"The Man Without Fear" to dobre origin story Daredevila ukazane w pięciu zeszytach. W pierwszym i drugim postać jest solidnie zarysowana i zbudowana. Wątek związany z Elektrą mnie osobiście męczył i odstawał od całości, natomiast wprowadzenie Kingpina wyrównało poziom. Poza fragmentami z postacią Elektry całość była spójna, klimatyczna i dojrzała. Kreska trochę się już zestarzała - wolę jednak bardziej nowoczesną, miejscami było wręcz karykaturalnie.

"The Man Without Fear" to dobre origin story Daredevila ukazane w pięciu zeszytach. W pierwszym i drugim postać jest solidnie zarysowana i zbudowana. Wątek związany z Elektrą mnie osobiście męczył i odstawał od całości, natomiast wprowadzenie Kingpina wyrównało poziom. Poza fragmentami z postacią Elektry całość była spójna, klimatyczna i dojrzała. Kreska trochę się już...

Premiera drugiego sezonu Daredevila od Netflixa zachęciła mnie do rzucenia samemu sobie wyzwania; dałem sobie miesiąc na poznanie Matta Murdocka i ferajny. Przeczytam komiksy topowe, legendarne, współczesne i stare. Serial wciągnął mnie jak bagno; pytanie, czy Daredevil papierowy też ma taką moc przyciągania?

Frank Miller określił tę serię jako "Darevil:Year One". Słusznie, jest to bowiem idealny origin-story, który umiejętnie wybiera rzeczy warte opisania i skupia się na wnętrzu głównego bohatera. W Batmanie olbrzymią rolę pełnił komisarz Gordon, tak dużą, że można by spokojnie nazwać ten komiks "Gordon:Year One". Tutaj mamy do czynienia z plejadą postaci, które w życiu Matta odegrały, bądź dopiero odegrają wielką rolę, tym niemniej nie ma wątpliwości, że to Matt jest główną postacią.
W unikalny dla Millera sposób czytelnik wchodzi w umysł Matta Murdocka. Historia przedstawia najważniejsze wydarzenia z życia przyszłego herosa, tak zwane core-elements, bez których nie można zdefiniować tej postaci: oślepienie, śmierć ojca, czy trening u Sticka są tu obecne. Narracja Millera wciąga nas w umysł Matta; Frank nie byłby sobą, gdyby plastycznie nie opisał bólu wywołanego oparzeniami od toksycznej substancji, bólu ramion podczas entej już godziny treningu, czy brzęczenia prądu pod stopami Matta, gdy ten przebiega po linach wysokiego napięcia... Zdaje sobie sprawę, że narracja FM może być zbyt pompatyczna, a czasem nawet przypominać bełkot (sequel Powrotu Mrocznego Rycerza...),ale tu zadziałała idealnie, bowiem najlepiej sprawdza się właśnie w origin-stories, gdzie emocje głównego bohatera, jego myśli i odczucia są najważniejsze. Czytelnik doświadcza wzlotów i upadków młodego Matta w niesamowicie plastyczny sposób, słysząc trzask łamanych kości i powtarzanie mantry o koncentracji.
Jak wspominałem, nie zobaczymy tu postaci komisarza Gordona, a więc postaci kradnącej show bohaterowi, ale nie znaczy to, że postaci pobocznych nie ma. Są, szczególnie zaś wybijają się dwie: Elektra i Kingpin. Wątek romansu Elektry i Matta to chyba mój ulubiony fragment komiksu, ale kto może lepiej nakreślić postać greckiej zabójczyni niż am jej twórca? Król zbrodni dostaje mniej miejsca niż Elektra, ale i tak wywołuje u czytelnika spore wrażenie; Kingpin otrzymuje należną mu prezencję i atmosferę zła, która wręcz go oblepia.
Przejdźmy do rysunków. Osobiście jestem fanem nowoczesnego podejścia do sztuki komiksowej, a od starszych albumów potrafię się odbić. Tu jednak, styl lat 90tych mnie nie odepchnął, a wręcz przyciągnął. John Romita Jr robi świetną robotę w towarzyszeniu narracji Millera. Klimat wręcz wylewa się ze stron komiksu, przypominając styl samego Millera z "Powrotu Mrocznego Rycerza".
Podsumowując: komiks miał być w założeniu "biblią Daredevila", czymś od początku planowanym jako dzieło. I jest takim. Origin-story pełną gębą, idealnie przedstawiający Matta, świetnie teasujący Elektrę i Kingpina i w dodatku wspaniale zilustrowany przez Romitę Jr. Klasyk.

Premiera drugiego sezonu Daredevila od Netflixa zachęciła mnie do rzucenia samemu sobie wyzwania; dałem sobie miesiąc na poznanie Matta Murdocka i ferajny. Przeczytam komiksy topowe, legendarne, współczesne i stare. Serial wciągnął mnie jak bagno; pytanie, czy Daredevil papierowy też ma taką moc przyciągania?

Frank Miller określił tę serię jako "Darevil:Year One"....