Jedyna

Wilson Cleary dobrze wykształcony naukowiec, profesor i kierownik prestiżowego uniwersytetu, 17 lat temu porzucił swoją rodzinę, żonę Katherinę i bliźnięta Eustacię (Taisy) i Marcusa. Założył nową rodzinę. Od tamtego czasu Taisy widziała go tylko raz. Z okazji pierwszych urodzin jego nowej córki Willow. Teraz dwa tygodnie po poważnym zawale serca, Wilson dzwoni do Taisy i zaprasza ją do swojego domu. Taisy szybko przekona się, że Wilson nadal jest ojcem złym, oziębłym i władczym. Ukrywa tajemniczą przeszłość.
Taisy jadąc do domu ojca ma nadzieję na odnowienie znajomości z jej dawną wielką miłością, Benem Ransomem. Jak się okazuje nie będzie to takie proste, bo mężczyzna wciąż czuje do niej żal.
16-letnia Willow nie będzie zachwycona wizytą swojej starszej przyrodniej siostry. Czuje do niej nienawiść, ma o niej złe zdanie i jest zaborczo zazdrosna o Wilsona.
Pojawienie się Taisy w domu Wilsona odmieni życie wszystkich...

Powieść "Jedyna" jest opisana rozdziałami. Naprzemiennie dzięki Taisy i Willow poznajemy wszystkich członków rodziny i możemy zrozumieć skomplikowane relacje łączące ich.
Bardzo ciekawa jest postać Willow. Rozdziały z nią czytałam z ogromnym zainteresowaniem. 16-letnia dziewczyna była chowana pod kloszem. Ojciec ukształtował ją, otoczył światem, w którym wszystko było szlachetne, piękne i czyste i nagle posłał ją do szkoły średniej. Willow została wyrwana ze swojego świata i umieszczona w nowym środowisku, gdzie wszystko dla niej było obce. Nie wiedziała, jak rozmawiać z ludźmi. Czuła się odtrącona, zagubiona i samotna pod względem towarzyskim w szkole. Sytuację wykorzystuje wyrafinowany manipulator. 30-letni Blaine Insley, nauczyciel angielskiego, który podstępem zbliża się do Willow. Dorosły mężczyzna pragnął dopuścić się przestępstwa jakim jest współżycie z osobą nieletnią.
Bardzo prawdziwa powieść, w której pełno samotności, bólu i cierpienia.
Autorka idealnie opisała skomponowane relacje rodzinne, siłę rodzinnych więzi oraz prawdziwą przyjaźń.
Jestem oczarowana tą powieścią, która wciąga od pierwszej strony.
Podobała mi się.
Polecam!

Wilson Cleary dobrze wykształcony naukowiec, profesor i kierownik prestiżowego uniwersytetu, 17 lat temu porzucił swoją rodzinę, żonę Katherinę i bliźnięta Eustacię (Taisy) i Marcusa. Założył nową rodzinę. Od tamtego czasu Taisy widziała go tylko raz. Z okazji pierwszych urodzin jego nowej córki Willow. Teraz dwa tygodnie po poważnym zawale serca, Wilson dzwoni do Taisy i...

Na początki nie była trochę nudna, potem zaczęła się rozkręcać. Ogólnie bardzo ciekawa, nie zawiła historia. Czytało się bardzo szybko i z ciekawością. Koniec nie do końca mnie zadowolił, nie wszystko zostało wyjaśnione. Mimo to warto sięgnąć:)

Na początki nie była trochę nudna, potem zaczęła się rozkręcać. Ogólnie bardzo ciekawa, nie zawiła historia. Czytało się bardzo szybko i z ciekawością. Koniec nie do końca mnie zadowolił, nie wszystko zostało wyjaśnione. Mimo to warto sięgnąć:)

O matko, jaka to była męka...
Cudem przebrnęłam przez pierwszą połowę tej książki i już byłam bliska jej odłożenia, lecz na szczęście w drugiej połowie akcja się rozwinęła i jakoś dobrnęłam do końca.

W książce narracja jest prowadzona z dwóch punktów widzenia- dorosłej Taisy i nastoletniej Willow. Dwie siostry, całkowicie różne od siebie, które łączy ten sam ojciec. Odrzucona przez ojca Taisy całe życie pragnęła jego uwagi, natomiast Willow miała jej aż nadmiar. Ich historia jest pełna zazdrości, prób zrozumienia i poszukiwań prawdy o rodzinie. Nie brakuje wątków miłosnych i rodzinnych.
Na początku fabuły można się pogubić, ponieważ wspomnienia są chaotycznie przeplatane z teraźniejszością. Najgorszą cechą tej pozycji jest monotonnia. Opisy i rozmyślania są przedłuuuuugie. Byłam wykończona i wynudzona już na samym początku. Książka mogłaby być krótsza o połowę, byłaby przyjemniejsza w odbiorze.
Zakończenie przekonało mnie, że zmarnowałam czas, ponieważ ta cała "straszna prawda" o Wilsonie jakoś mnie nie przekonała. Tak samo przesłodzony do granic możliwości epilog, który był przewidywalny i kompletnie mi nie pasował do całości.
Pomysł był ciekawy i mogło być o wiele lepiej.

O matko, jaka to była męka...
Cudem przebrnęłam przez pierwszą połowę tej książki i już byłam bliska jej odłożenia, lecz na szczęście w drugiej połowie akcja się rozwinęła i jakoś dobrnęłam do końca.

W książce narracja jest prowadzona z dwóch punktów widzenia- dorosłej Taisy i nastoletniej Willow. Dwie siostry, całkowicie różne od siebie, które łączy ten sam ojciec....

Smutna i zarazem piękna

Smutna i zarazem piękna

Taka smutno-gorzka historia.Rodzina najważniejsze jest.Nie ważne czy katolicka czy ateistyczna.Jednak powieść pisana bardziej z myślą o odbiorcy z Ameryki.Nie mam tu ulubionych postaci.Z nikim się nie utożsamiam.

Taka smutno-gorzka historia.Rodzina najważniejsze jest.Nie ważne czy katolicka czy ateistyczna.Jednak powieść pisana bardziej z myślą o odbiorcy z Ameryki.Nie mam tu ulubionych postaci.Z nikim się nie utożsamiam.

"Jedyna" na poczatku historia tej książki mnie nie porwała. Musiałam się zmusić żeby dalej czytać i w pewnym momencie mnie porwała. Więc 7 pkt jest zasłużoną oceną.
Ogólna ocena książka warta przeczytania, ciekawa i wciągająca!

"Jedyna" na poczatku historia tej książki mnie nie porwała. Musiałam się zmusić żeby dalej czytać i w pewnym momencie mnie porwała. Więc 7 pkt jest zasłużoną oceną.
Ogólna ocena książka warta przeczytania, ciekawa i wciągająca!

Książka wydawała mi się świetna. Tak do 2/3. A dokładniej do momentu przesłodzenia wszystkiego co w niej doceniałam.
Porusza bardzo ciężkie tematy relacji rodzinnych. Jak bardzo na dorosłe życie może wpłynąć wychowanie oraz brak miłości i wsparcia ze strony rodziców.
Podobało mi się każdy aspekt emocji widocznych w każdym dialogu i monologu bohaterów. Skomplikowane relacje, niedopowiedzenia, wyrzuty i zarzuty. Ale wlasnie ... Do moment w którym autorka postanowiła że jednak wszystko na siłę musi się dobrze skończyć. Ostatnia 1/3 książki to sam lukier od którego robi się niedobrze.
Moim zdaniem całkowicie zmarnowano potencjał historii. Możliwe jednak że ja postawiłam za wysoko poprzeczkę.
Mimo "szczęśliwego" zakończenia czuje że że nie tak to powinno się skończyć.
Historia nie jest zła. Książka wciąga. Z pewnością jest ciekawą propozycją.

Książka wydawała mi się świetna. Tak do 2/3. A dokładniej do momentu przesłodzenia wszystkiego co w niej doceniałam.
Porusza bardzo ciężkie tematy relacji rodzinnych. Jak bardzo na dorosłe życie może wpłynąć wychowanie oraz brak miłości i wsparcia ze strony rodziców.
Podobało mi się każdy aspekt emocji widocznych w każdym dialogu i monologu bohaterów. Skomplikowane...

Bardzo ciekawa książka. Niebanalna i mądra. Polecam.

Bardzo ciekawa książka. Niebanalna i mądra. Polecam.

Bardzo ciepła, klimatyczną opowieść o miłości, przyjaźni, o drugich szansach oraz odbudowywaniu zerwanych relacji.
Poznajemy Taisy oraz jej przyrodnią siostrę Willow. Obie bardzo sie od siebie różnią jednak łączy je wspólny cel - naprawienie trudnych relacji rodzinnych. Oprócz tego każda z nich przeżywa wzloty i upadki w sprawach sercowych. Świetna, wielowątkowa historia, po którą warto sięgnąć.

Bardzo ciepła, klimatyczną opowieść o miłości, przyjaźni, o drugich szansach oraz odbudowywaniu zerwanych relacji.
Poznajemy Taisy oraz jej przyrodnią siostrę Willow. Obie bardzo sie od siebie różnią jednak łączy je wspólny cel - naprawienie trudnych relacji rodzinnych. Oprócz tego każda z nich przeżywa wzloty i upadki w sprawach sercowych. Świetna, wielowątkowa historia,...

Mam bardzo mieszane uczucia. Książka napisana bardzo dobrze, przystępnym językiem, szalenie mnie wciągnęła od samego początku; wzruszająca i jednocześnie nasycona inteligentnym poczuciem humoru.
Rozwinięcie wróżyło wielkie bum na zakończenie i... skończyło się wielkim rozczarowaniem.
Tematem zainteresowałam się ze względów osobistych; trudne relacje na linii ojciec-córka, próba zrozumienia oziębłości i niechęci rodzica. Liczyłam na jakieś wyjaśnienie tkwiące we wczesnych przeżyciach ojca Eustacii... Cóż, niczego się nie dowiedziałam na głębszym poziomie, bo tego poziomu tu zabrakło. Groteskowe i naiwne zwieńczenie bardzo ciekawej, wydawałoby się, opowieści zepsuło cały wcześniejszy zachwyt. Jakbym nagle została zmuszona odłożyć dobrą powieść i zaczęła oglądać amerykański film dla nastolatek.
Może to tylko moje zbyt duże oczekiwania, ale takie właśnie mam wobec literatury.

Mam bardzo mieszane uczucia. Książka napisana bardzo dobrze, przystępnym językiem, szalenie mnie wciągnęła od samego początku; wzruszająca i jednocześnie nasycona inteligentnym poczuciem humoru.
Rozwinięcie wróżyło wielkie bum na zakończenie i... skończyło się wielkim rozczarowaniem.
Tematem zainteresowałam się ze względów osobistych; trudne relacje na linii...