierdzają, że żadna się nie nadaje, a zwłaszcza ostatnia, ze względu na braki w wyglądzie. Tą ostatnią jest oczywiście nasza bohaterka, która, po dodatkowym popisie arogancji ze strony wspomnianych pań, ucieka z płaczem. W ramach ucieczki od rzeczywistości postanawia wpaść na trwający akurat wykład o baśniach, gdzie poznaje trochę różniącą się od standardowej wersję opowieści o Kopciuszku…

Początek tego zeszytu „Grimm Fairy Tales” powiela schemat z pierwszego: tu również mamy bohaterkę, która nie potrafi dopasować się do zastanych norm społecznych, które ją przerastają. Cindy, podobnie jak bohaterka „Czerwonego Kapturka”, bardzo chciałaby aktywnie uczestniczyć w grupie rówieśniczej, ta jednak stawia jej wymagania, którym nie może sprostać. Tym razem chodzi może bardziej o wygląd zewnętrzny i sposób bycia, konfrontację zwyczajnej, dość inteligentnej dziewczyny z grupą osób przebojowych, łatwo oceniających innych na podstawie ich aparycji i nie liczących się z ich uczuciami. To ponownie bardzo klasyczna sytuacja.

Cały teksy dostępny tu: http://www.kotwbookach.pl/2016/08/grimm-fairy-tales-02-kopciuszek.html

Seria komiksów „Grimm Fairy Tales” to przedsięwzięcie, które ma na celu przedstawienie znanych wszystkim baśni w nowy sposób: łącząc opowieść z motywami współczesnymi, ma zaprezentować ją jako wcale nie tak piękną, jak wydaje się w tym najpopularniejszym wydaniu. Samą serię określa się gatunkowo jako horror, można się więc domyślić, że pewne wątki zostaną potraktowane...

"Grimm Fairy Tales #02" to pozycja wciąż niedoskonała, ale o wiele ciekawsza od poprzedniej części. Przekonamy się, czy tendencja zwyżkowa się utrzyma. Wydawca pobudził jednak nieco ciekawość odbiorców, zwłaszcza że nic nie przyciąga uwagi lepiej niż odrobina makabry. Tym razem czytelnik będzie miał do czynienia z lekturą szybką, ale nawet zajmującą, a z całą pewnością nie nużącą czy irytującą fabularnymi uproszczeniami. Oby tak dalej.

Cała recenzja do przeczytania na: http://zcyklu.pl/na-czasie/455/Basniowy-cyrograf.

"Grimm Fairy Tales #02" to pozycja wciąż niedoskonała, ale o wiele ciekawsza od poprzedniej części. Przekonamy się, czy tendencja zwyżkowa się utrzyma. Wydawca pobudził jednak nieco ciekawość odbiorców, zwłaszcza że nic nie przyciąga uwagi lepiej niż odrobina makabry. Tym razem czytelnik będzie miał do czynienia z lekturą szybką, ale nawet zajmującą, a z całą pewnością nie...

pierwszy numer dawał więcej radości z lektury.

pierwszy numer dawał więcej radości z lektury.